Είχαμε τη χαρά να συναντήσουμε τους Ηobo-illusionerZ, μια όμορφη παρέα παιδιών διαφόρων ηλικιών από 7,5 έως 27 ετών (χάσμα…γενεών), που τους ενώνει η αθλητική γυμναστική κι ο χορός, μετά την επάνοδό τους στη πατρίδα απ’ τη Φινλανδία, όπου πήραν μέρος στην εκεί γυμναστράδα, απλά και μόνο για την εμπειρία όπως μας είπαν.
Φυσικά δεν αφήσαμε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να ‘’χορτάσουμε’’ τη περιέργειά μας, ρωτώντας τους ποιοι είναι, πως βρέθηκαν όλοι μαζί, πως οραματίζονται το μέλλον, πως βλέπουν τους μεγαλύτερους, αλλά κυρίως ποια η εμπειρία αποκόμισαν απ’ τη μακρινή χώρα που βρέθηκαν έστω για κάποιες μέρες.
Οι απαντήσεις τους εντυπωσιακές που δείχνουν το υψηλό νοητικό επίπεδο πάνω στο οποίο κινείται η νεολαία μας, κάνοντάς μας υπερήφανους που τους έχουμε και αισιοδοξώντας ότι χάρη σ’ αυτή τη νεολαία θα στηθεί ξανά στα πόδια της μια Ελλάδα που εμείς οι μεγαλύτεροι κοντέψαμε να καταστρέψουμε τελείως και ίσα που προλαβαίνουμε να διορθώσουμε όσες πληγές της ανοίξαμε στο κακό πρόσφατο παρελθόν.
Ας δώσουμε το λόγο όμως σ’ αυτά τα παιδιά, με την διαβεβαίωση ότι: ΝΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΣΑΣ, ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ!
EΡ. Ποια είναι η σύνθεση της ομάδας και τι κάνει ο καθένας;
Χορογράφος της ομάδας και ιδρυτικό μέλος είναι η Νάνσυ Πλέσσα. Άλλα ιδρυτικά μέλη είναι η Χρύσα Κόλλια και η Χριστιάννα Κοντοδιού. Κατά σειρά παλαιότητας τα μέλη της ομάδας και οι ηλικίες τους είναι:
Σπύρος Κομητόπουλος Acrobatics (22)
Kim Chowdhury Parkour & Dancing (23)
Άγγελος Βέρρας Artistic gymnastics (26)
Ηώς Αντωνοπούλου ballerina, dancer (26)
Steve Hila Parkour (17)
Ζωή Στέκα-Βουτσινά Rythmics (8)
Ελένη Αρβανιτάκη Rythmics (7,5)
Δέσποινα Φιλιπποπούλου Dancer-Rythmics (22)
Κάλλυ Στάπα Rythmics (14)
Ελένη Κουρτίδη Gymnastics (15)
Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος καλοδεχόμαστε νέα μέλη που το λέει η καρδιά τους. Κάνουμε audition και οι καλύτεροι γίνονται Hobos!
ΕΡ. Οι εντυπώσεις που αποκομίσατε από αυτήν την παγκόσμια γυμναστράδα;
Παίρνοντας την πρόκριση για να παραβρεθούμε στην 15η Παγκόσμια Γυμναστράδα που έλαβε χώρα στο Ελσίνκι της Φινλανδίας γνωρίζαμε ότι θα συναντήσουμε πολλά και διαφορετικά ερεθίσματα. Αρχικά συναντήσαμε ανθρώπους από όλες τις χώρες του κόσμου, ανταλλάξαμε ιδέες, χορέψαμε στο δρόμο και ανταλλάξαμε προβληματισμούς.
Γνωρίσαμε μια χώρα που ναι μεν είναι καταπράσινη και πολύ όμορφη αλλά, δεν έχει την ελληνική φιλοξενία και ζωντάνια. Άνθρωποι αγέλαστοι κατά κανόνα που μας έδωσαν την εντύπωση πλούσιων ανθρώπων που δε χαίρονται αυτά που έχουν.
Όσον αφορά στη διοργάνωση, εντυπωσιαστήκαμε από το πόσο οργανωμένοι ήταν και πάντα στην ώρα τους, καθώς και από τις συνθήκες φιλοξενίας των αθλητών. Τα σχολεία στα οποία διαμέναμε ήταν πολύ καθαρά και προσεγμένα. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι η καθαριότητα της κάθε αίθουσας αποτελεί ευθύνη των μαθητών και έτσι τα παιδιά μαθαίνουν να συνεργάζονται, να συνεισφέρουν στο κοινό καλό και μαθαίνουν να σέβονται την εθνική τους περιουσία! Δυστυχώς αυτό λείπει από εμάς.
