Με μια εκτεταμένη ανάλυση των όσων θα ακολουθούσαν μια μη προετοιμασμένη έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες Ραφήνας-Πικερμίου, ξεκαθαρίζουν τη θέση τους σχετικά με την ανάγκη διαφύλαξης της πατρίδας από μια αποσταθεροποίηση ολέθρια για τους πολίτες της. Παρότι μακροσκελής η ανάλυση αξίζει να διαβαστεί προσεκτικά, καθώς δίνει πολλαπλές απαντήσεις στα πλείστα όσα ερωτήματα απασχολούν τους πολίτες της πατρίδας, που σε μεγάλη πλειοψηφία επιθυμούν την παραμονή τους εντός ευρωζώνης και ευρώ.
ΘΕΜΑ: Οι επιπτώσεις μιας μη προετοιμασμένης εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη – Η εκεχειρία, η ανασύνταξη, οι επόμενες κινήσεις κι ο δρόμος μέχρι την τελική νίκη!
Η αποχώρηση της χώρας μας από το ευρώ θα αποτελούσε ομολογουμένως πρωτοφανή διαδικασία, καθώς δε θα επρόκειτο για αποχώρηση μιας οικονομίας από ένα σύστημα σταθερών ισοτιμιών, όπου οι συνέπειες θα ήταν αντίστοιχες με υποτίμηση της τάξης του 10-20%. Αντίθετα, μετά από 15 χρόνια λειτουργίας της οικονομίας μας με μόνο λογιστικό και φυσικό μέσο συναλλαγών το ευρώ, η απότομη και ανοργάνωτη αποχώρηση από την ευρωζώνη θα δημιουργούσε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης χωρίς καμία διάθεση υπερβολής.
Οι συνθήκες της ΕΕ δεν προβλέπουν αποπομπή κράτους-μέλους της ευρωζώνης κι η Ελλάδα μπορεί να βγει μόνο με δικό της αίτημα. Στο Euro Summit της 12ης Ιουλίου ως εναλλακτική μας προτάθηκε η έξοδος από το ευρώ, με διακοπή της χρηματοδότησης από τους θεσμούς και της παροχής ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες από τον ELA. Στην περίπτωση αυτή όμως η Ελληνική κυβέρνηση θα ΑΝΑΓΚΑΖΟΤΑΝ να λάβει την απόφαση εισαγωγής εθνικού νομίσματος για να λειτουργήσει η οικονομία, αφού ευρώ δε θα κυκλοφορούσε στην αγορά. Για την ακρίβεια ευρώ δε θα υπήρχε καν στα ΑΤΜ, τις τράπεζες αμέσως με τη χρεοκοπία της χώρας στις 20 Ιουλίου θα τις είχε κατάσχει η ΕΚΤ και δε θα υπήρχε ευρώ ούτε καν σαν λογιστικό νούμερο στους λογαριασμούς των πολιτών αφού θα είχαν κατασχεθεί από την ΕΚΤ έναντι του Δημοσίου χρέους.
Μια ενδεικτική εξέλιξη των γεγονότων θα μπορούσε να είναι:
Ανακοίνωση της κυβέρνησης για εισαγωγή εθνικού νομίσματος με ισοτιμία 1:1. Τη στιγμή αυτή όμως δεν υπάρχουν στα ταμεία του κράτους ούτε καν τα χρήματα για να παραγγείλουμε το ειδικό χαρτί για να τυπώσουμε εθνικό νόμισμα κι η εκτύπωση του θα καθυστερούσε αρκετούς μήνες. Θα απαιτηθεί λοιπόν η χρήση «ειδικών χρεωστικών σημειωμάτων» (IOU’s) με συγκεκριμένη αξία έναντι του ευρώ και «κλειδωμένη» ισοτιμία 1:1 με το νέο εθνικό νόμισμα. Τα IOU’s όμως θα έχουν ΜΟΝΟ ΑΫΛΗ μορφή (για να αποφευχθούν φαινόμενα παραχάραξης με εισαγωγή πλαστών IOU’s στην αγορά) και με τέτοια θα πληρώνονται για μήνες οι μισθοί και οι συντάξεις, θα πληρώνονται δηλαδή με «αέρα»!
