Ένα χρόνο μετά την ίδρυσή του το ΠΟΤΑΜΙ στη χθεσινή (Κυριακή 8 Μαρτίου) μεγάλη συγκέντρωση που πραγματοποίησε στη Αθήνα, έκανε τον απολογισμό του και έθεσε τα θεμέλια διά στόματος του επικεφαλής του Σταύρου Θεοδωράκη, για τη δημιουργία ενός μεγάλου πολιτικού κινήματος που δεν θα έχει σχέση με συνταγές του παρελθόντος. Το μέλλον της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη. Είμαστε το δέκατο μέλος αυτής της οικογένειας – δεν είμαστε επισκέπτες – και το νόμισμά μας είναι το ευρώ, είναι η βάση πάνω στην οποία μιλά.
Σε ότι αφορά την κυβερνητική πολιτική, ξεκάθαρα δηλώνει: «Θα συγκρουσθούμε, αλλά αν υπάρξει έστω και ένα άνθος που θα φυτρώσει αυτή την άνοιξη στον κήπο του ΣΥΡΙΖΑ εμείς θα το προστατεύσουμε. Αυτό είναι το Ποτάμι».
Δίνοντας στη δημοσιότητα τα οικονομικά του στοιχεία δηλώνει:
Αναλυτικά και με σαφήνεια – είμαστε οι μόνοι που το τολμάμε. Γιατί είμαστε οι μόνοι που δεν έχουμε τίποτε να κρύψουμε. Και έτσι θα πορευθούμε. Ένα κόμμα χωρίς προστάτες – χωρίς δάνεια – χωρίς εξαρτήσεις. Με τη δύναμη των εθελοντών και των φίλων μας. Γιατί η χώρα, σήμερα περισσότερο από ποτέ έχει αυτή ανάγκη! Το καινούργιο – το καθαρό – το λογικό – το μελετημένο.
http://topotami.gr/ikonomikos-apologismos/
Το ΠΟΤΑΜΙ κάνει μια σημαντική πολιτική παρέμβαση σχετικά με την πολιτική που ακολουθεί, αλλά και για την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση την οποία θα στηρίζει στα δύσκολα, αλλά κριτικάρει έντονα τον λαϊκισμό που επέδειξε στο παρελθόν, δηλώνοντας ότι: «Ο λαϊκισμός είναι σαν το μπούμερανγκ. Θα επιστρέψει».
Πιο κάτω αποσπάσματα – συμπεράσματα απ’ την εκδήλωση:
1.Διαπραγματευτικά δε μας συμφέρει καθόλου να παρουσιάζουμε ως χώρα μια πολεμική εικόνα με τους δανειστές. Είναι σαν να πυροβολούμε τα πόδια μας. Το μέλλον της Ελλάδας είναι στην Ευρώπη. Είμαστε το δέκατο μέλος αυτής της οικογένειας – δεν είμαστε επισκέπτες και το νόμισμά μας είναι το ευρώ. Μια χώρα που εισάγει το γάλα, το αλεύρι, το κρέας και το πετρέλαιο, χωρίς ένα ισχυρό νόμισμα, απλώς θα πεινάσει. Οι πολιτικοί θα δίνουν αυξήσεις στο καινούριο νόμισμα που δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα στην αγορά, στα προϊόντα. Αν εξαιρέσεις αυτούς, που έχουν τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό, όλες οι άλλες καταθέσεις θα εξαφανιστούν. Και για τους Έλληνες δεν έχει καμία σημασία αν αυτό είναι ένα Grexit ή ένα Graccident, ένα ατύχημα δηλαδή. Σημασία έχει ότι θα είναι μια χρεοκοπία.
2. Δεν μπορεί οι υπουργοί μιας κυβέρνησης να έχουν τα λεφτά τους σε ξένες τράπεζες. Και αυτό το λέω και για τους προηγούμενους, τους οποίους πρέπει να ελέγξουμε, το λέω όμως και για το μισό σημερινό υπουργικό συμβούλιο που έχει τα λεφτά του στο εξωτερικό.
3. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά φώναζαν «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω», τώρα λένε με δάκρυ, «πληρώστε γιατί χανόμαστε», αλλά νομίζω ότι είναι λίγο αργά.
4. Η καινούργια Ελλάδα θέλει τόλμη. Θέλει αγώνα. Θέλει συγκρούσεις. Και συγκρούσεις όχι μόνο στα Eurogroup για να κερδίζουμε τα πρωτοσέλιδα στον ευρωπαϊκό Τύπο. Αλλά συγκρούσεις και με τον κακό μας εαυτό. Με τις ιδεοληψίες. Με τα στερεότυπα. Συγκρούσεις – σχέδιο – δουλειά.
5. Δυο πολιτικές στις ιδιωτικοποιήσεις. Δύο πολιτικές στην Άμυνα. Και όταν τους λες «και ποια από τις δύο ισχύει;», σου λένε «η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη χαράξει την πολιτική της». Ωραία, αναμένουμε λοιπόν να τη χαράξει, γιατί η ζωή δεν μπορεί να περιμένει να συμφωνήσουν οι υπουργοί με τους αναπληρωτές τους.
