Η σχέση ανάμεσα στο λιμάνι της Ραφήνας, την πόλη της Ραφήνας και το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας είναι μια σχέση πολύπλοκη, ιδιόμορφη και ενίοτε προβληματική. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι η συνύπαρξη τους θα ήταν δύσκολη. Με τον καιρό έφθασαν σε κάποια πολύ ευαίσθητη ισορροπία.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ξεκίνησε η επέκταση του λιμανιού της Ραφήνας. Σιγά-σιγά οι πρασινογάλαζες παραλίες της Ραφήνας θυσιάστηκαν για την επέκταση του λιμανιού. Το τοπίο αλλοιώθηκε, η Φύση λαβώθηκε, αλλά το λιμάνι μεγάλωσε.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 η προσφυγή των κατοίκων θα βάλει τέλος στα σχέδια της περαιτέρω ανάπτυξης του λιμανιού. Η αιτία ακύρωσης των έργων ήταν το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας με την εκβολή του, αλλά και η άρνηση των κατοίκων να δουν τη Ραφήνα να μετατρέπεται σε Πειραιά.
Τα χρόνια πέρασαν και φθάσαμε στα 2018.
Το λιμάνι της Ραφήνας σαν σύγχρονος Μινώταυρος απαιτεί τη θυσία των παραλιών της Ραφήνας που εφάπτονται με το λιμάνι. Το νέο φιλόδοξο master plan του λιμανιού προβλέπει τη δημιουργία πολλών νέων προβλητών.
Νέες δρομολογιακές γραμμές, δημιουργία terminal για κρουαζιερόπλοια, μεγαλεπήβολες χερσαίες εγκαταστάσεις.
Όλα αυτά στη μικρή Ραφήνα. Δεν είναι εφιάλτης, είναι το νέο master plan του λιμανιού.
Ποιο είναι το εμπόδιο για τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα της Ραφήνας; Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας. Γι’ αυτό το λόγο επιζητείται η επίσπευση της fast track οριοθέτησης-εγκιβωτισμού-αλλοίωσης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Φτάνει η στιγμή για το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ.
Ποια θα είναι η Ραφήνα του μέλλοντος; Ένα τεράστιο λιμάνι που θα αποτελεί τη σημαντικότερη πύλη για το Αιγαίο; Ή μια πόλη που θα διατηρήσει τον όποιο ανθρώπινο χαρακτήρα της έχει απομείνει;
Στην εικόνα βλέπουμε το “Master Jet” να αναχωρεί από το λιμάνι της Ραφήνας στα τέλη του Αυγούστου του 2013.
Το μαύρο σύννεφο καπνού δεν αποτελεί μια σπάνια εικόνα.
