Όταν έχεις συνηθίσει στο χαβιάρι, δύσκολα αρκείσαι στον ταραμά. Κάπως έτσι γίνεται με τις διαμαρτυρίες για τη μεταφορά των μαθητών, που τα προηγούμενα χρόνια είχαν κοστίσει ένα σκασμό λεφτά στο ελληνικό δημόσιο όταν έρρεε άφθονο το δανεικό χρήμα και κανείς δεν σκεφτόταν ότι κάποια στιγμή θα έρθει ο λογαριασμός.
Τώρα που ήρθε η λυπητερή, όλοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, αλλά απαιτούν να συνεχιστεί η ίδια τακτική. Έλα όμως που χρήμα δεν υπάρχει! Τι κι αν κατέκλυσαν το περιφερειακό συμβούλιο γονείς και μαθητές ζητώντας τη συνδρομή της νέας περιφερειάρχη.
΄΄Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος΄΄ παρά μόνο την προτροπή της Ρένας Δούρου “Όλοι μαζί να αγωνιστούμε για να αλλάξουμε το στρεβλό και άκρως προβληματικό νομοθετικό πλαίσιο”. Μάλιστα στην εισήγησή της η κ. Δούρου επεσήμανε: «Ευχαριστώ τους γονείς και τα παιδιά που διεκδικούν. Διεκδικούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα όλων των παιδιών στην Παιδεία. Ένα δικαίωμα που προϋποθέτει την απρόσκοπτη και ασφαλή πρόσβασή τους στα σχολεία, η οποία αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση της Πολιτείας. Υποχρέωση που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας η Περιφέρεια Αττικής».
Καλή η διεκδίκηση, αλλά το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη μεταφορά των μαθητών, τι το ήθελε η αγαπητή Ρένα; Για να τα ρίξει όλα στη μνημονιακή πολιτική; Χρήμα δεν υπάρχει κι αυτό οφείλεται στις αλόγιστες δαπάνες του παρελθόντος, που επιμένουμε να απαιτούμε και σήμερα. Μπορεί να μας πει που θα βρεθεί χρήμα για τη μεταφορά των μαθητών όπως γινόταν την εποχή των παχιών αγελάδων;
Λύση όμως υπάρχει! Απλά δεν την προσεγγίζει κανείς για να μη θίξει το πανάκριβο ΚΤΕΛ. Οι δήμοι της ανατολικής Αττικής πρέπει να αποκτήσουν αστική συγκοινωνία, ώστε να συνδεθούν οι διάφορες περιοχές του δήμου μεταξύ τους, αλλά και οι δήμοι μεταξύ τους με διαδημοτική σύνδεση που δεν υπάρχει.
Έτσι τα παιδιά που βρίσκονται μακριά απ’ τα σχολεία θα μπορούν να πηγαίνουν όπως πηγαίναμε και μεις παλιότερα με μειωμένο εισιτήριο. Εκείνο που δεν μπορώ να δεχτώ είναι ότι σήμερα που όλοι διαθέτουν ΙΧ δεν μπορούν να πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο. Κι αν με κακίζεται για όσα γράφω δες τε πόσες κυρίες κυκλοφορούν το πρωί με τα οχήματά τους όχι για να πάνε στη δουλειά τους, αλλά για να κάνουν τα ψώνια τους. Τα παιδιά τους όμως θέλουν να τα μεταφέρει το κράτος στο σκολιό τους!
Σίγουρα υπάρχουν κι αυτοί που δεν έχουν μία, αυτών τα παιδιά όμως έχουν μάθει να χρησιμοποιούν τα πόδια τους για να πάνε στο σχολείο τους και ευτυχώς τα σχολεία σήμερα λειτουργούν μόνο πρωί, κι όχι όπως παλιά και το απόγευμα με αποτέλεσμα τα παιδιά να γυρίζουν βράδυ στο σπίτι τους.
Αυτές τις λίγες σκέψεις θέλησα να μοιραστώ μαζί σας και τώρα μπορείτε να διαβάσετε – όσοι αντέξετε δηλαδή – το πλήρες κείμενο της εισήγησης της Περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου:
Κυρίες και κύριοι,
Το αντικείμενο της σημερινής μας συνεδρίασης είναι ένα θέμα για το οποίο είμαι βέβαιη ότι όλοι μας συμφωνούμε.
Ευχαριστώ γονείς και παιδιά που διεκδικούν. Διεκδικούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα όλων των παιδιών στην Παιδεία. Ένα δικαίωμα που προϋποθέτει την απρόσκοπτη και ασφαλή πρόσβασή τους στα σχολεία.
Μια πρόσβαση, η οποία αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση της Πολιτείας.
Υποχρέωση που σήμερα έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας η δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση, δηλαδή οι Περιφέρειες.
