Το παρακάτω κείμενο έγραψε αναγνώστρια της aftodioikisis.gr μετά από προσωπική εμπειρία που είχε σε ιατρείο. Το περιστατικό αφορά την αντιμετώπιση ασθενών όταν εμφανίζονται πωλητές φαρμακευτικών εταιρειών, οι οποίοι “παρακάμπτουν” την σειρά των ασθενών με την συγκατάθεση των γιατρών. Ίσως στο κείμενο της Σμαράγδας Μανωλαράκη που δημοσιεύθηκε στο “stayin” με τίτλο: “Ποιος όρκος του Ιπποκράτη; Τύφλα να ‘χουν οι φαρμακευτικές”, αναγνωρίσετε τον εαυτό σας.
“Σήμερα γίνομαι και εγώ μια blogger και σας καταθέτω την ιστορία μου ελπίζοντας κάποιος, κάπου, κάποτε να ευαισθητοποιηθεί.
Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014
Το ραντεβού μου με τη γιατρό-παθολόγο Φ. Ζ. στην Αγία Παρασκευή ήταν για τις 17:30 (κλεισμένο από την Δευτέρα που με είχε ξαναδεί η γιατρός). Λόγω κάποιου έκτακτου περιστατικού το ραντεβού μεταφέρθηκε. Με κάλεσε λοιπόν η γραμματέας μόλις επέστρεψε η γιατρός και έφτασα στις 18:05. Όλα τα ραντεβού είχαν πάει πίσω οπότε θα μπαίναμε όλοι βάσει προτεραιότητας των ραντεβού που είχαμε κλείσει.
Μετά από λίγο και όπως περιμέναμε όλοι στην αίθουσα αναμονής ήρθε μια κοπέλα. Το κορίτσι ασθενή δεν την έλεγες-άλλωστε δεν έχω δει πολλές ασθενείς με το κολάν τους, το χρυσό ρολογάκι τους, την ακριβή τσαντούλα τους και με το όλο concept που από χιλιόμετρα φωνάζει είμαι φραγκάτη…
Εξακολουθούμε να είμαστε στο χώρο αναμονής και εμφανίζονται 2 κύριοι κουστουμαρισμένοι. Δίπλα μου έκατσε ο ένας από τους 2 παρέα με την τσαντάρα του γεμάτη “καλούδια”…θα καταλάβετε τι εννοώ. Περιττό να πω πως κανείς από τους κουστουμαρισμένους που είχαν στρογγυλοκαθίσει στον καναπέ δεν παραχώρησε τη θέση του στην έγκυο γυναίκα που βγήκε από το εξεταστήριο και έπρεπε να περιμένει ξανά!!!
Αριστερά μου λοιπόν βρίσκεται το παρεάκι της χλιδής. Πιστέψτε με μεγάλο σχολείο αυτή η αίθουσα αναμονής. Σε αυτή τη μιάμιση ώρα αναμονής από την ηχορύπανση που είχα αριστερά μου έμαθα πολύ χρήσιμα πράγματα. Σας τα παραθέτω συνοπτικά…
Η κοπέλα η φραγκάτη ήταν πρώην γυμνάστρια, πρώην barwoman, πρώην “υποδοχή” σε bar και νυν επιτυχημένη πωλήτρια φαρμάκων όπου έχει τόσους πολλούς γιατρούς να βλέπει κάθε μέρα που δεν αντέχει άλλο το κορίτσι. Ο κουστουμάτος με τα καλούδια(την τσαντάρα με τα φάρμακα λέω) δίπλα μου έχει ΟΛΗ την Αγία Παρασκευή και βλέπει κάθε μέρα ΟΛΟΥΣ τους παθολόγους της Αγίας Παρασκευής κατά τα λεγόμενά του φυσικά. Ο τρίτος της παρέας είχε πιο σοβαρά προβλήματα…ασχολήθηκε με το ότι όλη η φαρμακευτική είχαν παίξει όλοι μαζί 500 ευρώ στο tzoker…
