14.9 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

ΑρχικήΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣΚόμεντι θίατερ, κομεντί ιταλιέν, κομεντί φρανσέζ

Κόμεντι θίατερ, κομεντί ιταλιέν, κομεντί φρανσέζ

Στο Λονδίνο, το Κόμεντι Θίατερ από το 1881 παρουσίαζε ελαφρές κωμικές όπερες

*

Πολλά τα πρόσωπα της κωμωδίας. Πολλές οι εκδοχές, πολλές οι εκφράσεις της μίας και κοσμαγάπητης κωμωδίας. Του πολιτισμικού δώρου των αρχαίων Ελλήνων στην ανθρωπότητα. Ενός θησαυρού που οι κοινωνίες το έκαναν δικό τους. Το είπαν με δικά τους λόγια. Το εξέλιξαν και πορεύτηκαν μαζί του αιώνες πολλούς τώρα.

Στο Λονδίνο, το Κόμεντι Θίατερ από το 1881 παρουσίαζε ελαφρές κωμικές όπερες. Στη συνέχεια μια σειρά θεατράνθρωποι ανέβασαν σπουδαίες διαχρονικές κωμωδίες, όπως την «Πεγκ, καρδούλα μου», που το 1967 ανέβασε με μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα η Έλλη Λαμπέτη. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο παρουσίαζε επιθεωρήσεις, ανεβάζοντας το ηθικό στρατού και λαού.

Το όνομα Κομεντί Ιταλιέν δόθηκε στους ιταλούς ηθοποιούς του σπουδαίου θεατρικού είδους της Κομέντια Ντελ Άρτε που ζούσαν στη Γαλλία. Ταυτόχρονα με τη δημιουργία της Κομεντί Φρανσέζ, οι Κομεντί Ιταλιέν στεγάστηκαν στο θέατρο Οτέλ Ντε Μπουργκόν, συναγωνιζόμενοι για την καλύτερη παρουσίαση του θεατρικού είδους που και οι δύο ομάδες αγαπούσαν πολύ.

Γύρω στο 1700 ο θίασος χρησιμοποιούσε ιταλικά κείμενα εμβόλιμα στα γαλλικά τραγούδια. Κατάφεραν και έπεισαν τον Λουδοβίκο 14ο να επιτρέψει στους Ιταλούς να χρησιμοποιούν στις παραστάσεις τους τη γαλλική γλώσσα. Μπολιάστηκε, λοιπόν, το γαλλικό θέατρο με την παιγνιώδη διάθεση, τους αυτοσχεδιασμούς και την… κοινωνική κριτική της Κομέντια Ντελ Άρτε.

Αυτή η κριτική, όμως, οδήγησε στην εκδίωξή τους από τη Γαλλία, για να επιστρέψουν μετά τον θάνατο του Λουδοβίκου 14ου και να εγκατασταθούν ξανά στην παλιά τους θεατρική στέγη. Οι επιτυχίες διαδέχονταν η μία την άλλη. Ιδιαίτερα με την ενασχόληση τους με την Όπερα Μπούφα σημείωσαν τεράστια επιτυχία και μετακόμισαν σε νέο, ωραιότερο θέατρο.

Διεκδικούσαν, λοιπόν, και οι Γάλλοι μερίδιο από την ενασχόλησή τους με την κωμωδία. Επειδή οι τέχνες γενικά αλλά και το θέατρο απαιτούν προγραμματισμό και οικονομική ενίσχυση, ο Λουδοβίκος 14ος, πάλι, ιδρύει το 1680 την Κομεντί Φρανσέζ. Συγχωνεύθηκαν σ’ αυτήν ο θίασος του Οτέλ Ντε Μπουργκόν, ο θίασος του Μολιέρου, που στο μεταξύ είχε αποβιώσει, και ο θίασος του Τεάτρ Ντι Μαρέ. Αφού περιπλανήθηκαν σε αρκετά θέατρα, κατέληξαν στο θρυλικό Οντεόν.

Όμως ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση. Ανήσυχοι πολίτες πάντα οι θεατρίνοι, διασπάσθηκαν εντός της Κομεντί Φρανσέζ. Οι «επαναστατικοί» ηθοποιοί πήγαν στο Παλέ Ρουαγιάλ, που το μετονόμασαν σε Τεάτρ Ντε Λα Ρεπιμπλίκ. Οι υπόλοιποι έμειναν στην αρχική έδρα του θιάσου, που το μετονόμασαν σε Τεάτρ Ντε Λα Νασιόν.

Στην ανήσυχη Ευρώπη του 17ου αιώνα οι ανταλλαγές θεατρικών μεθόδων, ρεπερτορίου και εμπειριών πλούτισαν τις γαλλόφωνες, γερμανόφωνες, ιταλόφωνες και όχι μόνο περιοχές με την ευεργετική αύρα του θεάτρου μέσα από την οπτική της κωμωδίας. Το είδος αυτό, άλλωστε, ήταν το πιο ενδεδειγμένο για να πλησιάσει κανείς πληθυσμούς που δεν είχαν μακρά θεατρική παράδοση. Από τα θρησκευτικά δράματα των Ιησουϊτών και τα δρώμενα της εκκλησίας, το θέατρο περνά σε μια δυναμική εκκοσμίκευση, αγκαλιάζοντας τον νέο πολίτη που σε λίγο θα δημιουργήσει τα εθνικά κράτη.

Οσο για την ελληνική περιπέτεια του θεάτρου της εποχής, αυτή ξεκινά με τα αρχαιόθεμα έργα Ευρωπαίων συγγραφέων που παρουσίασε στο παλάτι της στο Βουκουρέστι η Ραλού Καρατζά. Αλλά αυτή είναι μια άλλη, μεγάλη ιστορία.

Η κωμωδία παντού και πάντα είναι παρούσα, λοιπόν. Ακολουθεί την Ιστορία και την πραγματικότητα κάθε εποχής, εμπνέεται από αυτές και τις αναπαριστά με τα εργαλεία και τους τρόπους της.

* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι βουλευτής Ανατολικής Αττικής και αναπληρωτής τομεάρχης Πολιτισμού ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

Σετικά άρθρα
Creative People

Τελευταία Νέα