Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μια –υπέρ το δέον – αγαστή συνεργασία του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου με ιδιώτες επαγγελματίες.
Καταστηματάρχες του Πόρτο Ράφτη, μηχανικοί και «επενδυτές» (ξέρετε… αυτοί που φέρνουν την ανάπτυξη) δέχονται τις υπηρεσίες του Λιμενικού Ταμείου και ευγνώμονες προσφέρουν τις δικές τους.
Αυθαίρετα νομιμοποιούνται μέσα στον αιγιαλό και μετά ενοικιάζονται σε γνωστούς επαγγελματίες. Τεχνικές μελέτες δωρίζονται από μηχανικούς για την εκτέλεση έργων μπροστά από τα καταστήματα των εργοδοτών τους με δαπάνες του Λιμενικού Ταμείου και όλα αυτά χωρίς οικοδομικές άδειες, εγκρίσεις από το Υπουργείο Ναυτιλίας και άλλα τέτοια «ενοχλητικά» δείγματα μιας γραφειοκρατίας που πρέπει να παταχθεί!
Με δεδομένη την κατάσταση αυτή έχω να κάνω δύο προτάσεις:
1. Το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο να απαλείψει από τον τίτλο του τη λέξη «Δημοτικό». Γιατί δημοτικό σημαίνει πως πρέπει να φροντίζει για το συμφέρον όλων των πολιτών. Δηλαδή να φροντίζει για την ελεύθερη πρόσβασή τους στις παραλίες, για την προστασία του περιβάλλοντος, για την ασφαλή μετακίνησή τους.
2. Επειδή σε λίγο κλείνει χρόνος για τον αποκλεισμό του πεζόδρομου της Αγ. Μαρίνας λόγω επικινδυνότητας και οι πεζοί περπατούν μέσα στο δρόμο δίπλα στα οχήματα χωρίς προστασία και για να λυθεί το πρόβλημα της αποκατάστασης του πεζόδρομου ας ιδιωτικοποιηθεί κι αυτός μήπως βρεθεί μια λύση.
Κάποιος επιχειρηματίας θα θέλει να απλώσει τραπεζάκια εκεί οπότε οι μεν ευεργέτες μηχανικοί θα κάνουν τις δωρεάν μελέτες τους και το Λιμενικό Ταμείο θα βρει τα χρήματα να αποκαταστήσει της ασφάλεια του πεζόδρομου.
Για την ανάπτυξη!
Οι προτάσεις αυτές σκοπό έχουν να βοηθήσουν το Λιμενικό Ταμείο ώστε να μην χρειαστεί στο μέλλον ο Πρόεδρός του να μας χαρακτηρίσει ξανά «αφιλότιμους».
Όσο για τους αυτόκλητους υποστηρικτές της «ανάπτυξης», γνωστούς αλλά παροπλισμένους παράγοντες της περιοχής έχω να πω ένα μόνο: Αχ, πού ‘σαι νιότη που ‘δειχνες πως θα γινόμουν άλλος! (*)
ΚΑΡΡΑ ΕΙΡΗΝΗ
Μέλος της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ για την ΚΟΙΝΩΝΙΑ & το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
(*) του Κώστα Βάρναλη