Δε θα υπάρχει ρευστό στην αγορά για να αγοράσει οποιοσδήποτε οτιδήποτε, παρά μόνο θα πραγματοποιούνται ηλεκτρονικές συναλλαγές αφαίρεσης IOU’s από έναν λογαριασμό και πίστωσης σε άλλον κι αυτές μόνο εγχώρια βεβαίως. Όσες επιχειρήσεις πραγματοποιούν συναλλαγές με εξωτερικό προφανέστατα θα έκλειναν όλες, αφού τα IOU’s δε θα «περνούσαν» πιθανότατα στο εξωτερικό. Οι δε εγχώριες συναλλαγές για να γίνουν ακόμη κι αυτές θα έπρεπε η κυβέρνηση να προχωρήσει σε κρατικοποίηση των τραπεζών, ώστε να τις ανοίξει με το ζόρι, και να μπει σε δικαστική διαμάχη ετών με την ΕΚΤ για το ιδιοκτησιακό τους καθεστώς. Όσοι βεβαίως, έχοντας κάποια ευρώ στα χέρια τους επέλεγαν να κάνουν αγοραπωλησίες με αυτά, θα οδηγούσαν σε περαιτέρω υποτίμηση των IOU’s και κατ’ επέκταση του νέου εθνικού νομίσματος, αλλά και σε φαινόμενα «μαύρης αγοράς» αφού οι καταναλωτές θα επιζητούν ευρώ και όχι IOU’s.
Μακροοικονομικά μεγέθη:
Η επίσημη ισοτιμία θα είχε μόνο θεωρητική αξία για τη μετατροπή όλων των «αξιών» στο νέο νόμισμα. Το πραγματικό ΑΕΠ της χώρας θα ανήρχετο σε 187 δις δραχμές και το ονομαστικό σε 179 δις δραχμές. Με την εισαγωγή του νέου νομίσματος θα υπήρχε υποτίμηση της τάξης του 50-70%. Ταυτόχρονα η οικονομική δραστηριότητα θα κατέρρεε, το ΑΕΠ θα υποχωρούσε 10% το πρώτο έτος της εξόδου και συνολικά 20-25% στα δυο πρώτα χρόνια (εκτιμήσεις ΔΝΤ και S&P). Αυτά θα οδηγούσαν σε ραγδαία υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, κοινωνικές αναταραχές, ελλείψεις σε καύσιμα-φάρμακα-τρόφιμα-εισαγόμενες πρώτες ύλες, πτωχεύσεις επιχειρήσεων, εκτίναξη της ανεργίας, ύφεση και τεράστιο πληθωρισμό. Αυτά σε σενάριο «ήπιας μετάπτωσης» στο νέο νόμισμα, ενώ με ανεξέλεγκτη (απροετοίμαστη) χρεοκοπία η κατάσταση θα ήταν τραγική.
Πτώση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 10% θα οδηγούσε το πραγματικό ΑΕΠ στα 170 δις δραχμές περίπου. Σε όρους ευρώ όμως η αξία της Ελληνικής παραγωγής θα αποτιμούνταν μόλις σε 113 δις ευρώ (με υποτίμηση 50%) ή 100 δις ευρώ (με υποτίμηση 70%). Ο πληθωρισμός θα εκτοξευόταν, αφού οι αυξήσεις τιμών εισαγόμενων αγαθών θα διαχέονταν στην οικονομία, στο 35% (εκτίμηση ΔΝΤ από το 2012 για ενδεχόμενο Grexit) και θα ακύρωνε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα από την υποτίμηση του νέου νομίσματος. Σε συνθήκες πληθωρισμού 35%, ύφεσης 10% και υποτίμησης 50-70% το ονομαστικό ΑΕΠ θα διαμορφωνόταν στα 128-145 δις ευρώ ανάλογα με το ποσοστό της υποτίμησης.
Παράλληλα, το κράτος θα ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΕΙ σε χρηματοδότηση των αναγκών του δημιουργώντας ένα νέο πληθωριστικό φαύλο κύκλο. Θα καταστεί αναγκαία η λήψη νέων δημοσιονομικών μέτρων με στόχο τον ισοσκελισμένο ή πλεονασματικό προϋπολογισμό. Θα επισπευσθούν οι μεταρρυθμίσεις με συρρίκνωση του Δημόσιο Τομέα, απολύσεις, κατάργηση φορέων και ιδιωτικοποιήσεις. Αυτά συνεπάγονται περαιτέρω εκτίναξη της ανεργίας στα επίπεδα τουλάχιστον του 35%!