Τεράστια εντύπωση μας έκανε το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ντόπιων είναι εθισμένοι στο αλκοόλ ή σε άλλες ουσίες και κυκλοφορούν απροκάλυπτα μεθυσμένοι στο δρόμο. Μάλλον η έλλειψη ήλιου τους επηρεάζει αρνητικά.
Αποτσίγαρα και σκουπίδια δεν βλέπαμε στους δρόμους, όμως, μας προσγείωσε το γεγονός ότι έκαναν “την ανάγκη” τους δημοσίως.
Συναντήσαμε πολλούς Έλληνες είτε σε ξένες ομάδες (Ισπανίας, Ζιμπάμπουε και άλλες…), είτε μόνιμους κατοίκους που έφυγαν απ’ την Ελλάδα στην αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής… Οι Φινλανδοί σε γενικές γραμμές φαίνεται να μας συμπαθούν. Σε μια μπυραρία ακούσαμε από έναν τύπο «φρικιό» να μας λέει «μολών λαβέ», όταν δίπλα του μια κυρία μεγάλης ηλικίας, χωρίς να ξέρει πολύ καλά αγγλικά, σχεδόν με δάκρυα στα μάτια μας είπε να κάνουμε σαν χώρα υπομονή. Μας είπε ότι έχουμε περάσει πολλά και θα τα καταφέρουμε πάλι!
ΕΡ. Πως ξεκινήσατε σαν ομάδα;
Όλα ξεκίνησαν από ένα τραγούδι, τη μουσική της ταινίας Amelie. Ακούγοντάς το, μας ήρθε η ιδέα να το κάνουμε χορογραφία -έτσι για πλάκα. Κι έτσι έγινε! Αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε, με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται, όπως για παράδειγμα να χρηματοδοτήσουμε από τις οικονομίες ενός χρόνου το μεγάλο αυτό ταξίδι, που το κάναμε αποκλειστικά και μόνο για την εμπειρία.
ΕΡ. Τι ονειρεύεστε για το μέλλον;
Να έχουμε χώρο να προπονούμαστε. Τόσο απλό!
ΕΡ. Σαν νέοι άνθρωποι πως βλέπετε εμάς τους παλαιότερους; Πόσο υπεύθυνους μας θεωρείτε για τη σημερινή κατάσταση;
Στο flash mob που κάναμε στο Σύνταγμα οι μικρότερες της ομάδας μας, η Ζωή και η Ελένη, έκαναν έναν διάλογο, που έλεγαν συγκεκριμένα «Ελένη, δε σου φαίνεται ότι ο κόσμος γύρω μας είναι λυπημένος; Ναι, θα φταίει η οικονομική κρίση, Οι μεγάλοι λένε ότι εμείς οι μικροί θα πληρώσουμε για τα λάθη των άλλων», τότε πιστεύαμε ότι με το να μείνουμε για πάντα παιδιά ήταν ένας τρόπος να αποδράσουμε από αυτό. Μεγαλώσαμε όμως και καταλάβαμε ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δίνουμε κάθε μέρα τον καλύτερό μας εαυτό σε ότι κι αν κάνουμε, σε ότι κι αν αγαπάμε.
ΕΡ. Πως συνεννοείστε μεταξύ σας καθώς έχετε διαφορετικές ηλικίες; Πως καλύπτετε το χάσμα…γενεών;
(Απαντάει η Νάνσυ Πλέσσα): Εεεε…. Δεν συνεννοούμαστε!! Τουλάχιστον όχι με την πρώτη. Μας ενώνει η αγάπη και το πάθος για αυτό που κάνουμε και κάθε φορά που το καταφέρνουμε, οι στιγμές είναι μοναδικές! Προσβλέποντας λοιπόν σε αυτό, έρχεται και η συνεννόηση. Κάποιες στιγμές χρειάζεται να υψώσω τη φωνή και να γίνω «bitchάρα» (σκύλα), αλλά τα καταφέρνουμε.
ΕΡ. Έχετε να στείλετε ένα μήνυμα σε μικρότερους ή μεγαλύτερους;
Προς τους μικρότερους έχουμε να πούμε να ακολουθούν πάντα τα όνειρά τους κι όσο και αν οι συνθήκες είναι δυσμενείς, να συνεχίσουν να πετάνε! Προς τους μεγαλύτερους…. ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΣΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ!
Δείτε το video από τη συμμετοχή τους και περισσότερες φωτογραφίες τους εδώ.
