Η αυτοδιοίκηση θα χειραγωγηθεί κι οι πολίτες θα γίνουν έρμαια πρωτόγνωρων καταστάσεων. Χρέος μας να εγγυηθούμε την ανεξαρτησία και την αυτοτέλεια της Αυτοδιοίκησης από τη θεσμική απονεύρωση, που της προκαλεί ο «Κλεισθένης»
Ο κύβος ερρίφθη…
Ο «Κλεισθένης» ψηφίστηκε ως νόμος του Κράτους και η Αυτοδιοίκηση εισέρχεται στην μεγαλύτερη θεσμική της περιδίνηση των τελευταίων ετών. Και έρχεται με απόλυτη ευθύνη αυτών, που συνέλαβαν, σχεδίασαν και προώθησαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Ήταν άδικη η κριτική ότι πρόκειται για προχειρογραμμένο κείμενο. Αντιθέτως, αποτελεί ένα εξαιρετικής φύσεως δημιούργημα με συγκεκριμένη στόχευση. Αυτή, φυσικά, είναι η αδρανοποίηση και η αποδυνάμωση της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης και των φορέων της.
Σίγουρα, τις ημέρες, που προηγήθηκαν, έχουν συζητηθεί πολλά ζητήματα σχετικά με τα προφανή προβλήματα του κατατεθέντος νομοσχεδίου για την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση.
Για την πιθανότητα ακυβερνησίας των Ο.Τ.Α.
Για τη θεσμική νομιμοποίηση με την οποία επιβάλλονται περιστασιακές συμμαχίες και αθέμιτες εναλλαγές στη σύνθεση των παρατάξεων των Δημοτικών/Περιφερειακών Συμβουλίων στο βωμό προσωπικών φιλοδοξιών, στο αλισβερίσι θέσεων, και δυστυχώς και στην πίεση από ομάδες, πάσης φύσεως συμφερόντων.
Ναι όλα αυτά γίνονται… και το χειρότερο; Προβλέπονται και επιτρέπονται!
Ας μην εθελοτυφλούμε. Σημαία του «Κλεισθένη Ι» είναι η αλλαγή του εκλογικού νόμου. Και στη βάση αυτή εμφιλοχωρεί μία συζήτηση για τη δημοκρατία και τα χαρακτηριστικά της.
Πάμε στο βασικό ερώτημα. Ο σημερινός εκλογικός νόμος πρέπει να αλλάξει; Ναι! Δεν γίνεται επί παραδείγματι στην Περιφέρεια Αττικής που η διαφορά και στον πρώτο και στο δεύτερο γύρο ήταν οριακή υπέρ της πλειοψηφούσης παράταξης, αυτή να έχει τα 3/5 των εδρών του Περιφερειακού Συμβουλίου και η σημερινή μείζων αντιπολίτευση να έχει μόλις σχεδόν το 1/10. Και για να μην θεωρηθεί ότι κάτι τέτοιο αναφέρεται λόγω παραταξιακής σκοπιάς, ακριβώς το ίδιο συνέβαινε και στην προηγούμενη θητεία.
Μεταξύ, όμως, δύο ακραίων καταστάσεων – αυτής που υπήρχε κι αυτής που προτείνεται να υπάρχει – υπάρχουν πολλές ενδιάμεσες.
Άραγε η Κυβέρνηση και ιδιαίτερα το πλειοψηφικό της κομμάτι, αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, μπήκαν σε ουσιαστικό διάλογο με την Αυτοδιοίκηση;