Ο χρόνος φέρνει αλλαγές. Είναι απίστευτη η δύναμη και ουσιαστική η σημασία του χρόνου. Τι μπορεί να κάνουν 20 χρόνια σε έναν άνθρωπο, σε έναν οργανισμό, σε μία ιδέα, σε μία ομάδα. Όπως και η ζωή, που πλέον μέρα με τη μέρα, περιστρέφεται γύρω από τα υλικά αγαθά, τα λεφτά, τη δόξα και τη δύναμη, έτσι και το ποδόσφαιρο, οι καιροί το αλλάξανε.
Κακήν κακός φαίνεται να φεύγει ο προπονητής της Ανόρθωσης Αμμοχώστου, αφού τόλμησε να πει σε συνέντευξη τύπου, ότι πολλοί, αν όχι όλοι εργαζόμενοι της Ανόρθωσης δεν έχουν πληρωθεί εδώ και 2-3 μήνες. Ως εκ τούτο το “αφεντικό”, στο οποίο δεν άρεσε η πικρή αλήθεια, φαίνεται να έλυσε την συνεργασία με τον Ισπανό προπονητή.
Κάθε χρόνο μετά από την καλή πορεία στους ομίλους του Champions League, η προσφυγική ομάδα φαίνεται να ξεκινά το πρώτο μέρος του πρωταθλήματος, τις περισσότερες φορές, παίζοντας εξαιρετικό ποδόσφαιρο, με τον κόσμο της να πιστεύει και να ονειρεύεται κάτι καλύτερο για το τέλος της χρονιάς. Αυτό το όνειρο με μαθηματική ακρίβεια, λίγο μετά το Γενάρη, μετατρέπεται σε εφιάλτη, καθώς η ομάδα, ότι χτίζει, αργά ή γρήγορα, το ρίχνει σαν χάρτινο πύργο. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχει χαθεί ο σεβασμός για τον οργανισμό ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ στον οποίο ασελγούν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές της με τα καμώματα και τις συμπεριφορές τους. Ένας σωστός «διοικητής» ενός τέτοιου ιστορικού οργανισμού, θα ξέκοβε αμέσως τον στρατιώτη Τσίκο που μόνο στρατιώτη δεν τον λες με τέτοιες ανώριμες ενέργειες.
Πάμε τώρα πίσω στον πρόλογο μας και στα περί χρόνου. Η Ανόρθωση πάσχει από ένα «σύνδρομο νοσταλγίας» και αυτό την κάνει να είναι μόνιμα κολλημένη στο παρελθόν, με το τι κατάφερε κάποτε να κατακτήσει, τι κατάφερε να κάποτε να κάνει. Πρέπει αυτές οι νίκες και οι επιτυχίες να γίνουν παράδειγμα στους ποδοσφαιριστές και να αποτελέσουν βατήρα για να πάνε παρακάτω, αφήνοντας πίσω όλα τα άλλα.
Πως να γίνει αυτό όμως με τα χρέη που έχει ομάδα; Τα απανωτά προβλήματα συμπεριφοράς, η εσωστρέφεια και το μουρμουρητό δεν βοηθάνε!
Πρέπει να καταλάβουν όλοι τι εστί αυτό το σωματείο. Μόνο έτσι θα καταφέρει να πολεμήσει τα φαντάσματα του παρελθόντος, να θυμάται την ιστορία της και να είναι περήφανη γι’ αυτήν. Είναι καιρός να κρεμάσει αυτήν την ιστορία σε κρυστάλλινο κάδρο, να την βλέπει όταν χρειάζεται για να παίρνει δύναμη, αλλά να επικεντρωθεί στο σήμερα για να λύσει προβληματα και να γράψει πάλι ιστορία με χρυσά γράμματα.
….Σαν φοίνικας να αναγεννηθεί από τις στάχτες της.
