Πέρα από τους πολιτικούς, που αδιαμφισβήτητα έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, μερίδιο ευθύνης έχουμε όμως και εμείς. Ως λαός, στο πρόσφατο παρελθόν, έχουμε κάνει δυο τραγικά λάθη. Το 2009 πιστέψαμε πως λεφτά υπάρχουν και το 2015 πως τα χρέη μας δεν υπάρχουν. Τελικά στις κρίσιμες επιλογές, λαός και πολιτική ηγεσία, διαλέξαμε τη χειρότερη δυνατή και χρεοκοπήσαμε. Η χρεοκοπία όμως είναι πρωτίστως κοινωνική, πολιτισμική, μορφωτική και μετά οικονομική.
Παρόλα αυτά πιστεύω πως η Ελλάδα είχε δυο σημαντικές ευκαιρίες τις οποίες και έχασε. Μια το 2010 και μια το 2012. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις η πολιτική ηγεσία όφειλε να πει την αλήθεια στον Ελληνικό λαό. Αυτό θα έδινε τη δυνατότητα να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις στην κοινωνία για μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, που θα προχωρούσε σε βαθιές τομές με οικουμενική συναίνεση, στην οικονομία, το κράτος και κυρίως την παιδεία.
Δυστυχώς τα πολιτικά κόμματα δεν διδάχθηκαν τίποτα από την συμπεριφορά των κομμάτων της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Κύπρου και είναι προφανές πως ηγεσία και κοινωνία μάλλον δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε…
