Εάν θέλουμε να απαλλαγεί η Ελλάδα από τον αναδυόμενο «νεο-οθωμανικό επεκτατισμό» πολλά έχουμε να διδαχθούμε από τις εντυπωσιακές πολεμικές επιτυχίες και τους διπλωματικούς ελιγμούς των προγόνων μας πριν από 200 χρόνια. Η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε την αποδιάρθρωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γιατί οι Έλληνες Επαναστάτες κατάφεραν να αποκτήσουν ισχυρούς συμμάχους, προωθώντας τα εμπορικά και αμυντικά συμφέροντά τους στη Μεσόγειο και στη Μαύρη Θάλασσα.
Η επιτυχία της Επανάστασης του 1821 οφείλεται σε καθοριστικό βαθμό στη συμμαχία Βρετανίας, Ρωσίας και Γαλλίας για την προώθηση του εξωτερικού εμπορίου και την ασφάλεια των θαλάσσιων μεταφορών τους στη Μεσόγειο, Αδριατική, στο Αιγαίο και στη Μαύρη Θάλασσα.
Γράφει ο ΚΙΜΩΝ Π. ΣΤΕΡΙΩΤΗΣ *
Οι τρεις αυτές χώρες είχαν φθάσει σε εκείνο το σημείο «οικονομικής ωρίμανσης» που τους επέβαλε να υποστηρίξουν την ανάπτυξη του εμπορίου τους σε νέες αγορές και πηγές πρώτων υλών, δημιουργώντας νέες εμπορικές οδούς με τη δύναμη των πολεμικών στόλων και στρατών τους. Έτσι, η ανεξαρτητοποίηση της Ελλάδας από τη συμμαχία Βρετανών, Ρώσων και Γάλλων ήταν αναγκαία, προκειμένου να γίνει η Ελλάδα «ισχυρό στρατιωτικό προγεφύρωμά» τους και να ανοίξουν εμπορικοί δρόμοι που ήσαν κλειστοί, καθώς ελέγχονταν από τα φρούρια των Οθωμανών γύρω από τη Μεσόγειο και τα Στενά των Δαρδανελλίων.
Η Επανάσταση του 1821 ήταν το «εφαλτήριο» για τις Μεγάλες Δυνάμεις να πετύχουν την αυτονόμηση της Αιγύπτου, Τυνησίας και Αλγερίας στη Μεσόγειο και της Ρουμανίας στη Μαύρη Θάλασσα.
Επιπλέον, η Ελληνική Επανάσταση έβαλε την «ταφόπλακα» στην Ιερά Συμμαχία που είχε δημιουργηθεί υπό την ηγεσία των Αυστριακών, οι οποίοι είχαν μια πολύ ισχυρή συμμαχία με την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η Βρετανία ήταν εκείνη που χάραξε την κατάλληλη Διπλωματική Στρατηγική για να εξουδετερώσει το μηχανισμό του Συνεδρίου της Βιέννης, προσελκύοντας τη Ρωσική Αυτοκρατορία και τη Γαλλία. Αυτός ο Στρατηγικός Στόχος επετεύχθη σταδιακά με την κατάλληλη αξιοποίηση του «Ελληνικού Ζητήματος».
Για όσους ενδιαφέρονται να διαβάσουν όλο το πολύ ενδιαφέρον άρθρο, αλλά εξαιρετικά μακροσκελούς, του κου Στεριώτη μπορούν να το κάνουν ανοίγοντας το επισυναπτόμενο PDF
