Αποφασισμένος να προχωρήσει στην πράξη τη ανάδειξη του προβλήματος αστικής συγκοινωνίας που ταλανίζει το δήμο Παιανίας, αλλά και τους περισσότερους δήμους των Μεσογείων και όχι μόνο, ο αντιδήμαρχος Παιανίας κ. Γιώργος Βαληλής ‘’θυμάται’’ σχετική προ ετών ημερίδα και εκφράζει τον προβληματισμό του για το σήμερα, υποσχόμενος να δραστηριοποιηθεί απ’ τη θέση ευθύνης που κατέχει στην επίλυση του προβλήματος.
«Έχουν ήδη περάσει 10 περίπου χρόνια από τότε που εγκαινιάσθηκαν τα νέα συγκοινωνιακά μέσα (Μετρό και Προαστιακός) στην περιοχή μας, τις παραμονές τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας, χωρίς την ανάληψη των οποίων, αμφιβάλλω αν ποτέ θα είχαμε την ευκαιρία να … απολαύσουμε τέτοια αγαθά.
Όλοι πρέπει να θυμόμαστε ότι για μεγάλο διάστημα στην αρχή, το Μετρό, μετά τη στάση Δουκίσσης Πλακεντίας, πήγαινε κατευθείαν στο Αεροδρόμιο. Εγώ θυμάμαι ακόμη ότι τότε είχα παρακολουθήσει και μια σχετική εκδήλωση, που είχε οργανώσει ένας Σύλλογος της Παλλήνης, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Οι Μεσογείτες θα βλέπουμε τα τρένα να … περνούν;», διεκδικώντας με αυτόν τον τρόπο το αυτονόητο, δηλαδή το ότι ένα τόσο εξαιρετικό συγκοινωνιακό μέσο, είναι εντελώς εγκληματικό να περνάει έξω από την πόρτα σου και να μην μπορείς να εκμεταλλευτείς την παρουσία του.
Στην εκδήλωση αυτή, που ήταν ομολογουμένως αρκετά επιτυχημένη, άκουσα και έμαθα πολλά και πάντα από τότε είχα στο μυαλό μου κάποια στιγμή να μπορέσω να τα καταθέσω ή ακόμη καλύτερα να τα υλοποιήσω, συμμετέχοντας σε κάποια Δημοτική Αρχή του μέλλοντος.
Αυτή η εκδήλωση, αλλά και οι πολλές και συντονισμένες προσπάθειες των τότε διοικούντων, είχαν το εξαιρετικά θετικό αποτέλεσμα να σταματήσει αυτή η ανοησία και να γίνουν συμπληρωματικά έργα στους σταθμούς Παλλήνης, Παιανίας – Κάντζας και Κορωπίου, ώστε να μπορέσουν να εξυπηρετούνται από αυτό το εξαιρετικό συγκοινωνιακό μέσο και όλοι οι κάτοικοι των περιοχών αυτών και όχι βέβαια μόνον αυτοί, γιατί όπως όλοι γνωρίζουμε οι σταθμοί αυτοί εξυπηρετούν κατοίκους και των περιοχών Αρτέμιδας, Ραφήνας, Μαρκόπουλου, Κερατέας, Κουβαρά αλλά και ακόμη πιο απομακρυσμένων, όπως το Λαύριο, η Νέα Μάκρη κ.λπ.
Όντως αυτό ήταν ένα μεγάλο άλμα ανάπτυξης για την περιοχή μας, έχω τη γνώμη όμως ότι έμεινε ημιτελές και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
Στην εκδήλωση που προανέφερα, είχαν μιλήσει κυρίως συγκοινωνιολόγοι οι οποίοι εξήγησαν ότι για να εκπληρώσουν πλήρως το σκοπό τους αυτά τα μέσα, (τα οποία να μην ξεχνάμε ότι χαρακτηρίζονται ως κοινωφελή), πρέπει να συνδυαστούν και με γραμμές λεωφορείων, που θα οδηγούν συνεχώς τους πολίτες που αφορούν, από και προς τους προορισμούς τους, πριν και μετά τη χρήση του Μετρό ή του Προαστιακού. Γραμμές δηλαδή, που θα λειτουργούν με συνεχή ανταπόκριση, που θα αντιστοιχεί στα δρομολόγιά τους και όχι θα περνάει μια στο τόσο και όποτε θέλει από τους σταθμούς αυτούς.
