Ήταν της μοίρας σου γραφτό αγαπητέ ψηφοφόρε, να ζήσεις καταχείμωνο πρόωρες εκλογές, με τις τσέπες σου άδειες από ευρώ και την αγωνία σου για το αύριο στο ζενίθ.
Κι εσύ λαέ βασανισμένε, που έδωσες εντολή για συναίνεση και συναίνεση δεν είδες, που δήλωνες ότι δεν θέλεις εκλογές, αλλά εκλογές σου φόρτωσαν στην πλάτη, που ζητάς να παραμείνεις στη ευρωζώνη και αμφιβάλεις αν θα είσαι μέσα, που θεωρείς το ευρώ εθνικό νόμισμα κάτι που κάθε λίγο και λιγάκι αμφισβητείται, καλείσαι πάλι να δώσεις λύση στο αδιέξοδο με την ψήφο σου.
Δηλαδή να έχεις πάλι εσύ την ευθύνη για ότι πράξει η επόμενη κυβέρνηση που θα ενεργεί με την νωπή εντολή σου, ξεχνώντας ότι ψήφος που βασίζεται σε συναισθήματα κι όχι στη λογική, δεν είναι η καλύτερη επιλογή.
Γιατί πώς μπορεί να είναι σωστή μια ψήφος που βασίζεται σε συναισθήματα, οργής, φόβου, απόγνωσης, εκδίκησης, απελπισίας ή ακόμα και ελπίδας που πεθαίνει τελευταία. Πως μπορεί μια ψήφος να είναι σωστή, όταν αγνοείται το αποτέλεσμα της εντολής της, από αυτούς που άλλα λένε προεκλογικά και άλλα κάνουν μετεκλογικά.
Με λίγα λόγια, είτε έτσι είτε αλλιώς, όλοι θα ενεργούν κατόπιν της δικής σου εντολής, λες και ρωτήθηκες όταν σ’ έβαλαν στο μνημόνιο, λες και ρωτήθηκες όταν διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να πληρώσουν τους δανειστές, λες και σε ρώτησαν αν συμφωνείς, ιδίως αν είσαι στην πολύπαθη μεσαία τάξη, το υστέρημά σου να το κάνουν κοινωνική πολιτική στους ασθενέστερους, αντί να διαμορφώσουμε επιτέλους ένα σωστό κράτος μπας και δούμε μια καλύτερη μέρα.
Και μια κι είπαμε για ασθενέστερους. Ποιοι είναι οι ασθενέστεροι; Αυτοί που δεν έχουν δουλειά; Οι συνταξιούχοι που πλήρωναν μια ζωή για μια αξιοπρεπή σύνταξη που την έχασαν ή αυτοί που δούλευαν μαύρα και τώρα δικαιούνται την κατώτατη σύνταξη; Άραγε γιατί να μη δικαιούνται κι οι νοικοκυρές που δούλεψαν αγόγγυστα σπίτι τους, ανάθρεψαν παιδιά, κράτησαν Θερμοπύλες, αυτή την κατώτατη σύνταξη;
Γιατί τα μετράμε όλα με τη κοντόφθαλμη ματιά των 4-5 ετών και ξεχνάμε τι γινόταν και πως πλούτιζαν και πλουτίζουν ακόμα εις βάρος των συνεπών σ’ όλες τις υποχρεώσεις τους, οι έξυπνοι που τώρα δικαιώνονται με ελάφρυνση ή χάρισμα των δανείων τους (που τα πήραν και τα γλέντησαν), με εξασφάλιση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, με δωρεάν περίθαλψη εις βάρος των αιωνίως κορόιδων, που πάντα πλήρωναν και επί πλέον σήμερα πληρώνουν φόρο αλληλεγγύης για τους… ασθενέστερους.
Γι’ αυτό το Κράτος δικαίου ετοιμαζόμαστε με συνέπεια να ψηφίσουμε!
