Ο Ψηνάκης δεν παραιτείται… ο κόσμος, λέει, τον θέλει ακόμα… με τη λογική ότι ο λαός του Μαραθώνα μετριέται σε δεκάδες χιλιάδες, ενώ στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όπου συζητείτο η αποπομπή του, εμφανίστηκαν μόλις κάποιες εκατοντάδες!
Ο Ψηνάκης δεν παραιτείται… έχει, λέει, αποκούμπι τους 3 (δεν έγινε αποδεκτή η παραίτηση του Γιώργου Νησιώτη!!!) αντιδήμαρχους, οι οποίοι «παλικαρίσια» βαστάνε ακόμα…
Ερώτημα 1ο: στις προεκλογικές συγκεντρώσεις – πάρτυ που οργανώναμε το 2014 ο κόσμος που ακολουθούσε συνολικά (με δεδομένο ότι οι περισσότεροι είμασταν τα ίδια και ίδια άτομα) δεν θα ξεπερνούσε τις 3.000. Ψήφισαν πολλοί περισσότεροι, αν και δεν το θεώρησαν απαραίτητο να βγουν στις πλατείες και στα κλαμπς… ήταν έτσι ή όχι;
Ερώτημα 2ο: πώς ακριβώς σκέφτεται να διοικήσει ο Ψηνάκης, τη στιγμή που όχι μόνο δεν βρίσκει πρόθυμους αιρετούς να τους χρίσει αντιδήμαρχους, αλλά ούτε και πρόθυμους επιλαχόντες να τους ορκίσει δημοτικούς συμβούλους;
Ερώτημα 3ο: για πόσο ιθαγενείς – χαχόλους μπορεί να μας υπολογίζει;;;
Τελικά ισχύει αυτό που λέγεται ότι, όταν κάποιος θεωρεί εαυτόν τόσο έξυπνο (δίχως ουσιαστικά, να υπάρχουν βάσιμες υποψίες για τούτο) και ταυτόχρονα όλους τους άλλους τόσο ηλίθιους, η δικιά του βλακεία είναι σίγουρα, απροσμέτρητη!
Το Δημοτικό Συμβούλιο Μαραθώνα και οι πολίτες της περιοχής θα πρέπει πλέον, να λάβουν δραστικά μέτρα. Κινδυνεύουμε να βουλιάξουμε ως Δήμος, στην αφάνεια για πολλά χρόνια. Μετά την τραγική συμφορά κι εξαιτίας αυτής, αρχίζει να «βρέχει» λεφτά… εκατομμύρια ευρώ, όχι αστεία, με τα οποία θα μπορούσε ν’ ανοικοδομηθεί όλος ο τόπος. Να γίνουν έργα υποδομής και ν’ αποκτήσουν ξανά στέγη οι κατεστραμμένοι συμπολίτες μας.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθεί αυτή η ευκαιρία, επειδή μπλέξαμε με τον Ψηνάκη.
Τηρουμένων των αναλογιών, το σκηνικό θυμίζει την Ελλάδα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όταν όλοι οι άλλοι λαοί έπαιρναν χρήματα και ξανάχτιζαν τα κράτη τους, εκτός από εμάς που σκοτωνόμασταν μεταξύ μας!
Να θυμούνται όσοι έχουν θέσεις ευθύνης σε τούτην τη συγκυρία ότι η Ιστορία καταγράφει τα πάντα.
Κι ενίοτε, είναι αμείλικτη…
