Σήμερα, τα φασόλια ατζούκι καλλιεργούνται ευρέως σε χώρες της Ανατολικής Ασίας και αποτελούν βασικό συστατικό σε πολλά παραδοσιακά φαγητά. Εκτός από τη διατροφική τους αξία, εμπλουτίζουν το έδαφος με θρεπτικά συστατικά, ενισχύοντας τη βιωσιμότητα των καλλιεργειών.
Ωστόσο, η παρουσία τους στην ανθρώπινη ζωή αποδεικνύεται πολύ παλαιότερη από όσο θεωρούσαν οι ειδικοί. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Σανντόνγκ, αναλύθηκαν καψαλισμένα υπολείμματα φασολιών ατζούκι από τον αρχαιολογικό χώρο Σιαόγκαο, στην κινεζική επαρχία Σανντόνγκ. Τα δείγματα αυτά χρονολογούνται πριν από 8.000 έως 9.000 χρόνια.
Η έρευνα έδειξε ότι τα φασόλια ατζούκι αποτελούσαν μέρος ενός πρώιμου συστήματος πολυκαλλιέργειας, το οποίο περιλάμβανε επίσης κεχρί, ρύζι και σόγια. Για να αποκτήσουν πιο ολοκληρωμένη εικόνα, οι επιστήμονες συνέκριναν τα ευρήματα με δεδομένα από 41 ακόμη αρχαιολογικούς χώρους σε Κίνα, Κορέα και Ιαπωνία, προκειμένου να εξετάσουν τις χρονικές διαφοροποιήσεις και τα στάδια εξημέρωσης του φυτού.
«Υπάρχει σημαντική πρόσφατη δυναμική στην αναγνώριση της εξημέρωσης των φυτών ως μιας παρατεταμένης και ευρέως διασκορπισμένης διαδικασίας, χωρίς μοναδικά γεωγραφικά κέντρα», επισημαίνει ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, Σινγιού Λιού. «Τα αποτελέσματά μας ευθυγραμμίζονται με αυτήν την προοπτική, απεικονίζοντας παράλληλες εξελίξεις στον Κίτρινο Ποταμό, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα κατά την Νεολιθική Εποχή», προσθέτει.
Επιμέλεια: Σταύρος Μαρινόπουλος
Πηγή: Archaeology Magazine