Ωστόσο σήμερα οι Περιφέρειες είναι υποχρεωμένες να δράσουν μέσα στο συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει και που έχει τη μορφή της Κοινής Υπουργικής απόφασης 24001 του Ιουνίου 2013. Μια Κοινή Υπουργική απόφαση που διαπνέεται από μία συγκεκριμένη φιλοσοφία. Μια φιλοσοφία που υποτάσσει το δικαίωμα της ασφαλούς πρόσβασης των παιδιών στο σχολείο στην ανάγκη των οικονομιών.
Της περικοπής δηλαδή των δαπανών, στο πλαίσιο της μνημονιακής πολιτικής. Με συνέπεια τον περιορισμό του αριθμού των δρομολογίων με δημόσια σύμβαση.
Οι τροπολογίες, που αναγκάστηκε, υπό την πίεση της νέας Περιφερειακής Αρχής, να αποδεχθεί το υπουργείο Εσωτερικών, αντιλαμβανόμενο τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε μεγάλη μείωση των δρομολογίων στην περίπτωση της πλήρους εφαρμογής της Κοινής Υπουργικής Απόφασης του 2013, είναι προσωρινές λύσεις για τη φετινή χρονιά.
Πρόκειται για λύσεις – μπαλώματα για το ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών έχει βάθος και απαιτεί ανάλογη αντιμετώπιση.
Κυρίες και κύριοι,
Και η φετινή κατάσταση, με τις μεγάλες καθυστερήσεις αλλά και η κατάσταση που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια, με τις παρατάσεις των δρομολογίων, μαρτυρούν ένα πράγμα. Την ανάγκη για ένα ριζικά νέο σύστημα μεταφοράς των μαθητών.
Ένα σύστημα που θα διασφαλίζει την ασφαλή πρόσβαση όλων ανεξαιρέτως των παιδιών στα σχολεία τους. Είτε πρόκειται για τα παιδιά με αναπηρία είτε για τους μαθητές των υπερτοπικών σχολείων. Γιατί όλα τα παιδιά δικαιούνται να έχουν πρόσβαση στην Παιδεία. Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη γνώση.
Και αυτό το δικαίωμα είναι απαραβίαστο. Και δεν πρέπει να θυσιάζεται σε κανενός είδους βωμό εξοικονόμησης πόρων.
Γιατί κανείς «πόρος» δεν μπορεί να υπερέχει του δικαιώματος των παιδιών να πάνε σχολείο. Και εδώ θα μου επιτρέψετε μια ειδική αναφορά.
Μια αναφορά στη μόνη ίσως ομάδα παιδιών που δεν θέλουν ποτέ τους να κάνουν σκασιαρχείο. Πρόκειται για τα παιδιά με αναπηρία. Που είναι τα μόνα για τα οποία το σχολείο είναι και γνώση και καταφύγιο. Και οι που οι οικογένειές τους βρίσκονται αναγκασμένες, τούτες τις μέρες που δεν γίνονται οι μεταφορές, να παίζουν και το ρόλο του σχολείου. Προκειμένου να αναπληρώσουν όπως μπορούν το καθημερινό αυτό έλλειμμα…
Κυρίες και κύριοι,
Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για άδειες σχολικές αίθουσες λόγω έλλειψης μεταφορικού μέσου. Και αυτό πρέπει να αντιληφθούμε όλοι και όλες.
Να το αντιληφθούμε καλά. Και να βάλουμε όλοι και όλες στο μυαλό μας ότι δεν μπορεί να προκρίνεται κανένα άλλο συμφέρον, πέρα από εκείνο των μαθητών και του δικαιώματός τους να πηγαίνουν κάθε μέρα στο σχολείο τους.
Πρέπει όλοι δηλαδή οι παράγοντες να αντιληφθούν ότι δεν νοούνται παζάρια με το δικαίωμα αυτό. Παζάρια οικονομικά, όταν ορισμένοι επιλέγουν αυτό το κρίσιμο θέμα για να ασκήσουν εκβιαστική πίεση. Αλλά και παζάρια μικροπολιτικά, όταν ορισμένοι επιλέγουν να εκμεταλλευθούν τη δίκαιη αγωνία γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών, για να εξυπηρετήσουν τις δικές τους κομματικές ατζέντες.
Κυρίες και κύριοι,
Το δικαίωμα των παιδιών μας να πηγαίνουν κάθε μέρα στο σχολείο τους, είναι πάνω και πέρα από όλα αυτά.
Και αυτό το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα, η νέα Περιφερειακή Αρχή το υπηρετεί και θα το υπηρετεί με τον καλύτερο, τον πληρέστερο και τον αποτελεσματικότερο τρόπο. Χωρίς υποχωρήσεις σε συντεχνιακά συμφέροντα.
Χωρίς εκπτώσεις σε ό,τι αφορά στην ασφάλεια των μαθητών. Χωρίς λαϊκισμό.
