Θα ήταν μάλλον απίθανο να πηγαίνει καλά το Κοινοτικό Συμβούλιο Ραφήνας, όταν η δημοτική αρχή Τσεβά βυθίζεται όλο και περισσότερο στη μιζέρια της έλλειψης διοικητικής ικανότητας.
Όμως αυτό που συνέβη χτες ξεπερνά κάθε όριο ανοχής και του πιο καλοπροαίρετου πολίτη, φτάνοντας στο επίπεδο του τραγελαφικού.
Χτες λοιπόν όπως μας είπε ο κοινοτικός σύμβουλος Ραφήνας Νίκος Αργυρός, μετά από πρόσκληση που δέχτηκε μέσω μέιλ όπου ανέφερε ότι: «σύμφωνα με το άρθρο 86 του ν. 3852/2010… σας προσκαλούμε την Πέμπτη 29/8 στις 19.00 στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου προκειμένου να κατατεθούν προτάσεις για την σύνταξη του τεχνικού προγράμματος κλπ.» ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ (3) (1) με την υπογραφή του Προέδρου Κ.Σ. Κοσμά Πικουλίδη, πήγε μεν, περίμενε δε μαζί με άλλους συμβούλους, αλλά το δημαρχείο παρέμενε κλειστό αφού κανείς δεν έχει κλειδιά να ανοίξει. Έτσι μετά από ένα μισάωρο αναμονής αποχώρησε!
Γράφει ο κος Αργυρός:
«Για την ενημέρωσή σας και σε συνέχεια της πρόσκλησης προσήλθα στο Δημαρχείο από τις 18:50 για να συμμετάσχω στην συνάντηση, όπου περίμεναν και άλλοι κοινοτικοί σύμβουλοι μαζί με εμένα. Δυστυχώς όμως η είσοδος του Δημαρχείου ήταν κλειστή. Περιμένοντας τα κλειδιά, όπως μας ειπώθηκε από την κοινοτική σύμβουλο Διονυσία Παπασπύρου, που εκτελεί χρέη προέδρου του ΚΣΡ, καθώς ο Πρόεδρος Κοσμάς Πικουλίδης απουσιάζει στις τρεις τελευταίες συνεδριάζεις. Περίμενα μέχρι τις 19:25 οπότε και αποχώρησα».
Τέλος δηλώνει ότι «είναι απαράδεκτο να στέλνεται πρόσκληση και να περιμένουμε τα κλειδιά για να εισέλθουμε».
Τα βρόντηξε ο Κοσμάς Πικουλίδης;
Ερώτημα παραμένει αν ο Κοσμάς Πικουλίδης δικαιολογημένα απουσιάζει σε τρεις συνεχείς συνεδριάσεις ή απλά κατά το κοινώς λεγόμενο την έκανε αθόρυβα με μικρά πηδηματάκια;
Ερώτημα ποιος κρατά τα κλειδιά του δήμου; Κι αν αληθεύει ότι η γραμματέας που κρατά τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Κ.Σ.Ρ. έλειπε σε διακοπές, που ήταν η αντικαταστάτρια;
Συμπέρασμα: Η πολιτική ανικανότητα διοίκησης αυτής της δημοτικής αρχής απ’ την κορυφή έως τον τελευταίο σύμβουλο της πλειοψηφίας, προκαλεί προβληματισμό έως κλαυσίγελο για την κατάντια που οδηγείται το κοινωνικό σύνολο του δήμου.
