Συντάκτης: Γρηγόρης Κεντητός
Είχε πανέμορφη κόρη, αλλά δεν ήθελε να τη δώσει σε κανέναν. Κάθε φορά που εμφανιζόταν κάποιος να τη ζητήσει, τον προκαλούσε σε αγώνα αρματοδρομίας. Αν τον κέρδιζε, τον αποκεφάλιζε. Έστησε δώδεκα πασσάλους με κεφάλια γύρω από το παλάτι του, μόνο και μόνο για να αποδείξει ότι κανείς δεν ήταν άξιος για την Ιπποδάμεια. Ή απλώς δεν ήθελε να την αποχωριστεί ποτέ.
Ο βασιλιάς Οινομάος είχε ακούσει έναν χρησμό: πως ο άντρας που θα έπαιρνε την κόρη του θα τον σκότωνε. Ίσως αυτό να τον έκανε να λυσσάξει. Ίσως και κάτι πιο αρρωστημένο. Κάποιες εκδοχές λένε ότι την ήθελε για τον εαυτό του. Έτσι κι αλλιώς, δεν είχε σκοπό να την αφήσει να φύγει. Μόνο αν κάποιος τον κέρδιζε στο πιο επικίνδυνο άθλημα: την αρματοδρομία. Αλλά ποιος να κερδίσει τα άλογα που του είχε χαρίσει ο ίδιος ο Άρης;
Ο Πέλοπας τόλμησε. Ήξερε όμως ότι δεν μπορούσε να νικήσει τίμια. Γι’ αυτό και λάδωσε τον ηνίοχο του Οινομάου, τον Μυρτίλο. Του υποσχέθηκε το μισό βασίλειο ή μια νύχτα με την Ιπποδάμεια. Ο Μυρτίλος, τυφλωμένος, δέχτηκε. Έβαλε κέρινα καρφιά στον τροχό του άρματος του Οινομάου. Στην πρώτη στροφή, το άρμα έσπασε. Ο βασιλιάς βρήκε φρικτό θάνατο.
Ο μύθος έχει δύο εκδοχές για τη συνέχεια: είτε ο Πέλοπας απλώς κέρδισε με τη βοήθεια της δολιοφθοράς, είτε ο ίδιος σκότωσε τον Οινομάο με τα άλογα που του χάρισε ο Ποσειδώνας. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, η Ιπποδάμεια έφυγε μαζί του. Και μαζί τους πήραν και τον Μυρτίλο. Μόνο που ο Πέλοπας δεν τήρησε την υπόσχεσή του.
Ο Μυρτίλος επιχείρησε να βιάσει ή να απαγάγει την Ιπποδάμεια. Ο Πέλοπας τον πέταξε στη θάλασσα. Ο ηνίοχος όμως πρόλαβε και καταράστηκε όλο του το γένος. Και αυτή η κατάρα δεν χάθηκε στον αφρό. Στο αίμα της Ιπποδάμειας και του Πέλοπα γεννήθηκαν ο Ατρέας και ο Θυέστης, από τους οποίους ξεκίνησε μια ολόκληρη τραγωδία γεμάτη φόνους, αιμομιξίες και παιδοκτονίες.
Η Ιπποδάμεια έζησε τελικά μια ήσυχη ζωή στο πλάι του Πέλοπα. Μητέρα και γιαγιά ηρώων, αλλά και θεατών του πιο καταραμένου κύκλου στην ελληνική μυθολογία. Ο θρύλος της χάθηκε πίσω από τα κατορθώματα των απογόνων της, αλλά ο τρόμος των δώδεκα πασσάλων με τα κομμένα κεφάλια γύρω από το παλάτι μένει ακόμα χαραγμένος σε κάθε εκδοχή του μύθου.
