Ο πατέρας της Ιατρικής ο Ιπποκράτης διατείνεται ότι «ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος» (είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική, αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος). Ένας τέτοιος Άνθρωπος και Ιατρός είναι η Ομότιμη Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Κυρία Ελευθερία (Ρίτσα) Ρώμα.
Η καθηγήτρια Ελευθερία Ρώμα γεννήθηκε στην Κερατέα. Ο πατέρας της Σταμάτης ήταν αγρότης. Όχι όμως απλός αγρότης, αλλά ένας φιλομαθής και εργατικός άνθρωπος με γνώσεις ιστορίας, φιλοσοφίας αλλά και νομικής. Υπήρξε ευφυής, χαρισματικός καθώς και εξαιρετικός ρήτορας που μεταλαμπάδευσε την φλόγα του για την γνώση στα παιδιά του. Ακάματη συνοδοιπόρος στην ζωή του αλλά και στην γνώση η σύζυγος του Σταματίνα. Οι εξαιρετικοί αυτοί γονείς έδωσαν τις σωστές βάσεις στα τρία παιδιά τους σε μια οικογένεια που πρυτάνευε η αλληλεγγύη, ο σεβασμός, το ήθος, η εργατικότητα, η σύμπνοια και τα ουμανιστικά ιδεώδη.
Η Ρίτσα είναι το πρώτο παιδί από τα τρία της οικογένειας. Ήταν πάντα ευφυής και χαρισματική με μια υπέροχη εσωτερικότητα, που τα πρώτα χρόνια την διοχέτευε στην ποίηση και την ζωγραφική. Υπήρξε άριστη μαθήτρια με καθηγητές από την Βαρβάκειο Σχολή όπως ο Νταουντάκης. Το πρώτο μεγάλο της δίλημμα ήταν η επιλογή ανάμεσα σε φιλολογία ή ιατρική. Επέλεξε το δεύτερο και κατάφερε να περάσει στην πανελλήνιες εξετάσεις για την Οδοντιατρική Αθηνών (ανάμεσα στους πρώτους δέκα), την Ιατρική Θεσσαλονίκης (ανάμεσα στους πρώτους δέκα), την Οδοντιατρική Θεσσαλονίκης και την Ιατρική Αθηνών. Σημειωτέον ότι με το ισχύον σύστημα έπρεπε ο υποψήφιος να δίνει απευθείας σε κάθε σχολή που επιθυμούσε. Επέλεξε την Ιατρική Αθηνών.
Τελείωσε την Ιατρική Αθηνών το Ιούνιο του 1969 με Άριστα. «Σπούδασα για να βοηθήσω του ανθρώπους» λέει πάντα σε ανθρώπους του περιβάλλοντος της. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα γιατρός στα Κερατέα.
Υπηρέτησε το αγροτικό της και στη συνέχεια έπρεπε να αποφασίσει ποια ειδικότητα θα ακολουθήσει. Το δεύτερο μεγάλο της δίλημμα ήταν η επιλογή ανάμεσα σε Μικροβιολογία ή Παιδιατρική. Επέλεξε το δεύτερο. Μετά από συνέντευξη της στον Καθηγητή Παιδιατρικής και Ακαδημαϊκό Νικόλαο Ματσανιώτη ακολούθησε τις σπουδές της στην Παιδιατρική. Στην συνέχεια πραγματοποιεί το διδακτορικό της με τον Καθηγητή Κωνσταντίνο Γαρδίκα που ήταν ο πρώτος που αναθεώρησε τον τρόπο εκπαίδευσης των φοιτητών της Ιατρικής και αργότερα την υφηγεσία της στην Α΄ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών που αφορούσε έρευνα σε πειραματόζωα.
Το 1974 γίνεται βοηθός (λέκτορας) στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά από πολύωρες συζητήσεις με τον Καθηγητή Παιδιατρικής και Ακαδημαϊκό Νικόλαο Ματσανιώτη αποφασίζει να πάρει την υποειδικότητα στην Παιδιατρική Γαστρεντερολογία. Μια ειδικότητα που δεν υπήρχε στην Ελλάδα. Υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα με αυτή την ειδικότητα. Αυτό έγινε στο Αγγλικό Πανεπιστήμιο UCL – University College London με παράλληλη ενασχόληση της στο μυθικό νοσοκομείο για παιδιά Great Ormond Street. Καθηγητής της εκεί ήταν ο Dr John Harries.
Η Καθηγήτρια Παιδιατρικής – Παιδογαστρεντερολογίας υπήρξε η πρώτη από όλους τους παιδιάτρους στην Ελλάδα με αυτήν την ειδικότητα. Ίδρυσε και οργάνωσε την Γαστρεντερολογική Μονάδα της Πρώτης Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών στο νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, της οποίας ήταν υπεύθυνη για 35 χρόνια. Ξεκίνησε να κάνει πρώτη στην Ελλάδα βιοψίες λεπτού εντέρου, ορθοσκοπήσεις, γαστροσκοπήσεις, κολονοσκοπήσεις σε παιδιά. Κατέκτησε την πρώτη και μοναδική έδρα Καθηγητού στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στην Παιδιατρική Γαστρεντερολογία.