Τραπεζικός τομέας:
Οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα ύψους 120 δις, εάν γλυτώσουν από τη δήμευση, θα μετατραπούν σε δραχμές και θα χάσουν το 50-70% της σημερινής τους αξίας. Η χρηματοδότηση των 130 δις της ΕΚΤ μέσω ELA θα ακυρωθεί και θα πρέπει η ΤτΕ να παράσχει αντίστοιχη χρηματοδότηση σε δραχμές αυξάνοντας ανεξέλεγκτα την ποσότητα του νέου νομίσματος και τροφοδοτώντας τον πληθωρισμό. Οι τράπεζες που έχουν ήδη πρόβλημα από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, θα περιέλθουν σε τραγική κατάσταση από τις μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων που θα ακολουθήσουν. Η εποπτεία των τραπεζών (εάν προλάβουμε να τις κρατικοποιήσουμε) θα περιέλθει στην ΤτΕ η οποία θα πρέπει να διαγνώσει τις κεφαλαιακές ανάγκες που θα ξεπεράσουν τα 25 δις ευρώ. Δεδομένου ότι μάλλον δε θα υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον, οι τράπεζες θα εθνικοποιηθούν και ανακεφαλαιοποιηθούν από το κράτος μέσω της έκδοσης ελληνικών ομολόγων.
Χρέος:
Η χώρα θα αθετήσει το μεγαλύτερο μέρος των υποχρεώσεων της στους δανειστές (313 δις ευρώ), δεδομένου ότι άνω του 95% του Ελληνικού χρέους είναι σήμερα σε ευρώ και άνω του 80% σε ξένο δίκαιο. Ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ θα διαμορφωθεί στα επίπεδα του 215% (σε περίπτωση υποτίμησης 50%) ή στα επίπεδα του 245% (με υποτίμηση 70%). Καθώς η χώρα μας θα βρίσκεται επιπλέον σε καθεστώς χρεοκοπίας έναντι των υπολοίπων κρατών της ευρωζώνης λόγω Greek Loan Facility, δηλαδή άμεσων δανείων 53 δις ευρώ που έχει λάβει απευθείας από τα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης, όσο και λόγω default στα δάνεια του EFSF (142 δις ευρώ) δε θα δικαιούνταν χρηματοδότηση από τον Κοινοτικό προϋπολογισμό. Αυτό θα στερούσε από την Ελληνική οικονομία ακόμη 5-5,5 δις ευρώ ετησίως!
Όλα αυτά βεβαίως δεν υπάρχει τρόπος να αποσοβηθούν εντελώς. Με δεδομένο ότι τα Μνημόνια τελειώνουν μόνο με χρεοκοπία, αφού η ύφεση που προκαλούν κι ο νέος δανεισμός που συνεπάγονται μόνο αυξάνει το χρέος, τι εναλλακτικές άραγε έχει η πατρίδα μας; Αν χρεοκοπήσουμε εντός Μνημονίων, φτάνοντας σε ένα σημείο που οι «εταίροι» μας θα μας σπρώξουν μόνοι τους σε χρεοκοπία επειδή πήραν υπογραφές για όλες τις υποθήκες που χρειάζονται από τις Ελληνικές κυβερνήσεις ώστε να κατάσχουν όλο μας τον πλούτο, θα βιώσουμε όλα αυτά χωρίς να έχει μείνει τίποτα πλουτοπαραγωγικό στα χέρια μας για να το εκμεταλλευτούμε και να ορθοποδήσουμε. Θα έχουμε επισήμως γίνει η Taiwan της Ευρώπης ΜΟΝΙΜΑ. Αν πάλι χρεοκοπήσουμε εκτός Μνημονίων (δηλαδή με απόφαση ρήξης από την Ελληνική κυβέρνηση) θα σώσουμε ό,τι παραπάνω προλαβαίνουμε και με το φιλότιμο και την εργατικότητά μας θα σηκώσουμε ξανά τη χώρα όρθια.
