Λοιπόν πως πήγε το Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν φίλες/οι; Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι δημιουργήσατε την δική σας «κοινωνική φούσκα» όπου νιώσατε ασφαλείς κι ως εκ τούτου περάσατε όμορφα. Ωστόσο κάπου κρυμμένες αναμνήσεις άλλων ρεβεγιόν, μόλις δυο χρόνια πριν, τότε που τα σπίτια γέμιζαν εκτός απ’ την οικογένεια, με φίλους και συγγενείς και με τα μαγαζιά να βρίσκονται στις δόξες τους, δεν μπορεί παρά να σας δημιούργησαν ένα αίσθημα νοσταλγίας.
Δεν μπορεί να μην θυμηθήκατε τότε που τα νεότερα μέλη της οικογένειας μετά το φαγητό έφευγαν να διασκεδάσουν με τις παρέες τους και παραμένατε ήσυχοι ότι δεν τους απειλούσε κάποιος αόρατος ιός, όπως αυτός που ουσιαστικά εισέβαλε τόσο αιφνίδια στη ζωή όλων μας και άλλαξε ριζικά την καθημερινότητά μας.
Πριν την πανδημία μπορεί η ευχή για υγεία να ήταν κάτι τυπικό, όπως το «στην υγειά μας» όταν τσουγκρίζαμε τα ποτήρια, χωρίς καλά-καλά να συνειδητοποιούμε τη σημασία της λέξης. Αυτή τη λέξη που τώρα με την παρουσία του κορωνοϊού, γίνεται πολύ σημαντική και τη λέμε μ’ επίγνωση της σπουδαιότητας που έχει. Να έχουμε πάνω απ’ όλα υγεία!
Κλεισμένοι στην «κοινωνική φούσκα» μας μοιάζουμε σαν τα παιδάκια της εικόνας του τίτλου που «αγγίζουν» τον Άη Βασίλη, που βρίσκεται μέσα στην πλαστική φούσκα που τον περικλείει και τους χαμογελά.
Ποτέ άλλοτε, φίλες/οι δεν υπήρξε τόσο συσσωρευμένη πληροφορία για ένα νόσημα, αλλά και τόσο μεγάλη μοναξιά, αγωνία και θλίψη, όπως και τόση αμφισβήτηση του ίδιου του γεγονότος της πανδημίας και του εμβολίου που παραμένει το μόνο αντίδοτο για να καταπολεμηθεί ο αόρατος εισβολέας που μας καταδυναστεύει.
Μια «κοινωνική φούσκα» η ζωή μας, μια «κοινωνική φούσκα» τα Χριστούγεννα, μια «κοινωνική φούσκα» κι η Πρωτοχρονιά, που όλοι περιμένουμε. Ας ευχηθούμε να έρθει η ώρα να σπάσουμε αυτή «φούσκα», όπως σπάει το μπαλόνι όταν το αγγίξει μια καρφίτσα.
Ας ευχηθούμε η Νέα Χρονιά, το 2022, να σημάνει λήξη συναγερμού αυτής της υγειονομικής μάστιγας, ώστε να ξαναπάρουμε πίσω τη ζωή μας.
Καλή Χρονιά Ευτυχισμένο το 2022!
