Η γραμμή Σίφνου-Πάρου ξεκινά στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Πρωτοπόροι στο άνοιγμα της γραμμής αυτής στάθηκαν οι Σιφνιοί αδελφοί Λουκατάρη από τον Πλατύ-Γιαλό με το “Δάφνη” και Αντιπαριανοί της οικογένειας Απόκοτου με το “Ειρήνη Κ”.
Κάπου εκεί πρέπει να εμφανίστηκε και το “Γιάννης Λατσός”.
Τα καΐκια αυτά σύνδεαν τον Πλατύ-Γιαλό της Σίφνου με την Παροικιά της Πάρου.
Οι άνθρωποι αυτοί στάθηκαν πρωτοπόροι και κάτω από δύσκολες συνθήκες ξεκίνησαν μια γραμμή που ακόμα και σήμερα παραμένει ζητούμενο για τα δύο νησιά.
Τα καΐκια έδεναν στο μικρό μολαράκι στο “Ξενία”.
Θυμάμαι το “‘Αγιος Συμεών” να έρχεται να δέσει στο Ξενία έχοντας δίπλα του το “Γιάννης Λατσός” και το “Ειρήνη Κ”.
Όσο για το “Μαργαρίτα” ότι και να πει κανείς θα είναι λίγο.
Πρόσφερε αξέχαστα ταξίδια σε όσους ήταν τυχεροί να ταξιδέψουν μαζί του έστω και για μια φορά για την Πάρο ή τη Σίφνο.
Το ταξίδι με το “Μαργαρίτα” δεν είχε καμία σχέση με το ταξίδι με το μεγάλο βαπόρι.
Η μάχη με τα κύματα συχνά ήταν σκληρή, αλλά οι αδελφοί Λουκατάρη ήταν πραγματικά θαλασσόλυκοι.
Υπάρχουν κάποιοι ξένοι που στην ερώτηση “Τι είναι για σας η Ελλάδα;” απαντούσαν: “Ένα ταξίδι με το “Μιαούλης” και ένα ταξίδι με το “Μαργαρίτα”…
Με την δρομολόγηση μεγαλύτερων πλοίων στη γραμμή, το “Μαργαρίτα” ήταν πολύ δύσκολο να παραμείνει στη γραμμή. Το “Μαργαρίτα” είχε ξεκινήσει με το όνομα “Κούλα” συνδέοντας την Τήνο με τη Μύκονο και τη Δήλο.
Από εκεί πέρασε στη γραμμή Σίφνου-Πάρου και ολοκλήρωσε τη μεγάλη του καριέρα στη γραμμή Πειραιά-Παλούκια.
Στη δεκαετία του ’90 ήρθε στον Σαρωνικό και ταξίδεψε από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι τα Παλούκια της Σαλαμίνας. Το θρυλικό καΐκι διατήρησε το όνομά του στον Σαρωνικό. Πλοιοκτήτης του σε αυτήν την τελευταία φάση ήταν ο κ. Μαυράκης.
Ήταν για χρόνια μια Κιβωτός της παλιάς μεγάλης ναυπηγικής τέχνης που σιγά-σιγά χάνεται.
Με την αποδρομολόγηση του “Μαργαρίτα” τη γραμμή “Σίφνου-Πάρου ανέλαβαν, κατά καιρούς, το “Σύρος Εξπρές”, το “Πάρος Εξπρές”, το “Εξπρές Πάρος”, το “Γεώργιος Εξπρές”, το “Εξπρές Ερμής”, το “Σαντορίνη Σκάϊ”, το “Παναγία Τήνου”, το “Παναγία Χοσοβιώτισσα”, το “Νόνα Μαίρη”, οι “Αίολοι”
