Είναι στιγμές που τα λόγια είναι τόσο αδύναμα για να εκφράσουν τα συναισθήματα που νιώθεις…
Είναι στιγμές που σε πνίγουν οι λέξεις και δεν μπορείς να αρθρώσεις κουβέντα. Δεν μπορείς να τις βάλεις κάτω, ούτε στο χαρτί….
Τέτοιες στιγμές, καταλαβαίνεις πως ο νους είναι πιο αδύναμος απ΄ την καρδιά και την σκέψη σου. Πασχίζει να ξεπεράσει το θυμικό και χάνεται στο μεγαλείο του.
Ο Γιώργος ο Κόλλιας δεν είναι πια κοντά μας.
Απίστευτο!! Δεν το χωράει ο νους…. Δεν το σηκώνει…
Προσπάθησα πολλές φορές να γράψω λίγα λόγια για σένα Γιώργο. Ξεκίνησα και σταμάτησα. Δεν ήξερα τι να γράψω.
Δεν ήξερα τι να πρωτογράψω….
Είχα την τιμή και την μεγάλη ευκαιρία να σε γνωρίσω Γιώργο τα τελευταία χρόνια. Είχα την ΥΨΙΣΤΗ ΤΙΜΗ και ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ να συμπορευτούμε μαζί στον εκλογικό αγώνα των δημοτικών εκλογών του 2014…
Μου έκανες την ευγενή διάκριση να με εμπιστευτείς και τα ταχθείς στην δημοτική μου Παράταξη, τότε όταν κάποιοι άλλοι εγκατέλειπαν το ταπεινό μας “καράβι” για ……κρουαζιέρες πολυτελείας, κυνηγώντας ….. χαμένους θησαυρούς…..
Μαζί, δώσαμε μία μάχη τιμής και αξιοπρέπειας.
Και, τουλάχιστον, Γιώργο, έστω και αν χάσαμε τότε, σήμερα ξέρουμε ότι δεν μάς παρέσυραν “ΣΕΙΡΗΝΕΣ” της εποχής εκείνης.
Μου δίδαξες την πολιτική μέσα από το πρίσμα του αγώνα.
Ήσουν αυστηρός και στοργικός συνάμα. Με συμβούλευες και με καθοδηγούσες.
Και γω…. αισθανόμουν και ακόμη αισθάνομαι δέος μπροστά στο ζωηρό σου πνεύμα. Στην αγωνιστική σου διάθεση. Στην λεβεντιά σου.
Έμεινε σήμερα να κοιτώ τις φωτογραφίες μου μαζί σου.
Στέκομαι αμίλητος μπροστά τους και σκέφτομαι. Αναπολώ. Νοσταλγώ τις ώρες εκείνες, τις στιγμές του χρόνου που η τύχη της ζωής μου χάρισε…
Μέχρι το τέλος αγωνιστής. Μέχρι το τέλος αξιοπρεπής. Μέχρι το τέλος ήρωας του αγώνα σου.
Γιώργο,
Όσοι σε γνώρισαν, όπως εγώ, πήραμε όλοι κάτι από την …σοφία σου.
Γίναμε πλουσιότεροι από τις σκέψεις σου και το όραμά σου.
Σού είχα υποσχεθεί θυμάμαι ότι θα αγωνιστώ να πάει μπροστά ο τόπος μας. Μού είχες ζητήσει σχεδόν επιτακτικά να δικαιώσω την επιλογή που έκανες να με εμπιστευτείς.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω τόσο και έτσι όπως εσύ ήθελες..
Είναι χρέος μου όμως και καθημερινό μνημόσυνό μου σε σένα να προσπαθήσω όπως και όσο εσύ ζήταγες και ήθελες με πάθος.
Καλή αντάμωση φίλε Γιώργο.
Στο φως.
