Η έκφραση αλαμπουρνέζικα αποτελεί μια σύγχρονη δημώδη ελληνική έκφραση που χρησιμοποιείται ευρύτατα προς χαρακτηρισμό ακατάληπτων εννοιών, φράσεων και ασυναρτησιών στο λόγο. Χρησιμοποιείται επίσης και σε χαρακτηρισμό δυσανάγνωστων γραφικών χαρακτήρων. Ωστόσο δεν είναι μία λέξη αλλά δύο όπως λέμε πχ. αλά Γαλλικά
Αλα Μπουρνέζικα, λοιπόν, είναι η γλώσσα που θα μιλούσαν σε κάποιο τόπο ή και θα μιλάνε ακόμα, γιατί ο τόπος αυτός πράγματι υπάρχει. Είναι σε μια περιοχή του Σουδάν, όπου ζει η φυλή Μπουρνού.
Η γλώσσα αυτή ήρθε στην Ελλάδα κατά την Επανάσταση του 1821 με την φυλή των Μπουρνού, η οποία αποτελούσε τμήμα του εκστρατευτικού σώματος του Αιγύπτιου στρατηγού Ιμπραήμ. Καθώς η αραβική γλώσσα είναι αρκετά δύσκολη και μάλιστα στις διαλέκτους της, σε μας τους Έλληνες, λοιπόν δίκαια, όσα θ’ ακούγαμε από αυτούς, θα φαίνονταν «αλά μπουρνέζικα», δηλαδή ακατανόητα.
Πηγή pagenews.gr
βικιπαιδεια
Στο λεξικό Μπαμπινιώτη αναφέρεται ότι ο αρχικός τύπος ήταν «αλιβορνέζικα» που χρησιμοποιούνταν προς διάκριση ασυνηθών και περίεργων ειδών που εισάγονταν από το Λιβόρνο της Ιταλίας στον Πειραιά αλλά και την Πάτρα.
