Κάθε τόπος, κάθε τοποθεσία, έχει γραμμένη ιστορία που όσο κι αν προσπαθούν κάποιοι δεν μπορούν να διαγράψουν. Στη συνείδηση των πολιτών της Ραφήνας η πλατεία που διαμορφώθηκε, με κακόγουστο σχεδιασμό ομολογουμένως πνιγμένη στο μπετόν, δίπλα στο ταχυδρομείο, έχει κρυμμένη στα σωθικά της την προϊστορία του τόπου χιλιάδες αιώνες πριν υπάρξει η Ραφήνα, γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Αυτή την προϊστορία προφανώς και δεν μπορούν να διαγράψουν επιπόλαιες επιλογές επί θητείας συνδημαρχίας Πιστικίδη-Μπουρνούς, όπου υποσχέθηκαν σε τοπικό σύλλογο να δοθεί στην παλαιολιθικού ενδιαφέροντος πλατεία το όνομα του Ε. Βενιζέλου και μάλιστα με την τοποθέτηση προτομής του εκεί, ούτε η επικαιροποίηση της συγκεκριμένης ονοματοθεσίας (που έντονα αμφισβητείται) επί θητείας Μπουρνούς-Βασιλόπουλου. εδώ
Ο ίδιος ο Εθνάρχης Ε. Βενιζέλος, ο οποίος δεν πάτησε πάνω στην ιστορία κανενός αλλά έγραψε τη δική του ιστορία, αν μπορούσε να επέμβει δεν θα δεχόταν να τοποθετήσουν τον ανδριάντα του πάνω στην προϊστορία, ούτε φυσικά να δώσουν τ’ όνομά του σε μια πλατεία που δικαιούται να έχει τ’ όνομα του καθηγητή που πρώτος έφερε στην επιφάνεια τη βαριά κληρονομιά του τόπου, εν προκειμένω του Δημήτρη Θεοχάρη.
Οφθαλμοφανής απόδειξη ότι η δημοτική αρχή Μπουρνούς-Βασιλόπουλου δεν μπορεί ν’ απαξιώσει την ιστορία της πλατείας, είναι η ατυχής προσπάθεια να σβηστεί η αναγραφή «Πλατεία Δημ. Θεοχάρη», που αναρτήθηκε από αγνώστους προ ημερών, όπως δείχνουν οι εικόνες.
