Kατά την επετειακή εκδήλωση της Εταιρείας Μελετών Λαυρεωτικής που έγινε την Κυριακή 25/9/2016, για τα 30 χρόνια λειτουργίας του Ορυκτολογικού Μουσείου Λαυρίου, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ε.ΜΕ.Λ. Αναστάσιος Βλάδος διάβασε το ακόλουθο κείμενο–αφιέρωμα στη μνήμη του Ευάγγελου Χ. Κακαβογιάννη, ιδρυτικού μέλους και πρώτου Προέδρου του Δ.Σ. της Ε.ΜΕ.Λ. και εμπνευστή της ίδρυσης του Ορυκτολογικού Μουσείου.
In memoriam
του Ευάγγελου Χ. Κακαβογιάννη, Δρος Αρχαιολογίας
Βαρύ το φορτίο μας να συμπεριλάβουμε μέσα σε λίγα λόγια την λύπη μας για τον χαμό του, τον θαυμασμό μας στο επιστημονικό του έργο, τα συναισθήματα των μελών της Εταιρείας Μελετών Λαυρεωτικής που είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και συνεργαστούν μαζί του για πολλά χρόνια, με κοινό παρονομαστή των προσπαθειών, την ανάγκη να διασώσουμε, να προστατεύσουμε και να αναδείξουμε το πολιτιστικό απόθεμα της Λαυρεωτικής, αρχαίο και νεότερο, όπως το παραλάβαμε από τους γονείς μας και όπως οφείλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενεές.
Ο συμπολίτης μας Ευάγγελος Χ. Κακαβογιάννης υπήρξε καταξιωμένος επιστήμονας, μάχιμος αρχαιολόγος, που από τα νεανικά του χρόνια φρόντισε να καταθέσει τις επιστημονικές και πολιτιστικές ευαισθησίες του στα δρώμενα της πόλης. Ως νέος επιστήμονας, ενέταξε την δράση του στον πρωταγωνιστή τότε σύλλογο Πολιτισμού, τον Εκδρομικό Όμιλο Λαυρίου. Ως αποτέλεσμα της συμμετοχής του, μαζί με άλλους νέους, ήταν η τροποποίηση του καταστατικού του συλλόγου με την προσθήκη στον τίτλο του «Επιμορφωτικός», με στόχο να καλυφθούν οι δραστηριότητες των νέων λαυριωτών επιστημόνων.
Στην συνέχεια με δική του κυρίως πρωτοβουλία, μαζί με μία ομάδα φίλων λαυριωτών, αποφάσισαν να ιδρύσουν το 1984 ένα νέο σύλλογο, την Εταιρεία Μελετών Λαυρεωτικής (Ε.ΜΕ.Λ.), που καλύπτει την Λαυρεωτική και ευρύτερα την Νοτιοανατολική Αττική, με ευρείς και υλοποιήσιμους στόχους.
Από τα πρώτα βήματα του συλλόγου, ως πρώτος Πρόεδρος της Ε.ΜΕ.Λ. πρωτοστάτησε, συνεπικουρούμενος και από τα μέλη του τότε Διοικητικού Συμβουλίου, στην ίδρυση του Ορυκτολογικού Μουσείου Λαυρίου και στην συγκρότηση του Ιστορικού Αρχείου Λαυρίου της Ε.ΜΕ.Λ.. Δυο πρωτοβουλίες που έχουν καταξιώσει μέχρι και σήμερα τον ρόλο της Ε.ΜΕ.Λ. στην τοπική πνευματική και πολιτιστική ανάπτυξη μαζί με όλες τις άλλες δράσεις που υπηρέτησε και εκείνος για χρόνια.
Παράλληλα ανέπτυξε σημαντική δράση στον τομέα της αρχαιολογίας, σε όλα τα σημεία της πατρίδας μας που κλήθηκε να υπηρετήσει, ενώ από το 2000 και ως τη συνταξιοδότησή του διετέλεσε Διευθυντής Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο Υπουργείο Πολιτισμού και αποχώρησε από την υπηρεσία ως Επίτιμος Διευθυντής Αρχαιοτήτων. Ιδιαίτερα όμως μελέτησε, εργάσθηκε και ανέδειξε τον αρχαιολογικό πλούτο της περιοχής μας, όπου ευτύχησε να δει το έργο του να πραγματοποιείται και να αναγνωρίζεται ως σημαίνων αρχαιολόγος, στην από το 1985 ανασκαφή, αναστήλωση και διαμόρφωση σε επισκέψιμο του χώρου των αρχαίων Πλυντηρίων μεταλλεύματος στην Αγία Τριάδα της Σούριζας, τον οποίο κατέστησε σημαντικό έργο παγκόσμιας προβολής μας.
Συγχρόνως ως ανήσυχος άνθρωπος του πνεύματος, μαζί με φωτισμένους επιστήμονες της περιοχής έθεσαν τις βάσεις για την συστηματική καταγραφή της ιστορίας των χωριών και των πόλεων που απαρτίζουν την νοτιοανατολική Αττική, μέσα από την διοργάνωση των Επιστημονικών Συναντήσεων, που έχουν αποβεί καταξιωμένος θεσμός στον ελληνικό επιστημονικό χώρο.
Το επιστημονικό του έργο, οι ανακοινώσεις του, τα βιβλία που εξέδωσε, με τελευταίο το μνημειώδες «Μέταλλα Εργάσιμα και Συγκεχωρημένα» με θέμα την οργάνωση της εκμετάλλευσης του Ορυκτού Πλούτου της Λαυρεωτικής από την Αθηναϊκή Δημοκρατία, είναι παρακαταθήκες που άφησε στους νέους Επιστήμονες της περιοχής μας και όχι μόνο.
Κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της σημερινής εκδήλωσής μας για να γιορτάσουμε την επέτειο των 30 χρόνων από την ίδρυση και λειτουργία του Ορυκτολογικού Μουσείου Λαυρίου που ίδρυσε η Ε.ΜΕ.Λ. με πρωτοβουλία του, είχαμε αποφασίσει να τον τιμήσουμε.
Δυστυχώς τα γεγονότα μας πρόλαβαν· τού αποδίδουμε αυτήν την τιμή και τώρα που νοερά είναι παρών σ’ αυτήν την εκδήλωσή μας, γιατί – όπως έγραψε ο Θουκυδίδης – «Η θύμηση των σπουδαίων ανθρώπων δεν διατηρείται μόνο στην επιγραφή του μνήματός τους, όσο κυρίως στην καρδιά και τον νου των επόμενων γενεών με βάση το έργο τους».
Λαύριο, 25 Σεπτεμβρίου 2016
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Μελετών Λαυρεω