Αυτό όμως πρέπει να γίνει με πρόγραμμα κι ανάλογες προετοιμασίες. Όσο περισσότερο έχει προετοιμαστεί το Ελληνικό κράτος τόσο περισσότερα θα καταφέρει να αποσοβήσει από τις συνέπειες της ανθρωπιστικής κρίσης καταρχήν, και στη συνέχεια της οικονομικής-τραπεζικής. Πώς άραγε επιζητούν και καταλογίζουν ευθύνη κάποιοι στην κυβέρνηση που δεν πήγε τώρα σε ρήξη, όταν στα ταμεία δεν υπήρχαν λεφτά ούτε για να παραγγείλουμε ειδικό χαρτί για να τυπώσουμε νόμισμα; Όταν ο Σαμαράς άφησε κοντά 50 δις φέσι στα ταμεία επίτηδες, αφού από τον Ιούνιο πέρσι εσκεμμένα δεν προχώρησε την 5η αξιολόγηση και δεν ξαναπήρε ούτε cent για να παραδώσει βόμβα στα χέρια του επόμενου και να επιστρέψει «δικαιωμένος»; Ευτυχώς ο Ελληνικός λαός είναι πολύ περισσότερο έξυπνος για να καταλάβει την «παγίδα θανάτου» που του έστησαν!
Για να μιλάμε με νούμερα, οι υποχρεώσεις που είχε αφήσει ο Σαμαράς που θα γίνονταν από εκείνον δέσμη μέτρων αυτή την περίοδο ήταν: 5,7 δις υπογεγραμμένα από τον ίδιο «αδιευκρίνιστα μέτρα»+3 δις υστέρηση που εμφάνισε στα έσοδα του κράτους+3,5 δις μείον στο πρωτογενές πλεόνασμα που είχε δεσμευτεί+2 δις και κάτι από το μέηλ Χαρδούβελη. Αυτά μας δίνουν 14,5 περίπου δις που θα έφερνε ο Σαμαράς υπό τη μορφή αντιλαϊκών μέτρων την ίδια αυτή χρονική περίοδο. Αν συνυπολογίσουμε την τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης να μειώσει φοβερά πολύ την απαίτηση των δανειστών για πρωτογενή πλεονάσματα (πλέον υποχρεούμαστε να έχουμε 3% πρωτογενές πλεόνασμα το 2018, ενώ πριν ημασταν υποχρεωμένοι να έχουμε 3,5% το 2015, 4,5% το 2016 και πάνω από 5% για όλα τα έτη στη συνέχεια) που μας εξοικονομεί περισσότερα από 30-35 δις εώς το 2018, που θα έπεφταν στο κεφάλι των Ελλήνων να τα πληρώσουν, εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως μια συμφωνία που φέρνει μέτρα που κοστολογούνται περίπου 10 δις έναντι 50 δις υποχρεώσεων που μας είχαν δημιουργήσει οι προηγούμενοι μόνο επιτυχία είναι!
Και τώρα τι κάνουμε; Καταρχήν κερδίζουμε χρόνο κι ετοιμαζόμαστε για την τελική μάχη ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο αναίμακτη για τους Έλληνες. Μπορεί να υπάρξουν πολλές ενδιάμεσες μέχρι τότε αλλά ο «στόχος» ετυμολογικά αφορά το τέλος μιας πορείας, τη λήξη του πολέμου. Χρειάζεται όμως καθαρό μυαλό και σύνεση στην κρίση μας. Η νέα συμφωνία για παράδειγμα προβλέπει πως τα μελλοντικά έσοδα της χώρας από αξιοποίηση υδρογονανθράκων θα πηγαίνουν κατά το ήμισυ για την απομείωση του δημοσίου χρέους στους δανειστές μας. Αυτό είναι καλό; Σίγουρα όχι! Η προηγούμενη συμφωνία των Σαμαρά-Βενιζέλου όμως προέβλεπε πως το 100% των εσόδων θα πηγαίνουν για την απομείωση του χρέους! Άρα τελικά «δώσαμε τα μισά» ή μήπως «ΣΩΣΑΜΕ τα μισά»; Όλα έχουν «διπλή ανάγνωση» και για αυτό πρέπει να είμαστε σφαιρικά ενημερωμένοι για να έχουμε αντικειμενική άποψη.
Στα πιο «χειροπιαστά» τώρα… Από τα δυσβάσταχτα προαπαιτούμενα για τη συμφωνία ήδη βεβαιώθηκε πως παρά την αλλαγή στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ισχύει η προστασία της Α κατοικίας των Ελλήνων και για το 2015 και για το 2016. Επιπλέον, η κυβέρνηση προχωρά σε ψηφοφορία της εξασφάλισης όλων των καταθέσεων των πολιτών μέχρι τις 100.000 ευρώ, που χωρίς τη συμφωνία προχθές Δευτέρα 20 Ιουλίου θα είχαν γίνει «καπνός». Αντίσταση της κυβέρνησης κι αναβολή επ’ αόριστον υπάρχει και για οποιοδήποτε δυσβάσταχτο μέτρο για αγρότες, αφού αντίκειται στον άμεσο στόχο της: την αναβίωση της αγροτικής παραγωγής και τον περιορισμό των εισαγωγών ώστε να γίνουμε τροφικά αυτάρκεις. Παράλληλα δε, με πρωτοβουλία των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και του Υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Παναγιώτη Σγουρίδη «άνοιξε» η αγορά της Κίνας με διμερή συμφωνία για 4 Ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Επίσης, για οποιοδήποτε προαπαιτούμενο των Θεσμών για το συνταξιοδοτικό επετεύχθη η ματαίωσή του.
