Σύμφωνα με το Εορτολόγιο, σήμερα Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2025, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων, του Οσίου Δαβίδ του Γέροντος από την Εύβοια και του Οσιομάρτυρος Διονυσίου.
Πρόκειται για ημέρα μεγάλης πνευματικής σημασίας, καθώς οι Άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός είναι γνωστοί για τα θαύματα και τη βοήθειά τους στους ασθενείς, ενώ ο Όσιος Δαβίδ ο Γέρων αποτελεί πρότυπο ταπείνωσης και προσευχής.
Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός οι Ανάργυροι – Οι γιατροί της αγάπης
Οι Άγιοι Κοσμάς και Δαμιανός κατάγονταν από την Ασία και μεγάλωσαν μέσα σε μια ευσεβή χριστιανική οικογένεια. Μετά τον θάνατο του πατέρα τους, η μητέρα τους Θεοδότη (τιμάται στις 2 Ιανουαρίου) αφιέρωσε τη ζωή της στη χριστιανική ανατροφή των παιδιών της.
Οι δύο αδελφοί διακρίθηκαν για τη σοφία και την επιμέλειά τους, σπουδάζοντας διάφορες επιστήμες. Ωστόσο, αφοσιώθηκαν κυρίως στην ιατρική, την οποία δεν είδαν ως επάγγελμα, αλλά ως διακονία προς τον συνάνθρωπο. Θεράπευαν ασθενείς χωρίς να λαμβάνουν χρήματα — γι’ αυτό και ονομάστηκαν Ανάργυροι, δηλαδή αυτοί που δεν δέχονται αργύρια.
Όταν τους πρόσφεραν δώρα, απαντούσαν με ταπεινότητα, θυμίζοντας το λόγο της Αγίας Γραφής: «Η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμις και η ισχύς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Αποκ. 7:12).
Έτσι, έζησαν με αγιότητα, υπηρετώντας ανιδιοτελώς τον πλησίον και τελείωσαν τη ζωή τους ειρηνικά, αφήνοντας πίσω τους μια ανεκτίμητη πνευματική παρακαταθήκη. Τα λείψανά τους εναποτέθηκαν στην περιοχή Φερεμά, όπου έγιναν πηγή θαυμάτων.
Όσιος Δαβίδ ο Γέρων – Ο ασκητής της Εύβοιας
Ο Όσιος Δαβίδ γεννήθηκε στο χωριό Γαρδινίτζα, κοντά στο Ταλάντιο, απέναντι από την Εύβοια, γύρω στο 1519 μ.Χ., όταν Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης ήταν ο Ιερεμίας. Γιος του ιερέα Χριστόδουλου και της Θεοδώρας, ο νεαρός Δαβίδ μεγάλωσε μέσα στην ευσέβεια και την αγάπη για τα Ιερά Γράμματα.
Σε ηλικία μόλις 15 ετών, ακολούθησε τον όσιο Ακάκιο, ο οποίος τον καθοδήγησε στη μοναχική ζωή και του δίδαξε τις αρετές της ταπεινοφροσύνης και της προσευχής. Από τότε, ο Όσιος Δαβίδ ακολούθησε μια πορεία γεμάτη θαύματα, διδασκαλίες και πνευματική προσφορά.
Προείδε τον θάνατό του και κοιμήθηκε ειρηνικά την 1η Νοεμβρίου, γεμάτος χάρη και αγιότητα. Ο μαθητής του, Χριστόφορος μοναχός, κατέγραψε τον βίο του, ενώ η Ακολουθία του γράφτηκε από τον επίσκοπο Ταλαντίου Νεόφυτο.
Η Ιερά Μονή Οσίου Δαβίδ στην Εύβοια αποτελεί μέχρι σήμερα τόπο προσκυνήματος και ευλογίας.
Αγία Ελένη η Παρθενομάρτυς από τη Σινώπη – Η αγνότητα που νίκησε τη βία
Η Αγία Ελένη έζησε τον 18ο αιώνα στη Σινώπη του Πόντου. Ήταν μόλις 15 ετών, ευσεβής, όμορφη και αγνή, κόρη της οικογένειας Μπεκιάρη. Μεγάλωσε με πίστη, αγάπη και υπακοή στους γονείς της, ενώ ο θείος της –δάσκαλος σε κρυφό σχολειό– φρόντισε για τη μόρφωση και τη χριστιανική της παιδεία.
Μια μέρα, καθώς περνούσε έξω από το σπίτι του Ουκούζογλου πασά, εκείνος μαγεύτηκε από την ομορφιά της και θέλησε να τη βιάσει. Η Ελένη όμως προσευχήθηκε θερμά και ένα αόρατο τείχος την προστάτευσε. Ο πασάς, τυφλωμένος από οργή, τη βασάνισε και τελικά τη αποκεφάλισε.
