Είμαστε βέβαιοι ότι θα προκαλέσουμε με το εν λόγω άρθρο, αλλά η αλήθεια πάντα προκαλεί ιδίως όταν γράφεται ενώ υπάρχουν εν εξελίξει αντιδράσεις σε θέμα μεγάλης σημασίας για τη τοπική κοινωνία, όπως είναι η κατασκευή ή η λειτουργία ενός έτοιμου Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων ή Υπολειμμάτων σε μια περιοχή.
Ομολογούμε ότι δεν είχαμε καμιά πρόθεση να εμπλακούμε σε μια διαμάχη που έρχεται εκ των υστέρων για ένα έτοιμο να λειτουργήσει ΧΥΤ στο Γραμματικό και μάλιστα βάζοντας μπροστάρηδες μαθητές.
Ωστόσο η τελεσίδικη αθωωτική απόφαση για τους αγωνιστές εναντίον της κατασκευής ΧΥΤΑ στην Κερατέα κι επειδή είχαμε ζήσει τα τότε γεγονότα εκ του σύνεγγυς, μας υποχρεώνει να κάνουμε μια σύγκριση μεταξύ των δύο περιπτώσεων που είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.
Πρώτον γιατί ο αγώνας της Κερατέας κατά του ΧΥΤΑ ξεκίνησε πριν ξεκινήσει η κατασκευή του ή για να ακριβολογήσουμε αμέσως μόλις τα μηχανήματα έφθασαν στο σημείο για να ξεκινήσουν τις εργασίες.
Δεύτερο ο αγώνας της Κερατέας ξεκίνησε αποκλειστικά από ενήλικες. Στη συνέχεια όταν τα ΜΑΤ μετά από μέρες πρωτοφανούς αντίστασης μπήκαν μέσα στο χωριό, πήραν μέρος όλοι οι κάτοικοι, γέροι – νέοι – παιδιά, για να αναχαιτίσουν τους εισβολείς, όπως θεωρήθηκαν, που αναστάτωσαν τη προσωπική τους ασφάλεια. Αυτό ήταν και το μεγαλείο του αγώνα τους, εκείνη τη μαύρη Τρίτη του Φεβρουαρίου του 2011 όταν έγιναν κι οι συλλήψεις ατόμων, εναντίον των οποίων απαγγέλθηκαν βαριές κατηγορίες. Μετά από 7 χρόνια και μετά από 6ημερη ακροαματική διαδικασία σήμερα υπήρξε η πανηγυρική αθώωση όλων ΑΘΩΟΙ ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ
Οι Κερατιώτες κέρδισαν γιατί ξεκίνησαν ένα αγώνα έγκαιρα. Οι Μαραθωνίτες ξεκίνησαν τον αγώνα άκαιρα, τώρα που το έργο είναι καθ’ όλα έτοιμο να λειτουργήσει και με λάθος τρόπο αφού έβαλαν μπροστά μαθητές, που ως ένα σημείο σημαίνει δειλία(;) ή επίγνωση των ενηλίκων ότι ο αγώνας είναι πλέον μάταιος. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν έχει καθολική συμμετοχή.
