Γράφει ο Ilias Tarnaras
«Ματαιοπονείτε! Σε μια βδομάδα θα είναι η ίδια κατάσταση» μου είπε ο ηλικιωμένος κύριος που παρακολουθούσε με περιέργεια την προσπάθεια των ιδρωμένων εθελοντών, που καθαρίζαμε το δάσος της οδού Ποσειδώνος, δίπλα στις καλαμιές.
Δύσκολο να του εξηγήσεις τη φιλοσοφία της δράσης του Συλλόγου ΝΗΡΕΑ.
Δεν είναι μόνο ότι ο καθαρισμός απομάκρυνε εύφλεκτα υλικά, στοιβαγμένα στα βάθη του δάσους εδώ και δεκαετίες.
Δεν είναι μόνο η αισθητική αναβάθμιση της οδού Ποσειδώνος, που πράγματι μπορεί να είναι βραχύβια και προσωρινή.
Είναι αυτό το «δέσιμο», το «αγκάλιασμα» της τοπικής κοινωνίας με το δάσος.
Μια σχέση που κρατά 46 χρόνια, από το 1978 που δημιουργήθηκε ο Σύλλογος ΝΗΡΕΑΣ. Και θα συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι την ημέρα που θα αναθεωρηθεί το άθλιο πολεοδομικό σχέδιο των Ορειχαλκουργών (του 1970) που αντιμετωπίζει αυτό το δάσος ως οικόπεδο με οικοδομικές γραμμές και όρους δόμησης.
Γι’ αυτό και θα είμαστε πάντα εκεί, Σύλλογος και τοπική κοινωνία, για να προστατεύουμε αυτό που είναι το καμάρι και η ψυχή της γειτονιάς μας.