Η βαρύτητα όλη δίνεται στην ανάπτυξη, στις θέσεις εργασίας και στην τόνωση της παραγωγής. Για το λόγο αυτό προχωρεί η επαναλειτουργία της μίας μετά την άλλη όσων βιομηχανιών έκλεισαν οι προηγούμενοι (όχι μόνο τα τελευταία χρόνια) με πρώτες της Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (για να μην εισάγουμε από Γερμανία), την Izola, την Pony, τα κλωστήρια Νάουσας και Μαρωνείας και πολλών άλλων. Ταυτόχρονα η μάχη ενάντια στη διαπλοκή ξεκίνησε με μεγάλο πάθος και θα φτάσει μέχρι τέλους. Ήδη οδηγούνται στα δικαστήρια ο εκδότης Α. Δελλατόλας για «ξέπλυμα μαύρου χρήματος», ο εφοπλιστής Ρέστης (μέτοχος σε Mega channel και Πρώτο Θέμα) με το συνεργό του Αν. Πάλλη για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Ο πρώην υπουργός Παπαντωνίου δικάστηκε και τιμωρήθηκε με 4 χρόνια φυλάκιση για τα αδήλωτα ποσά που είχε στη Λίστα Λαγκάρντ, ο Φώτης Μπόμπολας κλήθηκε και πλήρωσε 1,8 εκατομμύρια ευρώ πάλι από τη Λίστα Λαγκάρντ, ο επιχειρηματίας Μεταξάς καταζητείται διεθνώς με ένταλμά σύλληψης που βγήκε για 10,5 εκατομμύρια ευρώ που είχε στη Λίστα Λαγκάρντ. Ο Υπουργός για θέματα διαφθοράς Παναγιώτης Νικολούδης παρέδωσε στη Δικαιοσύνη όλα τα στοιχεία για όσους (1300 άτομα-επιχειρήσεις-οργανισμοί) έλαβαν παράνομα θαλασσοδάνεια από την Αγροτική Τράπεζα λίγο πριν ο Σαμαράς της βάλει «λουκέτο» και την πουλήσει αντί πινακίου φακής.
Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς ακόμη. Το γενναίο «ΟΧΙ» του Ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα έδωσε τη διαπραγματευτική δύναμη στην κυβέρνηση για να πετύχει το μεγαλύτερο στόχο της, να μπει στο τραπέζι της συζήτησης το ζήτημα της μη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους με αιτημα τη ρύθμιση του. Κάτι το οποίο βεβαίως, αν επιτευχθεί θα είναι η οριστική νίκη της Ελλάδας που θα καθιστά αχρείαστες όλες τις παραπάνω προετοιμασίες για «αναίμακτη» ρήξη. Αν, και μόνο αν, το χρέος γίνει βιώσιμο η Ελλάδα θα ζήσει εντός ευρωζώνης. Αν όχι δε θα μπορέσει να παραμείνει αναπόφευκτα. Το σίγουρο είναι πως η κυβέρνηση δεν άλλαξε ρότα ούτε χιλιοστό, παραμένει αντιμνημονιακή μέχρις εσχάτων και παρά τις ενδιάμεσες μάχες που προκύπτουν ετοιμάζει τη χώρα για την τελική με έναν μόνο στόχο: την ανατροπή των Μνημονίων. Από μια κυβέρνηση λοιπόν που κάνει ό,τι της λένε, είναι σίγουρα προτιμότερη μια κυβέρνηση που κάνει ό,τι μπορεί. Όσο για τα υπόλοιπα, η υπόσχεση του Πάνου Καμμένου γίνεται ήδη πράξη: «Θα τους ταράξουμε στη νομιμότητα»!
Ανεξάρτητοι Έλληνες Ραφήνας-Πικερμίου
