Δεν πέρασαν πολλές μέρες από την προηγούμενη εναγώνια έκκλησή μου για συνδρομή βοηθείας για να σωθεί ένας μικρός αδελφός μας, ο Παναγιώτης, που γνώρισε τη ζωή, από τότε που γεννήθηκε, πριν τρία χρόνια, με την πιο σκληρή της όψη. Κουβάλησε το πρόβλημα της νεφροπάθειας με ένα πολύ καλλίτερο τρόπο, απ’ ότι θα μπορούσε να το κάνει ένας μεγάλος άνθρωπος, σκορπίζοντας χαμόγελα γύρω, αν και περνούσε μια μεγάλη ταλαιπωρία και ζούσε με καθετήρα στην καρδιά.
Πολλές φορές τα παιδιά με έχουν ευχάριστα εκπλήξει. Είναι μια καταπληκτική γενιά, που της οφείλουμε πολλά και πάνω της ακουμπούμε την ελπίδα μας να αλλάξει τα όσα άσχημα της κληροδοτούμε.
Μια απλή έκκληση για συμπαράσταση, προκάλεσε κύματα ανθρωπιάς κι ένα θερμό ρεύμα αγάπης από ευαισθητοποιημένους ανθρώπους, που μέσα στο δικό τους πρόβλημα, βρήκαν τη δύναμη να ζητήσουν τον τραπεζικό λογαριασμό της οικογένειας, για να βοηθήσουν οικονομικά από το υστέρημά τους. Ένα ρεύμα, που δεν συμμετείχαν οι πολλοί πλούσιοι οικονομικά, αλλά οι πονεμένοι και στερημένοι!!! Μου έκανε τρομερή εντύπωση. Για άλλη μία φορά. Ένα ρεύμα που συγκίνησε κι ενεργοποίησε πολλούς. Τον πάντα παρόντα πρόεδρο του Χαμόγελου του Παιδιού κ. Κώστα Γιαννόπουλο και τον αγαπητό σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ.κ. Νικόλαο, που άμεσα ανταποκρίθηκε στην έκκληση, αλλά και πολλούς άλλους που καθένας μπορούσε να παίξει το δικό του ρόλο, για να βρεθεί μια λύση και τον έπαιξε!
Ο Πρόεδρος του ΕΟΜ κ. Ανδρέας Καραμπίνης, που είχε το δικό του κεντρικό ρόλο στο δράμα και την εξέλιξή του, ο παιδοχειρουργός του Αγ. Σοφία κ. Στέφανος Βλατάκης, που άμεσα ενδιαφέρθηκε, αποδεικνύοντας ότι οι Έλληνες γιατροί πέραν από καλοί επιστήμονες είναι κι άνθρωποι, αλλά και ευαισθητοποιημένοι δημοσιογράφοι όπως ο Κρικόρ Τσακιτζιάν, ο Γιάννης Κολοκυθάς κι η Μάρμω Γουλέ, που κίνησαν τα δικά τους νήματα στα ΜΜΕ, αλλά και πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι και blog, που προώθησαν και δημοσιοποίησαν το θέμα!
Δεν θα σας πω πολλά, παρά μόνο το ευχάριστο συγκλονιστικό θαύμα, που δύο μέρες πριν, στις 4 Αυγούστου, γέμισε τις ψυχές με ελπίδα κι ευγνωμοσύνη, καθώς μέσα σε λίγες ώρες βρέθηκε το πολυπόθητο επί τρία χρόνια μόσχευμα, έγινε η μεταμόσχευση στο μεταμοσχευτικό κέντρο Bambino Jesus της Ρώμης, οι γιατροί του οποίου συνέβαλαν με τα δικά τους ανθρώπινα μέτρα στη συντέλεση του θαύματος κι όλα ήδη εξελίσσονται συν Θεώ!
Πράγματι το σύμπαν συνωμοτεί κι η Θεία Πρόνοια προνοεί κι ανοίγει δρόμο στους πονεμένους ανθρώπους, ώστε κανείς να μην αισθάνεται μόνος κι απελπισμένος, όσο υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται με χαρά όργανα στο έργο του Θεού, που ξέρει να αλλοιώνει προς το καλό τις ζωές των ανθρώπων, ως έγινε στην περίπτωση αυτή την παραμονή της μεγάλης εορτής της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος!!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους, τη μεγάλη αγάπη μου στον Πανούλη και τους γονείς του, που επιτέλους είδαν το γέλιο και πάλι στα χείλη τους και μια παρότρυνση να συνεχίσουμε έτσι να ενισχύουμε ο ένας το άλλο, ενωμένοι στη μεγάλη ανθρώπινη οικογένεια, που είναι ο Κόσμος!!!
