Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι αντιγράφουν εικόνες ή ιδέες άλλων, συνήθως θεωρείται λογοκλοπή. Στην περίπτωση όμως του Ρέμπραντ, οι ειδικοί χαρακτηρίζουν την αντιγραφή ως «μιμητισμό», μια επίδειξη τεχνικής δεξιοτεχνίας. Νέα έρευνα εντοπίζει έναν σκύλο στην «Νυχτερινή Φρουρά» του 1642, ο οποίος φαίνεται να εμπνεύστηκε από έργο άλλου καλλιτέχνη.
Η «Νυχτερινή Φρουρά», αριστούργημα που απεικονίζει τους πολίτες του Άμστερνταμ να προστατεύουν την πόλη, περιλαμβάνει έναν γαβγίζοντα σκύλο στην δεξιά γωνία του πίνακα, ο οποίος μοιάζει πολύ με σχέδιο ενός λιγότερο γνωστού Ολλανδού καλλιτέχνη του 17ου αιώνα, σύμφωνα με ακαδημαϊκή μελέτη της Άν Λέντερς, επιμελήτριας του Rijksmuseum. Το σχέδιο αυτό βρισκόταν στην τίτλο σε ένα οδηγό αυτοπροστασίας από σεξουαλικούς πειρασμούς του 17ου αιώνα.
Ο Τάκο Ντίμπιτς, γενικός διευθυντής του Rijksmuseum, σημειώνει ότι όπως ο Σαίξπηρ, έτσι και ο Ρέμπραντ αντλούσε ελεύθερα και ανοιχτά από προηγούμενες πηγές. Η αντιγραφή, λέει, δεν θεωρούνταν λογοκλοπή, αλλά «μιμητισμός» για να βελτιώσει κανείς την τέχνη και να συνεχίσει τα έργα άλλων. Ο Ρέμπραντ ήθελε να ανταγωνιστεί τους Ιταλούς μεγάλους ζωγράφους, όπως ο Ραφαήλ, ο Τιτιάν και ο Μιχαήλ Άγγελος.
Η Λέντερς ανακάλυψε την πηγή του σκύλου κατά την επίσκεψή της σε έκθεση στο Zeeuws Museum στο Middelburg. Το σχέδιο από τον Adriaen van de Venne για τον τίτλο του βιβλίου του Jacob Cats, παρουσιάζει τον σκύλο σε καθρεφτισμένη εικόνα, παρόμοια με αυτή της «Νυχτερινής Φρουράς».
Στον τελικό πίνακα, ο Ρέμπραντ τοποθέτησε τον σκύλο σε πιο ενεργητική στάση, φανταζόμενος ότι γαβγίζει με την γλώσσα έξω. Αν και οι σκύλοι συνήθως φοβούνται τα τύμπανα, ο Ρέμπραντ τον τοποθέτησε κοντά σε ένα δερμάτινο τύμπανο για να δώσει δράση στη γωνία του πίνακα.
Ο Adriaen van de Venne, γεννημένος στο Delft το 1589, έγινε ένας πολυσχιδής ζωγράφος της Ολλανδικής Χρυσής Εποχής. Αν και δεν απέκτησε τη φήμη του Ρέμπραντ, ήταν ιδιαίτερα γνωστός στους σύγχρονους του, κυρίως για τη συνεργασία του με τον Jacob Cats στα ηθικολογικά βιβλία του.