Η ώρα περνούσε, εμείς στην αναμονή και η ξανθιά φραγκάτη και πετυχημένη πωλήτρια βιαζόταν μη χάσει το ραντεβού με τον επόμενο γιατρό. Βγαίνει η γιατρός και πάει με μια κυρία στο δίπλα εξεταστήριο και η ξανθιά κοπέλα εισβάλλει στο άδειο εξεταστήριο. Ενημερώνω λοιπόν τη γραμματεία πως αν περάσει η πωλήτρια πριν από μένα και όλους όσους περιμένουμε να εξεταστούμε θα φύγω. Δε γίνεται να είμαι με βρογχίτιδα και λοίμωξη του αναπνευστικού (λόγω άσθματος αυτή είναι πάντα η κατάληξη μου ακόμα και αν ξεκινήσει από απλό κρυολόγημα), να υπάρχει έγκυος γυναίκα και μεγάλοι άνθρωποι και να περάσουν πρώτα οι πωλητές της φαρμακευτικής. Η ξανθιά πωλήτρια γέλαγε ειρωνικά. Ε! Καλά μεταξύ μας δε περιμένεις τσίπα και αξιοπρέπεια από τέτοιους ανθρώπους με τέτοια φοβερή σταδιοδρομία στα bar…περιμένεις όμως η γιατρός τουλάχιστον να φερθεί κατά το πρέπον. Η γραμματέας με ευχαρίστησε που την ενημέρωσα και προσπάθησε να πείσει την κοπέλα να φύγει αλλά φυσικά δεν έφυγε γιατί όπως είπε της είχε ζητήσει η γιατρός να μείνει παρά την αναμονή! Ναι, ναι σωστά διαβάσατε.
Μη μακρηγορώ το αποτέλεσμα ήταν το εξής, η πωλήτρια μπούκαρε στην εξέταση της κυρίας στο διπλανό εξεταστήριο και η γιατρός ΠΑΡΑΤΗΣΕ την ασθενή και πήγε στο άλλο δωμάτιο με την πωλήτρια της φαρμακευτικής. Η εξέλιξη ήταν γρήγορη. Σηκώθηκα να φύγω, είπα πως ήταν απαράδεκτο να περνάει η κάθε πωλήτρια εις βάρος των ασθενών. Η γιατρός δε φιλοτιμήθηκε φυσικά να αλλάξει την κατάσταση. Μόνο η γραμματέας έτρεξε πίσω μου και φώναζε “σας παρακαλώ μη φύγετε, έχετε δίκιο”. Φυσικά δεν έμεινα.
Δε ξέρω όμως τι με πείραξε περισσότερο, η ξανθιά που ήταν τόσο πρόστυχη και χυδαία, η γιατρός που κατά τα άλλα έχει δώσει τον ύψιστο όρκο να βοηθάει ασθενείς και αδυνάτους ή ο κόσμος που περίμενε καρτερικά 2 ώρες και δε τόλμησε να υψώσει φωνή και να υποστηρίξει εμένα- που αντιστάθηκα σε ένα τόσο πρόστυχο σύστημα ξεπουλήματος-και το δικαίωμά του σαφώς στην υγεία ενώ έβλεπαν την κατάσταση.
Δε περιμένω να αλλάξουν πολλά… Εγώ έκανα αυτό που πρόσταζε η ηθική και η αξιοπρέπεια μου (λέξεις άγνωστες σε αυτές τις κλίκες).Χρησιμοποίησα τον λόγο για να αντισταθώ σε ένα σάπιο σύστημα που λαμβάνει χώρα τόσο απροκάλυπτα μπροστά στα μάτια μας. Χθες ήμουν μόνο εγώ, αύριο ίσως υψώσουν τη φωνή τους άλλοι 2 και μεθαύριο άλλοι 3. Έστω και έτσι θα ξέρω ότι εγώ πάλεψα, δε ξεπουλήθηκα για να βολευτώ στην προπληρωμένη επανεξέταση της υγείας μου. Άλλωστε μόνο ένας είναι ο τρόπος να αλλάξουμε το σύστημα, με ένα και μόνο μότο στη ζωή “Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο”. Όλοι μαζί μπορούμε!”