Το άγιο σώμα της το έριξαν στη θάλασσα μέσα σε έναν σάκο, αλλά –θαυματουργικά– δεν βυθίστηκε. Ένα ουράνιο φως το φώτιζε καθώς επέπλεε, ώσπου κατέληξε στην περιοχή Γάει, όπου και βυθίστηκε. Αργότερα, Έλληνες ναυτικοί εντόπισαν το φως και ανέσυραν το τίμιο λείψανό της. Η κάρα της Αγίας Ελένης μεταφέρθηκε στη Σινώπη και κατόπιν, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην Άνω Τούμπα Θεσσαλονίκης, όπου φυλάσσεται μέχρι σήμερα ευωδιάζουσα και θαυματουργούσα.
Από τότε, πολλοί πιστοί θεραπεύτηκαν δια της χάριτός της, ιδιαίτερα όσοι υπέφεραν από πονοκεφάλους και νευρικούς πόνους. Ο τόπος όπου βυθίστηκε το άγιο λείψανο ονομάστηκε Αγιάσματα, καθώς εκεί ανέβλυσε γλυκό νερό.
Αγίες Κυριαίνα και Ιουλιανή – Φιλανθρωπία με τίμημα τη ζωή
Ζώντας στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (298 μ.Χ.), η Κυριαίνα από την Ταρσό και η Ιουλιανή από τη Ρώσο της Κιλικίας αφοσιώθηκαν σε έργα φιλανθρωπίας: στήριζαν ορφανά, παρηγορούσαν χήρες, φρόντιζαν ασθενείς χωρίς αντάλλαγμα.
Παρά το λιγοστό γράμμα, είχαν πολύ ζήλο και με υπομονή και αγαθότητα οδήγησαν πολλές ψυχές από την πλάνη στην πίστη. Συνελήφθησαν από τον ηγεμόνα Μαρκιανό, βασανίστηκαν σκληρά και τέλος ρίχτηκαν στη φωτιά, μαρτυρώντας με καρτερία και αυταπάρνηση.
Τι κρατάμε: η έμπρακτη αγάπη «γράφει» περισσότερο από τα λόγια — ακόμη κι όταν κοστίζει.
Άγιοι Καισάριος, Δάσιος και οι συνάθλητες Μάρτυρες
Οι Καισάριος, Δάσιος και ακόμη πέντε μάρτυρες (Σάββας, Σαβινιανός, Αγρίππας, Αδριανός και το νήπιο Θωμάς) συνελήφθησαν στη Δαμασκό. Υπέμειναν ποικίλα βασανιστήρια για να αρνηθούν τον Χριστό· δεν λύγισαν και στεφανώθηκαν δια αποκεφαλισμού.
Μήνυμα: η αλήθεια δεν παζαρεύεται, ακόμη κι όταν πιέζεται.
Άγιοι Ιωάννης Επίσκοπος & Ιάκωβος Πρεσβύτερος – Φάροι μέσα στους διωγμούς
Στα χρόνια του Πέρση βασιλιά Σαβωρίου (332 μ.Χ.), οι ιερομάρτυρες Ιωάννης και Ιάκωβος δίδασκαν με παρρησία την αληθινή πίστη, οδηγώντας πολλούς στον Χριστό. Συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν, λαμβάνοντας το αμάραντο στεφάνι.
Για σκέψη: η διδασκαλία με συνέπεια έχει κόστος — κι όμως φωτίζει.
Άγιος Ερμινίγγελδος – Ο πρίγκιπας που διάλεξε Ορθοδοξία
Γιος του Βησιγότθου βασιλιά Λιουβιγγέλδου, ο Ερμινίγγελδος γνώρισε την Ορθόδοξη πίστη από τον επίσκοπο Λέανδρο και αρνήθηκε τον Αρειανισμό. Παρά τις πιέσεις και τις απειλές του πατέρα του, έμεινε πιστός. Γύρω στο 585 μ.Χ., θανατώθηκε στη φυλακή ενώ προσευχόταν γονατιστός.
Σημείο αναφοράς: ακόμη και οι ισχυροί λογοδοτούν στη συνείδησή τους.
Άγιος Ιάκωβος ο νέος Οσιομάρτυρας από την Καστοριά & οι μαθητές του
Ο Ιάκωβος από την Κορησό Καστοριάς άφησε τον εμπορικό βίο, μοίρασε την περιουσία του και έγινε μοναχός (Δοχειαρίου, έπειτα Σκήτη Τιμίου Προδρόμου). Με έξι μαθητές δίδαξε αρετή στο Άγιο Όρος, στο Κάστρο Πέτρα, στα Μετέωρα και στο Μοναστήρι Τιμίου Προδρόμου Δεβέρκιστας.
Συκοφαντημένος ότι εξεγείρει τους χριστιανούς, συνελήφθη με τους μαθητές του Ιάκωβο διάκονο και Διονύσιο μοναχό. Μετά φρικτά βασανιστήρια και πιέσεις να αλλαξοπιστήσουν, απαγχονίστηκαν την 1η Νοεμβρίου 1520 μ.Χ..
Τα λείψανα τους φυλάσσονται στη Μονή Αγίας Αναστασίας κοντά στη Θεσσαλονίκη. Τον βίο συνέγραψε ο ρήτωρ Θεοφάνης ο Θεσσαλονικεύς.
Κεντρικό μήνυμα: η σταθερότητα στην πίστη γεννά μαρτυρία — και ελπίδα.
ΠΗΓΗ: workenter.gr