Αυτό δεν έγινε ποτέ και η απόδειξη αυτού, είναι το χάλι των πολλών ΙΧ αυτοκινήτων που καταλαμβάνουν καθημερινά τους γύρω από τους σταθμούς δρόμους, ακόμη και τα χωράφια, ιδιαίτερα στους σταθμούς Παιανίας – Κάντζας (που ενδιαφέρει το Δήμο Παιανίας) και Κορωπίου.
Οι προσπάθειες κάλυψης των κενών
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να κάνω και μια αναφορά στις προσπάθειες ορισμένων Δημοτικών Αρχών των προηγούμενων δημοτικών περιόδων, που προσπάθησαν να καλύψουν αυτό το κενό δημιουργώντας Δημοτική Συγκοινωνία.
Έχω τη γνώμη ότι οι προσπάθειες αυτές δεν ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, γιατί αφενός ελάχιστα εξυπηρέτησαν, αφετέρου κόστισαν στους Ο.Τ.Α. δυσανάλογα προς την προσφερθείσα υπηρεσία ποσά και επί πλέον δημιούργησαν στον καθαυτό αρμόδιο φορέα των Αστικών Συγκοινωνιών έναν εφησυχασμό, που κατέληξε σε αδιαφορία και έλλειψη σχεδιασμού για την σωστή συγκοινωνιακή κάλυψη των περιοχών μας.
Απόδειξη αυτών είναι και το γεγονός ότι τα μικρά λεωφορεία που είχε προμηθευτεί ο πρώην Δήμος Παιανίας, παραμένουν παρκαρισμένα και σε πλήρη απραξία.
Εδώ χρειαζόμαστε πολύ σοβαρότερη προσπάθεια για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα και βρίσκει εφαρμογή η παροιμία «ο καθένας στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες» όπως λέει ο λαός.
Ο «Λουμίδης» εν προκειμένω είναι ο Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών στον οποίο πρέπει να προσφύγουμε για να μας λύσει οριστικά και με πλήρεις συγκοινωνιακές προτάσεις το πρόβλημα.
Τελειώνοντας, επανέρχομαι στην εκδήλωση που προανέφερα, για να εκθέσω μερικά ακόμη από αυτά που έμαθα τότε.
Οι επιστήμονες που μίλησαν, εξήγησαν αναλυτικά πώς πρέπει να λειτουργήσει μια περιοχή όταν έχει την ευλογία να εξυπηρετείται από τέτοια μέσα.
Εξήγησαν δηλαδή πόσο αυξάνονται οι αξίες γης και τα ενοίκια κατοικιών και επαγγελματικών χώρων γύρω από τους σταθμούς αυτών των μέσων, ότι πάντα γύρω τους δημιουργούνται σημαντικές αγορές που αυξάνουν την επισκεψιμότητα και επομένως δυναμώνουν την τοπική οικονομία, ότι μειώνουν δραστικά την τοπική κυκλοφορία των ΙΧ που είναι πραγματική μάστιγα για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής και άλλα πολλά τα οποία άλλωστε όσοι έχουν πάει σε πόλεις του εξωτερικού τα έχουν δει και βιώσει στην πράξη.
Όλα αυτά όμως δεν γίνονται πουθενά από μόνα τους. Πρέπει να διεκδικηθούν από την κεντρική εξουσία με σθένος, σοβαρότητα και κυρίως με καλή συνεργασία των ενδιαφερόμενων Δήμων της περιοχής.
Εγώ πάντως από τη θέση μου υπόσχομαι ότι θα το προσπαθήσω».
