Η Ελλάδα διαθέτει το 0,7 του ΑΕΠ για την διαχείριση των σκουπιδιών, ποσό που είναι εξωφρενικό. Υπάρχουν χώρες οι οποίες δεν ξοδεύουν ούτε ένα ευρώ για τον ίδιο σκοπό, πχ Φιλλανδία, Ιρλανδία που δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό τους.
Τα σκουπίδια είναι τα ανεξάντλητα ορυχεία από τα οποία με την νέα τεχνολογία, αφού διαχωριστούν από τους πολίτες, μπορεί να παραχθεί ενέργεια και έτσι να καταστούν πολύ κερδοφόρα και γι´ αυτό προηγμένα κράτη και επιχειρηματίες τους που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν διατίθενται να αγοράσουν σκουπίδια από άλλες χώρες.
Έτσι αντί να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια στην κατασκευή φαραωνικών ΧΥΤΑ-ΧΥΤΥ με διαπλεκόμενους με το κράτος επιχειρηματίες, ως και για χιλιάδες διοριζόμενους στους δήμους που τελικά καταλήγουν γραφιάδες, θα μπορούσαμε να έχουμε σημαντικά κέρδη με την παράγωγή καθαρής ενέργειας.
Η ίδια λογική σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα ισχύει και στις δημόσιες υπηρεσίες, όπου πολλές απ´ αυτές θα μπορούσαν να παρέχονται από ιδιώτες σε πολύ χαμηλότερο για τον πολίτη κόστος. Εμείς όμως επιμένουμε να ξοδεύουμε δεκάδες δισεκατομμύρια για την παροχή ΜΗ υπηρεσιών, αφού όλοι ξέρουμε το τι σημαίνει το τέρας της γραφειοκρατίας που είναι η αιτία κάθε διαπλοκής και μη επίτευξης οποιασδήποτε ανάπτυξης.
Αιτία γι´ αυτήν την κατάντια μας είναι ότι κανένα κόμμα εξουσίας δεν θέλει να μεταρρυθμίσει πλήρως το δημόσιο, αυτόν τον μεγάλο ασθενή, γιατί το χρησιμοποιεί σαν φορέα όπου μπορεί να διορίζει τους ψηφοφόρους-πελάτες του.
Στα πολιτισμένα κράτη ο πολίτης δεν έρχεται σ´ επαφή με το δημόσιο και ότι χρειάζεται το εξασφαλίζει διαδικτυακά και αυτό σημαίνει πολύ μικρότερο κόστος και ταχεία εξυπηρέτηση, κάτι που είναι όνειρο για την Ελλάδα.
Το δημόσιο όμως μας χρεοκόπησε και εάν δεν το εκσυγχρονίσουμε επανδρώνοντάς το μόνον με τους απαραίτητους, κατάλληλους και αξιολογημένους υπαλλήλους, ούτως ώστε να εξοικονομήσουμε πολλά δισεκατομμύρια, ενέργεια που θα κάνει το δημόσιο λειτουργικό, δεν θα μπορέσουμε να μειώσουμε δραστικά την φορολογία,12% λέει η Δημιουργία, ξανά! που έχει κοστολογημένο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και έτσι ποτέ δεν θα έχουμε ανάπτυξη την οποία μπορεί να εξασφαλίσει μόνον ο ιδιωτικός τομέας και μόνον εάν απαλλαγεί από τον βραχνά του δημοσίου και της δυσβάστακτης φορολογίας.
Το πρόγραμμα ανάπτυξης του Σύριζα αποδεικνύεται καθημερινά ότι είναι φενάκη που χρησιμεύει σαν δέλεαρ για τους σανοφάγους, του δε Κυριάκου αναποτελεσματικό αφού δεν περιλαμβάνει πλήρη αναμόρφωση του δημοσίου, φοβούμενος μη τυχόν θίξει τους ψηφοφόρους πελάτες του και γι’ αυτό και δεν μπορεί ν’ αναγγείλει δραστική μείωση της φορολογίας.
