Ο Πλούταρχος το 100 μ.Χ. έλεγε ότι οι δημαγωγοί είναι μορφωμένοι ρήτορες που απλώς κοιτάνε την πάρτη τους και μετατρέπονται σε λαϊκιστές ξεσηκώνοντας τους αδαείς μέσω της προσφυγής στο συναίσθημα.
Οι δημαγωγοί μας λένε εν ολίγοις ότι η συζήτηση περιττεύει, χρέος μας είναι να εμπιστευθούμε τους καλούς ανθρώπους που είναι γνώστες (δηλαδή αυτούς) καθώς οι άλλοι είναι ιδιοτελείς, πουλημένοι ή ριψάσπιδες, ώστε να πράξουν αυτό που κάθε λογικός και γενναίος πατριώτης αναγνωρίζει ως αυτονόητο στρατιωτικό φύλλο πορείας, να πάψουμε να σκεφτόμαστε και να συζητάμε και απλώς να τους ακολουθήσουμε τυφλά, δράση όχι σκέψη και λόγια.
Εξάλλου οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης που οι ίδιοι δημιουργούν, φυσικά βασιζόμενοι σε πραγματικά γεγονότα αλλά καταφανώς σύνθετα, υποδεέστερης έντασης και πολλαπλών διεξόδων, οδηγούν στη συρρίκνωση της δημοκρατίας ή την -υποτίθεται προσωρινή – αναστολή βασικών ελευθεριών. Ήδη εν καιρώ ειρήνης, προσάπτουν την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, ή απειλούν διαρκώς να το κάνουν, σε όσους έχουν διαφορετική άποψη από τη δική τους. Έτσι η ελευθερία της έκφρασης που συμβάλλει στον πολύπλευρο φωτισμό σύνθετων ζητημάτων και καλλιεργεί τις απαραίτητες εξισορροπήσεις της σύγχρονης ζωής, τρεμοσβήνει στο μισοσκόταδο μέχρι το σκοτάδι και η άβυσσος να κυριαρχήσουν.
Τους αναγνωρίζεις από εκείνους που βάζουν στο στόχαστρο. Δεν βάλουν εναντίον των αντιπάλων αλλοεθνών, των ομοίων τους δηλαδή από την άλλη πλευρά όπως για τη λογική θα ήταν αυτονόητο, στρέφονται εναντίον των συνετών ομοεθνών τους. Είναι προφανές, αν είχε τύχει να γεννηθούν στην Τουρκία θα συμπεριφέρονταν όπως ο Ερντογάν, αυτό θεωρούν ως φυσική αγάπη για την πατρίδα, οι μεν απευθύνονται στους “πραγματικούς” Τούρκους οι δε στους “πραγματικούς” Έλληνες.
Υπονομεύουν την εθνική ενότητα, η οποία μπορεί να στηριχθεί μόνον στη δημοκρατία, προβάλλοντας την εθνική ενότητα της δικής τους δημαγωγικής θέσης, αυτής που καταλήγει δια πυρός και σιδήρου στο εσωτερικό και σε λεονταρισμούς, πολέμους ή ταπεινώσεις προς τα έξω. Αν τίποτα από τα τελευταία δεν συμβεί τουλάχιστον θα τους ανήκει η εξουσία στο εσωτερικό, αν βεβαίως έχουν καταφέρει στο όνομα του υπερ-πατριωτισμού ποτέ να αποκτήσουν.
Τώρα θέλουν να επιβάλλουν τον δικό τους Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
