Η διεθνής συγκυρία, (David Cameron δημοψήφισμα, ανησυχία ΗΠΑ για αχαρτογράφητα νερά, γεωπολιτική σκακιέρα στη γειτονιά της Ελλάδας), μπορεί να ‘’βοηθά’’ μια διαπραγματευτική τακτική της Ελλάδας, έναντι των δανειστών της, αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι και οι εταίροι της λογοδοτούν στις εθνικές τους κοινωνίες. Αυτά εν συντομία επισημαίνονται στο άρθρο του Ραφηνιώτη καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κ. Παντελή Σκλια, ο οποίος κλείνοντας δηλώνει ότι: «Η ελληνική πλευρά καλείται να ολοκληρώσει το συντομότερο το κύκλο της διαπραγμάτευσης να επιτύχει τον έντιμο συμβιβασμό και να οδηγήσει τη χώρα σε χαρτογραφημένα και σίγουρα νερά».
ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ
Σε μια ιδιαίτερα βεβαρημένη για την ελληνική οικονομία περίοδο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον το γεγονός ότι συνεχίζει να καταγράφεται , δημοσκοπικά, από το εκλογικό σώμα εμπιστοσύνη στους χειρισμούς της κυβέρνησης σε σχέση με τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης που ακολουθείται.
Προσωπικά, συνεχίζω να υποστηρίζω ότι η συγκυρία που έχει δημιουργηθεί δημιουργεί ένα θετικό περιβάλλον διαπραγμάτευσης, μέσα από το οποίο η ελληνική πλευρά μπορεί να αποκομίσει συγκεκριμένα οφέλη. Σκοπός του παρόντος σύντομου κειμένου είναι να καταγράψω με συνοπτικό τρόπο τους βασικούς πυλώνες αυτού του «νέου» περιβάλλοντος πολιτικής οικονομίας.
Πρώτον, η εντατικοποίηση από την πλευρά του νεοεκλεγμένου Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας David Cameron , του ζητήματος του επαναπροσδιορισμού της σχέσης της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιο συγκεκριμένα, το ενδεχόμενο ενός BRexit συζητιέται όλο και περισσότερο και αρχίζει να αποτελεί ένα νέο μεγάλο θέμα στους κόλπους των Βρυξελλών , της Καγκελαρίας, των Ηλυσίων Πεδίων αλλά και των υπολοίπων πρωτευουσών της Ευρώπης. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση και να προχωρήσει σε αντίστοιχο δημοψήφισμα. Η περίπτωση του “YES”, μάλλον τρομάζει και κανείς δεν θα ήθελε να πάει σε αυτή τη διαδικασία με το ελληνικό ζήτημα ανοικτό η κλειστό αλλά με αρνητικό τρόπο για την συνοχή της Ευρωπαϊκής αλυσίδας.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ όλο και περισσότερο αντιλαμβάνονται τα «αχαρτογράφητα νερά» της διαδικασίας και ανησυχούν για τις επιπτώσεις μια ενδεχόμενης ελληνικής εξόδου από το ενιαίο νόμισμα. Ακόμη και η υποψία ότι μπορεί η Αμερικανική οικονομία να ζήσει εκ νέου ημέρες 2008, δηλαδή μια νέα οικονομική κρίση που μπορεί να οδηγήσει σε ύφεση την αμερικανική οικονομία, οδηγεί την ηγεσία του Υπουργείου των Οικονομικών να πιέζει για λύση του ελληνικού ζητήματος το συντομότερο δυνατό.
Τρίτον, η αβεβαιότητα στη γεωπολιτική σκακιέρα στη γειτονιά μας, ιδιαίτερα μετά τη στάση της Ρωσίας στην Ουκρανία, την επέλαση των τζιχαντιστών σε Ιράκ, Συρία και Λιβύη, και το πολύπλοκο αποτέλεσμα των εκλογικών διαδικασιών στη Τουρκία που θέτει υπό αμφισβήτηση την παντοδυναμία του Ρετζέπ Νταγίπ Ερντογάν, αναδεικνύει μια νέα πραγματικότητα στο πλαίσιο της οποίας η δημιουργία μιας ακόμη εστίας αβεβαιότητας μόνο θετικά δεν θα συνεισφέρει στην αποκλιμάκωση αυτής της ρευστότητας και πιθανότητας περαιτέρω αστάθειας.
Τα παραπάνω σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν ότι η ελληνική πλευρά θα ζήσει ξαφνικά μια διάθεση των πιστωτών μας να αρνηθούν τις δικές τους αρχές, δηλαδή τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας και το αίτημα για μεταρρυθμίσεις. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουν δανείσει μέρος των δικών τους (περιορισμένων) πόρων και πρέπει να εξασφαλίσουν ότι θα τους επιστραφούν. Άλλωστε, είναι εκλεγμένα δημοκρατικές κυβερνήσεις οι οποίες λογοδοτούν στις εθνικές τους κοινωνίες. Είναι και αυτή μια διάσταση, ένας πυλώνας, ο οποίος, μάλιστα δεν είναι ευμετάβλητος, δεν τροποποιείται και κατά την άποψη μου πρέπει να λαμβάνεται πάντα και ιδιαίτερα σοβαρά υπόψιν σε αυτή τη δύσκολη πορεία. Η ελληνική οικονομία και κοινωνία δοκιμάζονται. Η ελληνική πλευρά καλείται να ολοκληρώσει το συντομότερο το κύκλο της διαπραγμάτευσης να επιτύχει τον έντιμο συμβιβασμό και να οδηγήσει τη χώρα σε χαρτογραφημένα και σίγουρα νερά.
Καθηγητής Παντελής Σκλιάς
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
