Ιδιομορφία ενός βιβλίου αποτελούν τα γεγονότα που περιγράφει, αλλά κι αυτά που απροσδόκητα συμβαίνουν – όχι πάντα – λίγο πριν την επίσημη παρουσίαση του. Στο βιβλίο “ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΑΝΓΚΟ” αυτό το αναπάντεχο συνέβη λίγο πριν την έκδοσή του, είναι ο χαμός του ενός εκ των δύο συγγραφέων, του Κώστα Κουτσομύτη, ενός ανδρός που έδωσε πολλά σκηνοθετώντας πολλά έργα μεγάλων συγγραφέων.
Κι όμως γι’ αυτόν τον σπουδαίο άνθρωπο, το Κώστα Κουτσομύτη, λίγα γράφτηκαν στα κεντρικά ΜΜΕ κι ακόμα λιγότερα παρουσιάστηκαν τηλεοπτικά – παρά τη μεγάλη του προσφορά στη τηλεόραση, εν σχέση με το δυστύχημα που αφαίρεσε τη ζωή νεαρού αυτοδίδαχτου καλλιτέχνη. Όπως είπε μια φίλη δυστυχώς στη δημοσιότητα δεν υπάρχει αξιολόγηση, παρά μόνο νούμερα ποσοστών τηλεθέασης. Ας είναι…
Για τον Κώστα Κουτσομύτη, αξέχαστο συντοπίτη (Ραφήνα), που ταξίδεψε σ’ άλλες ουράνιες γειτονιές, αλλά και για το Βαγγέλη Μαυρουδή, το δεύτερο συντοπίτη (Ν. Βουτζά), που τιμά την τοπική κοινωνία τόσο σαν γιατρός, όσο και σαν συγγραφέας, δημοσιεύουμε τον πρόλογο του αείμνηστου Κώστα Κουτσομύτη στη κοινή τους συγγραφική προσπάθεια στο βιβλίο “Το κόκκινο τανγκό”, υπογραμμίζοντας το στόχο τους που ήταν:
“Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ, ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ, ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΑΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ”
Το μυθιστόρημα, ένα πολιτικό θρίλερ, πραγματεύεται την πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της νεότερης Ελλάδας, το Νίκο Ζαχαριάδη και την τρικυμιώδη ζωή του, ενώ σε λίγες μέρες αναμένεται η κυκλοφορία του.
Με μια ερώτηση προλογίζει ο Κώστας Κουτσομύτης το συγγραφικό πόνημα:
“Μπορεί άραγε ο κινηματογράφος να γεννήσει λογοτεχνία; Με το μυθιστόρημα αυτό προσπαθούμε να απαντήσουμε στο ερώτημα.
Η ιδέα για Το κόκκινο τανγκό ξεκίνησε το 1993, ως θέμα για τηλεοπτική σειρά. Μόλις είχαν τελειώσει τα γυρίσματα από το Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά του Κώστα Μουρσελά και δούλευα την Εκτέλεση του Φρέντυ Γερμανού. Η αποκάλυψη της αλήθειας για το θάνατο του Νίκου Ζαχαριάδη δυο χρόνια πριν με είχε συγκλονίσει.
Θύτης και θύμα μιας νοοτροπίας, ενός τρόπου ζωής, θεός για κάποιους, διάβολος για άλλους, υπήρξε άνθρωπος με σάρκα και οστά, με παιδιά, με γυναίκες που τον αγάπησαν, με συντρόφους που υπέφεραν για χάρη του ή εξαιτίας του. Η ζωή του, συναρπαστική, καθρεφτίζει κατά τη γνώμη μου τη μοίρα της Αριστεράς, τις συγκρούσεις της εποχής του, τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο, τις αντιπαλότητες που ακόμα διαιωνίζονται.
Με το επιτελείο του γραφείου παραγωγής που διέθετα τότε ξεκινήσαμε να συγκεντρώνουμε όλα τα απαραίτητα στοιχεία για το σενάριο. Επισκεφθήκαμε τους τόπους από όπου είχε περάσει ο Ζαχαριάδης, φτάσαμε μέχρι τη Σιβηρία. Συνεργάστηκα με τους γιους του, μίλησα με δεκάδες ανθρώπους που τον είχαν ζήσει. Οι συνεντεύξεις τους καταγράφηκαν, συσσωρεύτηκε ένα τεράστιο υλικό και ήμαστε σχεδόν έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Δυστυχώς, οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας κατέστρεψαν το υλικό εποχής (όπλα, κανόνια, τανκς, στολές, κ.λπ.) στα στούντιο με τα οποία ήμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε, αναστέλλοντας την προσπάθεια. Η οικονομική κρίση στη συνέχεια ματαίωσε κάθε ελπίδα για την παραγωγή.
Την ίδια εποχή ο οικογενειακός γιατρός μας, Βαγγέλης Μαυρουδής, ολοκλήρωνε τη συγγραφή της τριλογίας Επιστροφή στη Σμύρνη. Αγνοούσα τη συγγραφική πλευρά του, παρά τη φιλία μας. Όταν διάβασα όμως το έργο, ανακάλυψα έναν συγγραφέα με κινηματογραφική οπτική στον τρόπο αφήγησης.
Δύο χρόνια πριν, ενώ συζητούσαμε τα καινούργια σχέδιά του στα Καλά Καθούμενα, ένα μικρό εστιατόριο της Ραφήνας που αγαπάμε, μου αποκάλυψε ότι μελετούσε την εποχή του Εμφύλιου προετοιμάζοντας ένα καινούργιο έργο. Του μίλησα για Το κόκκινο τανγκό. Είδα ότι τα λόγια μου τον άγγιξαν. Πρότεινε να δημιουργήσουμε μαζί ένα μυθιστόρημα με τον ίδιο τίτλο και το ίδιο θέμα. Αυτό και κάναμε.
Ο στόχος μας είναι, όταν διαβάζει κανείς το μυθιστόρημα, να μπορεί να το δει με τη φαντασία του να εξελίσσεται σαν κινηματογραφική ταινία. Δουλέψαμε την πλοκή και τους χαρακτήρες. Προσπαθήσαμε να δώσουμε την ανθρώπινη πλευρά του Νίκου Ζαχαριάδη, αποφεύγοντας τους αφορισμούς, τη στράτευση και τις κρίσεις. Οι κρίσεις για όλα ανήκουν στον αναγνώστη.
Η συνέχεια επί των σελίδων που ακολουθούν.
Κώστας Κουτσομύτης”
