Μεγαλώνουμε! Αλλά με τίποτε δεν θέλουμε να κλειστούμε σε συρτάρια ανακατωμένα, μπερδεμένα, που μυρίζουνε ναφθαλίνη και λησμονιά!! Το δέντρο της ζωής μας ρίζωσε, άνθισε, έβγαλε κλαδιά, καρπούς, το χτύπησαν χειμώνες και αγιάζια. Mα το κατώφλι της ζωής, δε θέλουμε να πνιγεί σε μελαγχολία, απραγία και κατάθλιψη!! Το περιθώριο δεν είναι για μας. H φυλακή της μοναξιάς δεν μας κολακεύει ….λόγω ηλικίας!!
Σε μια άκρη τ’ ουρανού, ένας ντελάλης ντύθηκε σύννεφο και διαλαλεί επίμονα και επιτακτικά …ζήσε – ζήσε – zήσε – zήσε ΖHΣΕ ΣΟΥ ΛEΩ ζήσεεεε! Ο χειμώνας είναι εποχή κι έχει τις ομορφιές του, όμως η Άνοιξη σ’ εμάς ταιριάζει … μας έρχεται γάντι βρε αδερφέ … κολλάει στο πετσί μας … είναι ασορτί με τα λευκά μας μαλλιά, που ταιριάζουνε χάρμα με τα ροζουλί ανθάκια της ανθισμένης αμυγδαλιάς…..και σ’ όποιον αρέσει, για τους άλλους δε θα μπορέσει!! Δεν παραιτούμεθα από την ζωή, δεν λουφάζουμε σε κρεβάτια γεροντικά που μυρίζουν ανία, πλήξη, θάνατο!!
Στα μάγουλα ανθίζουνε αμυγδαλιές κι έχουνε χρώμα προς το ροζ, αχνό εφηβικό ροζ, γεμάτο λαχτάρα για ζωή και σκανταλιές! Μμμμμμ πόσο μας αρέσουνε οι σκανταλιές, μας χαμογελούνε οι αθεόφοβες πονηρά και μεις … γελάμε τρανταχτά και τις ακολουθούμε παραπατώντας, γιατί δε μας ταιριάζει ο μαρασμός, δε μας πτοεί η θαμπάδα του καταρράκτη, δε μας τρομάζει το ξεχειλωμένο δέρμα και οι ρυτίδες που με το έτσι θέλω κατοικοεδρεύσανε παντού και μετατρέψανε το λαμπερό μας δέρμα, σε πλισέ, με ασύμμετρες πιέτες!! Δε μας νοιάζει δε μας τρομάζει, δε μας φοβίζει η ζωή που αρχινάει την κατρακύλα για να συναντήσει τα ραδίκια ανάποδα, έτσι λένε, κάποτε θα τα βλέπουμε ανάποδα … κάποτε όμως, γιατί τώρα έχουμε υποχρεώσεις!
Να αγκαλιάσουμε την ψυχή μας, να της πούμε πόσο πολύ την αγαπάμε και να της ζητήσουμε και συγνώμη, γιατί πάρα πολλές φορές την τσαλακώσαμε κι αφήσαμε να μας την λιντσάρουνε … να την καρφώσουνε με βέβηλα καρφιά … σωστά; Ολόσωστα! Ζήσαμε, γευτήκαμε, προσφέραμε, θυσιαστήκαμε, τραυματιστήκαμε, γίναμε κομματάκια ….. Μαααααα τι όμορφη που είναι η ζωή, τι όμορφα που ανατέλλει ο ήλιος, τι όμορφα μυρίζει το γιασεμί!
Μια όαση δροσιάς, μια αναλαμπή που μοιάζει με ρυάκι γάργαρο, αλλά και μια φωτεινή δέσμη τ’ ουρανού που ο αφέντης ήλιος ζέστανε και με την σειρά της, αγκάλιασε, φίλησε, φρόντισε, νοιάστηκε, διεκδίκησε και στέγασε την τρίτη ηλικία, σε χώρους φιλόξενους, αξιοπρεπείς, ασπρισμένους, φωτεινούς κι ανάλαφρα επιπλωμένους!
Δυο ΚΑΠΗ, δυο πραγματικές οάσεις, δυο σημεία συνάντησης, δημιουργίας, κουβεντούλας, αγκαλιάς κι αγάπης! Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων Ραφήνας και Πικερμίου! Όλοι οι δρόμοι, οδηγούν εκεί, δρόμοι με αγαπημένο προορισμό! Εκεί η Μίνα, ο Τόλης, η Ευτυχία, ο Κωνσταντίνος και πίσω απ’ όλους η όμορφη, ευγενική αεικίνητη Ευγενία, αλλά κι ο Δήμαρχος και όλη η Δημοτική αρχή!
Εκεί κι ο Γιώργος μας, η Βαρβάρα μας, η Σούλα μας, η Κατερίνα μας, η Φωτεινή μας, η Βούλα μας, η Βάσω μας, η Μιμίκα μας, η Ελένη μας, η Χρυσούλα μας, η Κατερίνα μας, η Αγγελική μας κι η Ανθούλα μας, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή συναντιόμαστε, πίνουμε τον καφέ μας, κουβεντιάζουμε και δημιουργούμε!
Ζωγραφίζουμε, χαιρόμαστε, περνάμε όμορφα, αλληλοπειραζόμαστε, αλληλοθαυμαζόμαστε, αλληλοβοηθιόμαστε! Τα έργα μας, βεβαίως-βεβαίως, με πολλή υπερηφάνεια και φουλ αυτοπεποίθηση, τα εκθέσαμε τα Χριστούγεννα στο πολιτιστικό κέντρο της Ραφήνας! Καμαρώσαμε, ψηλώσαμε, πήραμε τα πάνω μας και οι δικοί μας άνθρωποι, συγγενείς και φίλοι μας είπανε ένα μπράβο από καρδιάς και αγκαλιάσανε όλοι με πολύ αγάπη, την πρώτη μας προσπάθεια! Η υπεύθυνη και η Petit μας η γλυκιά, μας βοηθήσανε στο στήσιμο της έκθεσης, με την μεγάλη εμπειρία τους! Εμείς ενθουσιαστήκαμε με την στήριξη, την αγάπη, την φροντίδα όλων!
Ένα ευχαριστώ για όλα αυτά, είναι λίγο, πολύ λίγο! Ο καρπός ωριμάζει, γλυκαίνει και μοσχοβολά! Συνεχίστε να μας αγαπάτε, να μας νοιαζόσαστε, να μας αγκαλιάζετε, να μας πηγαίνετε εκδρομούλες, να μη μας χαλάτε χατίρια, γιατί μεγάλοι άνθρωποι είμαστε πια …. και αρχίζουμε να …. ξεκουτιαίνουμε, αλλά δε χρειάζεται να σας το λέμε κι όλα, μη σας στεναχωρήσουμε και δεν το θέλουμε καθόλου αυτό! Την αγάπη μας, την αγκαλιά μας και …τις σκανταλιές μας, γιατί μας κακομαθαίνετε κυρίες και κύριοι ….των ΚΑΠΗ Ραφήνας και Πικερμίου…!