Με συναίσθηση του βάρους της ευθύνης της, ειδικά σήμερα. Έχοντας να εφαρμόσει το δεδομένο, αρνητικό, νομοθετικό πλαίσιο. Ένα πλαίσιο που πηγάζει από τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης, και που οδηγεί ουσιαστικά σε ένα σύστημα μεταφοράς δύο τουλάχιστον ταχυτήτων, καθώς κάποια δρομολόγια θα λήξουν τον Φεβρουάριο του 2015 ενώ άλλα θα συνεχίσουν ως το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Ένα νομοθετικό πλαίσιο στο οποίο το Πόρισμα του Συνηγόρου του πολίτη ασκεί τεκμηριωμένη κριτική.
Αυτό το ελλιπές και σε μεγάλο βαθμό ακατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο, η νέα Περιφερειακή Αρχή, δεν το ανακάλυψε την 1η Σεπτεμβρίου αλλά το είχε θέσει πρώτη προτεραιότητα προεκλογικά και στη διάρκεια του μεταβατικού διαστήματος, ως την ανάληψη των καθηκόντων της, υπογραμμίζοντας όλες τις προβληματικές του πτυχές. Και προτείνοντας, από θέση ευθύνης πλέον, σειρά λύσεων προκειμένου να μπορέσουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά να μετακινηθούν φέτος με δημόσια σύμβαση.
Το αποτέλεσμα δεν μας ικανοποιεί. Γιατί έχουμε να αντιμετωπίσουμε γραφειοκρατίες και τυπολατρικά προβλήματα, που προκαλούν τις σημερινές, μεγάλες καθυστερήσεις.
Και τούτο παρά την ευσυνείδητη εργασία όλων των υπηρεσιών της Περιφέρειας, που θέλω από αυτό το βήμα να τις ευχαριστήσω δημόσια για τον αγώνα δρόμου που κάνουν προκειμένου όσο το δυνατόν συντομότερα τα δρομολόγια. Μια προσπάθεια που, όπως ήδη ανέφερα, μοιάζει με ναρκοθετημένο τοπίο λόγω του στρεβλού νομοθετικού πλαισίου.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτό ακριβώς το άκρως προβληματικό νομοθετικό πλαίσιο οφείλουμε να αγωνιστούμε όλοι μαζί να αλλάξουμε.
Ξεκινώντας σήμερα κιόλας.
Να το αντικαταστήσουμε μέσα από έναν πλήρη επανασχεδιασμό, με δρομολόγια που θα είναι αποτέλεσμα μελετών και προτάσεων επιστημόνων, συγκοινωνιολόγων, φορέων γονέων και κηδεμόνων σε συνεργασία με την πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση, με γνώμονα την ασφάλεια των μαθητών. Μακριά από λογικές ‘εξοικονόμησης’ πόρων και εξυπηρέτησης της μικροδιαπλοκής. Για να καταλήξουμε σε μια μόνιμη λύση ενός ενιαίου κρατικού φορέα για τη δημόσια, δωρεάν, ασφαλή μεταφορά των μαθητών.
Κυρίες και κύριοι,
Η Περιφερειακή Αρχή είναι αρωγός κάθε προσπάθειας για βελτίωση της σημερινής αρνητικής κατάστασης. Όπως και κάθε προσπάθειας για τη ριζική αναθεώρηση του σημερινού συστήματος. Γιατί μόνη της δεν μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα. Ενώ με τη στήριξη γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών μπορούμε να υποχρεώσουμε την κεντρική εξουσία σε αναδίπλωση και υποχώρηση.
Προκειμένου στην Ελλάδα του 2014 η μεταφορά των μαθητών να πάψει να είναι πρωτοσέλιδο. Και να γίνει καθημερινότητα όλων των παιδιών.
Γιατί αυτή είναι η υποχρέωση μιας συντεταγμένης Πολιτείας.
Υποχρέωση που θα διεκδικήσουμε. Συλλογικά. Και συντονισμένα. Χωρίς κομματικά στεγανά. Και προσκόλληση σε λογικές του παρελθόντος.
Γι’ αυτό ακριβώς και η Περιφερειακή Αρχή δεσμεύεται να εξαντλήσει κάθε περιθώριο, κάθε δυνατότητα προκειμένου φέτος οι σχολικές αίθουσες να μην έχουν απόντες. Και απούσα να είναι μόνο η μνημονιακή πολιτική.
Αυτή που επιβάλλει τη λογική των περικοπών σε βάρος της μεταφοράς των μαθητών. Τη λογική του χθες. Και θα το καταφέρουμε με αγώνα, πιέσεις και κινητοποιήσεις. Εκεί δηλαδή όπου όλοι θα δώσουμε το «παρών».
Γιατί τα γράμματα δεν είναι πολυτέλεια αλλά προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την προκοπή της κοινωνίας.
Για το αύριο της πατρίδας. Για το σήμερα των παιδιών μας.
Για περισσότερες πληροφορίες:
Fb: /renaperifereia
Twitter: @renadourou
Το Γραφείο Τύπου, 2/10/14
