Γράφει η Βάσω Κόλλια*
«Κι ένα τέταρτο μητέρας
αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει.
Που να το ανακράξεις
σε στιγμή μεγάλου κινδύνου»
Οδυσσέας Ελύτης- Εκ του πλησίον
Ο συγκεκριμένος πίνακας αναβλύζει Μητρότητα, καθώς το μητρικό ένστικτο καθιστά την Γυναίκα τροφό του ορφανού παιδιού και το θηλάζει.
Οι ομοιότητες με χριστιανικό σύμβολο της Μητέρας – Παναγίας είναι έντονες. Φέρει ερυθρό ένδυμα και μαντήλι στην κεφαλή, έχοντας ζωγραφισμένη μια «ιερή» πραότητα στο πρόσωπό της, όπως η Παναγία στις αγιογραφίες. Πάνω απ΄ το κεφάλι της δεσπόζει η εικόνα της Θεοτόκου. Το κοριτσάκι δίπλα είναι η κόρη της, το οποίο φαίνεται να είναι χαρούμενο και να εγκρίνει την θεάρεστη πράξη της μητέρας της. Απέναντι, ωστόσο, κάθεται μαυροφορεμένη η εμπερίστατη αδελφή του ορφανού βρέφους η οποία αντιπροσωπεύει την δυστυχία.
Άλλωστε αυτές οι δύο τάσεις αντιπαραβάλλονται στον πίνακα: Η ευτυχία της μητρότητας και η δυστυχία της ορφάνιας.
* Βάσω Κόλλια
Υποψήφια βουλευτής της Ν. Δημοκρατίας στην Αν. Αττική
