Γράφει ο Σπύρος Παππάς*
Είναι πραγματικά απίστευτο το θράσος με το οποίο η Δημοτική Αρχή Μαραθώνα μιλά για “προτεραιότητα στην παιδεία”, όταν επί τρία χρόνια δεν έχει φροντίσει ούτε για την πιο βασική υποχρέωσή της: τη συντήρηση του καυστήρα ενός σχολείου όπου φοιτούν εκατοντάδες παιδιά.
Τρία χρόνια. Τρία χρόνια εκκλήσεων από τη διεύθυνση του σχολείου και τον Σύλλογο Γονέων, όπως οι ίδιοι ισχυρίζονται. Τρία χρόνια προειδοποιήσεων, αναβολών και σιωπής από τον Δήμο. Μια σιωπή που έγινε ο καθρέφτης της αδιαφορίας τους.
Και σήμερα; Η κατάσταση έχει φτάσει στο σημείο να χρειάζεται το σχολείο να κλείσει τα καλοριφέρ για να προστατεύσει τους μαθητές από πιθανό ατύχημα. Όχι επειδή συνέβη κάτι απρόοπτο, αλλά γιατί ο Δήμαρχος, ο αντιδήμαρχος Παιδείας και η Δημοτική Αρχή άφησαν έναν κρίσιμο μηχανισμό χωρίς καμία συντήρηση επί τρία χρόνια. Έτσι, η ασφάλεια των παιδιών τέθηκε σε κίνδυνο, όχι λόγω αμέλειας της σχολικής κοινότητας, αλλά εξαιτίας της απουσίας δημοτικής ευθύνης.
Κι όμως, παρά τη ρητή αυτή πραγματικότητα, ο Δήμαρχος και οι συνεργάτες του συνεχίζουν να επαναλαμβάνουν το ίδιο σύνθημα που χρησιμοποίησαν προεκλογικά: “Πρώτα η Παιδεία”. Ένα σύνθημα που σήμερα ακούγεται σαν ειρωνεία. Γιατί όταν οι πράξεις διαψεύδουν τόσο εκκωφαντικά τα λόγια, τότε δεν μιλάμε πια για υπερβολή, μιλάμε για προσβολή της νοημοσύνης των πολιτών.
Αν η παιδεία ήταν πράγματι προτεραιότητα, η πρόληψη θα είχε γίνει έγκαιρα. Η ευθύνη θα είχε αναληφθεί. Το σχολείο δεν θα χρειαζόταν να παγώσει, κυριολεκτικά και μεταφορικά, για να αποφύγει τον κίνδυνο. Αντί γι’ αυτό, είδαμε μόνο αδράνεια. Ένα κενό που φανερώνει ότι η ασφάλεια των μαθητών δεν βρίσκεται απλώς χαμηλά στον κατάλογο των προτεραιοτήτων, βρίσκεται στο τέλος του.
Δεν αρκούν τα μεγάλα λόγια. Δεν αρκούν οι δημόσιες δηλώσεις. Δεν αρκούν οι εύκολες εξαγγελίες. Όταν ένα σχολείο αφήνεται τρία χρόνια χωρίς συντήρηση, όταν κινδυνεύουν παιδιά διότι ο Δήμος δεν έκανε τα στοιχειώδη, τότε η λέξη ντροπή είναι μικρή για να περιγράψει την κατάσταση.
Η Δημοτική Αρχή Μαραθώνα μπορεί να επιμένει στα συνθήματα, αλλά η πραγματικότητα έχει ήδη μιλήσει: εκεί όπου τελειώνει η ευθύνη, αρχίζει η αδιαφορία. Και σήμερα, δυστυχώς, εκεί ακριβώς βρίσκουμε τον Δήμο Μαραθώνα.
Ο Σπύρος Παππάς*
είναι Εκπαιδευτικός – Πολίτης Δήμου Μαραθώνα
