Μόλις ένα 24ωρο και κάτι πριν ανοίξουν οι κάλπες μιας κρίσιμης εκλογής για την ανάδειξη της νέας κυβέρνησης, οι πολίτες – τουλάχιστον σε μεγάλο εύρος – είναι αποφασισμένοι όσο ποτέ να προσέλθουν στα εκλογικά κέντρα αν και βρισκόμαστε εν μέσω καλοκαιριού.
Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο που θ’ ανακουφίσει τον καταταλαιπωρημένο λαό απ’ τις μνημονικές υποχρεώσεις 10 χρόνων. Η προσδοκία περισσότερης ασφάλειας στην καθημερινή ζωή, η μείωση των φόρων, η ανάπτυξη μέσω νέων θέσεων εργασίας εκτός δημοσίου, οι καλύτερες συνθήκες στη δημόσια υγεία και μάλιστα στην Πρωτοβάθμια, η μικρότερη συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα, η εξάλειψη της ανομίας στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, η επαναφορά του αισθήματος ασφαλείας σε κάθε τομέα, αποτελούν την λαχτάρα της πολιτικής αλλαγής, μετά από τέσσερα χρόνια που διέψευσαν πολλές προσδοκίες που αποδείχτηκαν φρούδες.
Ο ψηφοφόρος απέδειξε πλέον ότι έχει γίνει σοφότερος, ότι δεν «τσιμπάει» στις όποιες ψεύτικες υποσχέσεις, δεν παρασύρεται από λαοπλάνους πολιτικούς, δεν ακολουθεί πλέον «αλήθειες» που στην πορεία αποδείχτηκαν τεράστια ψέματα. Το απέδειξε άλλωστε στις πολλαπλές κάλπες του Μαΐου, θα το αποδείξει και στην κάλπη της Κυριακής 7 Ιουλίου.
Παρά την προσπάθεια και τις κορώνες Τσίπρα περί ανατροπής των δημοσκοπήσεων που θέλει πρώτη τη Ν.Δ. με μεγάλη διαφορά, το ποτάμι έχει αλλάξει πορεία κι είναι δύσκολο να επανέλθει στην παλιά του κοίτη, επειδή δεν συγχωρεί την αλαζονεία, τα ψέματα, τις κολοτούμπες, την καθίζηση προς τα κάτω της μεσαίας τάξης. Δεν συγχωρεί μια κοινωνική πολιτική που προέρχεται απ’ την τσέπη της πάλαι ποτέ μεσαίας τάξης, δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την προς τα κάτω ισοπέδωση των πολιτών.
Νιώθει (ο πολίτης) λαχτάρα για πολιτική αλλαγή, που εύχεται να μην τον απογοητεύσει ξανά. Κι ακολουθεί το μόνο διέξοδο που έχει, αφού την απογοήτευσε η αριστερά Τσίπρα, τον μονόδρομο της κεντροδεξιάς. Δοκιμάζει ξανά κι εύχεται να βγει στο ξέφωτο. Εύχεται να μην προδοθούν οι ελπίδες του άλλη μια φορά.
Δεν περιμένει πολλά. Δεν περιμένει να ξαναγυρίσει εκεί που ήταν πριν ξεσπάσει η κρίση. Δεν περιμένει ότι οι μισθοί κι οι συντάξεις θα ξαναγυρίσουν στα επίπεδα που ήταν προ κρίσης. Περιμένει απλά να βρει επιτέλους τον πάτο και σιγά-σιγά ν’ αρχίσει ν’ ανεβαίνει ξανά προς την επιφάνεια.
Έχει αποδεχτεί ότι η απερχόμενη κυβέρνηση δεν μπορεί να του δώσει πια τίποτα. Τον απογοήτευσε. Αν ήταν να του δώσει κάτι θα το είχε κάνει στα τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης. Κι αυτό το κάτι που δεν μπόρεσε να του δώσει είναι η εμπιστοσύνη! Χωρίς εμπιστοσύνη μια Κυβέρνηση είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει. Κι αυτό συμβαίνει σ’ αυτή την εκλογική αναμέτρηση.
Απομένει να δούμε αν η νέα Κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας όπως δείχνουν τα πράγματα, θα μπορέσει να πορευτεί υλοποιώντας κάποια πράγματα άμεσα ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, για να πιστέψουν ότι θα σταθεί αντάξια των προσδοκιών.
Αυτή τη φορά ψηφίζουμε χωρίς πολλές προσδοκίες, αλλά με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά μετά τις τόσες άσχημες εμπειρίες, δεν θ’ απογοητευθούμε ξανά κι αυτό απομένει στην νέα κυβέρνηση να μην αφήσει να συμβεί.
Καλό βόλι συμπολίτες/τισσες
