Συγκινητικές αναμνήσεις του γιου του Παπαθανάση, Γιάννη Ψάλτη, επ’ ευκαιρία της εορτής του αείμνηστου πατέρα του, ιερέα της Ραφήνας. Αύριο ανήμερα της εορτής του θα γίνει μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του καλού κι αγαπητού ιερέα στον Ι.Ν. Παντοβασίλισσας Ραφήνας μετά την Θεία λειτουργία.
Γράφει ο Γιάννης Ψάλτης:
18 Ιανουαρίου των Αγίων Αθανασίου του Μέγα και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας.
Ημέρα σημαντική για την οικογένεια μας. Μια μέρα χαράς για όλη την Ραφήνα μας αφού η γιορτή αυτή ταυτιζόταν με την ονομαστική γιορτή που Παπαθανάση μας.
Μετά την θεία λειτουργία όλο το εκκλησίασμα, τουλάχιστον εξήντα με εβδομήντα άτομα θα περάσουν από το σπίτι για ευχές, ως εκ τούτου να γίνεται ένας μικρός χαμός, αφού παντού στο σπίτι υπήρχαν καθήμενοι αλλά και όρθιοι γιατί ο αριθμός του κόσμου ήταν αρκετά μεγάλος.
Η κουζίνα για να εξυπηρετηθεί όλος ο κόσμος για καφέδες και τα άλλα κεράσματα , ήταν τουλάχιστον τέσσερεις με πέντε κυρίες που βοηθούσαν ( η Κούλα, η Νίτσα, η Κουμπάρα του Κουραπά, η Θεία Μαρία, η κυρία Νίνα, η θεία Μαριώρα ) κανονικός μπουφές καφετέριας δηλαδή. Μετά το τέλος της πρώτης φουρνιάς υπήρχε η δεύτερη που ήταν οι υπόλοιποι Ραφηνιώτες που δεν είχαν περάσει το πρωί.
Τα τηλέφωνα δεν σταματούσαν όλη την ημέρα, για όσους για κάποιους λόγους δεν μπορούσαν να έρθουν αλλά και από γνωστούς και πολλούς παραθεριστές που τιμούσαν και σεβόντουσαν τον Πατέρα μας.
Οι ημέρες αυτές είναι ποια παρελθόν και υπάρχουν αυτές οι μνήμες σε μας για να θυμόμαστε αυτή την ημέρα. Θα ήταν πολύ λίγο να πω ότι η απουσία του είναι αισθητή τόσο σε μας τα παιδιά του όσο και στην Ραφήνα μας.
Πρώτα και πάνω από όλα Ιερέας όχι κατ’ επάγγελμα, αλλά σαν Λειτούργημα.
Πατέρας – Ιερέας – Άνθρωπος