Διεύθυνε, λοιπόν, επί σειρά ετών την πρώτη οργανωμένη Γαστρεντερολογική Μονάδα για παιδιά στην Ελλάδα στο νοσοκομείο Παίδων Αγία Σοφία, την οποία δημιούργησε όταν επέστρεψε από την μετεκπαιδευσή της στο εξωτερικό. Αποτέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Γαστρεντερολογικής Εταιρείας, υπήρξε δύο φορές πρόεδρος της Ελληνικής Παιδογαστρεντερολογικής Εταιρείας, της οποίας ήταν από τους πρωτεργάτες για την ίδρυσή της και ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία πασχόντων από Κοιλιοκάκη.
Εξαιρετικό είναι το ιατρικό της έργο. Μέχρι το 2012 αντιμετωπίσθηκαν, στη Γαστρεντερολογική Μονάδα της οποίας ήταν υπεύθυνη, από την ίδια και τους συνεργάτες της πάνω από 150.000 παιδιά με γαστρεντερολογικά, ηπατολογικά και διατροφικά προβλήματα. Έχει επιβλέψει πάνω από 30 διδακτορικές διατριβές. Και έχει διενεργήσει Πανελλήνιες μελέτες που αφορούν την Παιδιατρική Γαστρεντερολογία και Διατροφή. Έχει δημοσιεύσει περίπου 150 άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές και 100 άρθρα σε ελληνικά επιστημονικά περιοδικά. Εκατοντάδες είναι οι ομιλίες της για ιατρικά θέματα καθώς και οι παρουσιάσεις της σε ιατρικά συνέδρια. Συμμετέχει σε πολλές ελληνικές και διεθνείς επιτροπές για θέματα που αφορούν την εξειδίκευσή της. Έχει ασχοληθεί και με την Κλινική διατροφή αλλά και τα Ψυχοσωματικά προβλήματα των παιδιών. Δίδαξε την Παιδιατρική Γαστρεντερολογία και Διατροφή σε χιλιάδες φοιτητές ιατρικής και παιδιάτρους, ενώ στο τμήμα του οποίου ήταν υπεύθυνη εκπαιδεύθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα παιδίατροι στην Παιδιατρική Γαστρεντερολογία Ηπατολογία και Διατροφή.
Το 2012 εξελέγη Ομότιμή Καθηγήτρια, εξακολουθεί να διδάσκει σε τέσσερα τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεχίζει το ερευνητικό της έργο. Είναι Επιστημονική Διευθύντρια του Παιδογαστρεντερολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Μητέρα και διατηρεί ιατρείο στην Αθήνα, ενώ έχει υπηρετήσει την Κερατέα για πολλά έτη διατηρώντας ιατρείο στην πόλη μας. Για τους κατοίκους της περιοχής είναι η Ρίτσα μας, ο δικός μας άνθρωπος.
Θετικά πρότυπα στη ζωής της υπήρξαν:
- ο δάσκαλος της Κερατέας Μυρίλλας με την σοφία του, τα μαθήματα ζωής που έδινε αλλά και την φιλοσοφική του διάθεση.
- ο ιερέας Παπα – Σταμάτης Σίνης με την εντιμότητα του.
- η φιλόλογος με σπουδές στη Σορβόννη Μάτα Πέτση με την εσωτερική και εξωτερική της ομορφιά και την προσωπικότητα της.
- ο καθηγητής της Παιδιατρικής και Ακαδημαϊκός Νικόλαος Ματσανιώτης.
- ο φιλομαθής Πατέρας της.
Η Ρίτσα Ρώμα είναι ένας απλός άνθρωπος, με πολυεπίπεδη και παραγωγική σκέψη. Η προσέγγισή της για την ζωή είναι ανθρωποκεντρική. Έχει υπομονή και δουλεύει ακατάπαυτα. Είναι ευαίσθητη, σεμνή, με ιδιαίτερη αγάπη στην Ελλάδα και στην Κερατέα. Διαπνέεται από αλτρουιστικά και ουμανιστικά ιδεώδη. Το βασικό κίνητρο της είναι η Αγάπη για τον Άνθρωπο.
Η Ρίτσα Ρώμα είναι μια περίπτωση ενός ελληνόπουλου που με σπουδές στην Ελλάδα (Δημόσιο Δημοτικό / Γυμνάσιο, Πτυχίο, Διδακτορικό, Υφηγεσία), αριστεύει στην επιστήμη και έρευνα. Όλα αυτά με την θέληση της για ζωή, την μεγάλη προσπάθεια, την στοχοπροσήλωσή της και με κέντρο τον άνθρωπο. Συμβουλεύει τους νέους να έχουν στόχους και να υπηρετούν με θέρμη τα όνειρα τους. Ενσαρκώνει αυτό που ωραία περιγράφει ο Μένανδρος, «τούτ’ εστί το ζην, μη σε αυτώ ζην μόνον» (αυτή είναι η ζωή, να μη ζεις μόνο για τον εαυτό σου).