6. Υπάρχει ένα ερώτημα και πολλές λάθος ή ελλιπείς απαντήσεις τις τελευταίες μέρες στις εφημερίδες και στο Internet. Θέλει το Ποτάμι να συμμετέχει στην κυβέρνηση Τσίπρα; Ας γίνω λίγο πιο ωμός γιατί κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται τις λεπτές πολιτικές διαφοροποιήσεις. Δεν θέλουμε να συμμετάσχουμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και αν το θέλαμε θα είχε γίνει από την επόμενη μέρα των εκλογών, που μας το πρότεινε. Όμως οι κυβερνήσεις δεν συγκροτούνται με λίγο αριστερά, λίγο σταλινισμό, λίγο παλιό ΠΑΣΟΚ, λίγο ακροδεξιά και λίγο από Ποτάμι. Να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι – να χαιρόμαστε τις δημοτικότητές μας. Η κυβέρνηση, που έχει ανάγκη η χώρα – και χθες και τώρα και αύριο- είναι μια κυβέρνηση μεγάλων αλλαγών.
7. Το Ποτάμι δεν θα ακολουθήσει τον άγονο δρόμο της δομικής αντιπολίτευσης, που 30 χρόνια τώρα υπηρετεί τυφλά το πολιτικό σύστημα. Εμείς είμαστε δημιουργική αντιπολίτευση. Και είμαστε στη Βουλή για να στηρίζουμε το κοινό καλό – αν υπάρχει όποτε υπάρχει. Και συμφέρει αυτό το Ποτάμι; Ο κόσμος θέλει ή άσπρο ή μαύρο. Ή να βρίζεις ή να χειροκροτάς… Να σας πω αυτή ειδικά την εποχή, μας είναι αδιάφορο τι συμφέρει το Ποτάμι.
8. Θα μπορούσε όμως να γίνει κάτι διαφορετικό αυτή την εποχή σ’ αυτή τη χώρα, σ’ αυτές τις συνθήκες; Μήπως «οι ξένοι είναι αυτοί που δεν θέλουν να γίνει τίποτα». Μήπως «οι ξένοι είναι αυτοί που σφίγγουν την θηλιά γύρω από μια νέα κυβέρνηση και δεν την αφήνουν να ανασάνει»; Πάντα υπάρχει ένας ξένος στα ελληνικά παραμύθια. Να το ξεκαθαρίσουμε λοιπόν. Οι εταίροι μας θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ.
9. Ο κόσμος έχει ανάγκη από αποτελέσματα. Και δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις όπως διδάξατε τον κόσμο τα τελευταία 5 χρόνια. Το σουσάμι θέλει πολύ κόπο. Το «σουσάμι άνοιξε» που λέτε εσείς είναι η τελευταία πράξη του παραμυθιού. Να κάνετε λοιπόν την αυτοκριτική σας. Μιλούσατε για προδότες, χούντες και γερμανοτσολιάδες. Ο λαϊκισμός είναι σαν το μπούμερανγκ. Θα επιστρέψει.
10. Πολύ φοβάμαι ότι πίσω από αυτή την αποκρουστική δήλωση ότι η αριστεία είναι ρετσινιά κρύβεται η ιδεολογία ενός τμήματος της παλιάς Ελλάδας. Η ιδεολογία της ήσσονος προσπάθειας. Η ιδεολογία του φραπέ και της παντόφλας. Όλα μπορούν να είναι κρατικά, όλα μπορεί να είναι επιδοτούμενα, άρα γιατί να προσπαθούμε; «Μα πού ζουν;», μου είπε πρόσφατα στη Ρώμη, ένας από τους συνεργάτες του Ματέο Ρέντσι. «Τι σχέση έχει ο κρατισμός με την Αριστερά;», αναρωτήθηκε. Συμφωνήσαμε μιλώντας για την τυραννία της μετριότητας, που βασάνισε όλα αυτά τα χρόνια τις χώρες μας και τώρα θέλει να επιστρέψει και σαν αριστερή άποψη. Δεν θα επιστρέψει.
11. Θα συγκρουσθούμε, αλλά αν υπάρξει έστω και ένα άνθος που θα φυτρώσει αυτή την άνοιξη στον κήπο του ΣΥΡΙΖΑ εμείς θα το προστατεύσουμε. Αυτό είναι το Ποτάμι.
12. Αλλά αλήθεια ποιο είναι το Ποτάμι-κόμμα; Να επιστρέψω λίγο στα λόγια των αντιπάλων μας. Να ξεκαθαρίσω βέβαια ότι όταν λέω «αντιπάλους μας» δεν έχω στο μυαλό μου τους ψεκασμένους Έλληνες. Αυτοί είναι αλλού. Συνομιλούν με το υπερπέραν. Και άλλωστε μπορούν και διαβάζουν και σχολιάζουν πράγματα που ποτέ δεν έχουμε πει.
13. Αρκετοί ανάμεσά μας -όχι οι περισσότεροι αλλά αρκετοί- ζητούν να ανοίξουμε γραφεία σε όλη την Ελλάδα. Θέλω να είμαι σαφής. Δεν θα ανοίξουμε -αν δεν απαντήσουμε- που θα βρούμε τα λεφτά.
14. Πρέπει να βρούμε τρόπο να μας ακούσουν οι τοπικές κοινωνίες. Να καταλάβουν οι τοπικές κοινωνίες την ανευθυνότητα της σημερινής εξουσίας αλλά να μην επιστρέψουν στους πολιτικούς του παρελθόντος. Σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, κεντρώοι, οικολόγοι, προοδευτικοί φιλελεύθεροι και αριστεροί μεταρρυθμιστές πρέπει να μπουν στο Ποτάμι, από τη μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη. Γιατί αυτοί είμαστε το Ποτάμι. Μας χώρισαν σε στρατόπεδα, σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, σε ευρωπαϊστές και αντιευρωπαίους, σε «προδότες» και «ακραίους». Πρέπει να πούμε καθαρά ότι το δίλημμα πια είναι ένα: με το παρελθόν που χρεοκοπεί ή με μια καινούργια Ελλάδα!
