Έξι χρόνια μετά την αντίσταση των κατοίκων της Κερατέας κατά της κατασκευής – λειτουργίας ΧΥΤΑ στο Ομβριόκαστρο Μάχη Δημοπούλου, μία από τους κατοίκους που δεν έλειψαν ούτε μία μέρα από εκείνο τον αγώνα, θυμάται:
«Στις 18 Απριλίου 2011 η κατεχόμενη από τα Ελληνικά ΜΑΤ ζώνη του Οβριόκαστρου Κερατέας απελευθερώνεται ξαφνικά. Το αδιέξοδο των επιχειρημάτων των καταληψιών είχε φτάσει στο ζενίθ του. Μετά από 128 μέρες αγώνα και πάρα πολλούς μήνες προετοιμασίας αυτού του αγώνα, που καλλιέργησε τη μαζικότητά του και τη σύμπνοια του μεγαλύτερου μέρους των κατοίκων, σταμάτησε η ΚΑΤΟΧΗ.
Οι διαπραγματεύσεις που έγιναν, γνωστές και άγνωστες, καθώς και η παραπέρα πορεία του αγώνα ως σήμερα, θα καταχωρηθούν από την ιστορία στη θέση που τους αξίζει. Όμως το ότι ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ σημαίνει πως όσα έγραψε μέσα μας αυτή η εμπειρία είναι μια πόρτα που άνοιξε, εκφράζοντας τον αντίλογο, σε αυτή τη ν απελπισμένη φράση που ακούγεται συχνά : Σ΄αυτή τη χώρα τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.
Αυτή η ενεργή και συντονισμένη στάση των κατοίκων άλλαξε την τότε σίγουρη ροή των πραγμάτων, έφερε ανατροπές μέσα και έξω μας και με αφορμή το τοπικό πρόβλημα έβαλε το τεράστιο θέμα των σκουπιδιών, της παραγωγής και της διαχείρισής τους με περιβαλλοντικούς, κοινωνικούς όρους.
Εκείνο που τότε έγινε και πέτυχε εδώ, ας είναι ο οδηγός για αλλαγή νοοτροπίας, για να μπορέσει να αναδιοργανωθεί η χώρα και να βασιστεί στον αλληλοσεβασμό, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία.
Πώς θα γίνει δικαιότερος ο κόσμος, αν δεν πετάξουμε εμείς τις φθαρμένες αντικοινωνικές μας νοοτροπίες , αν δεν αλλάξουμε εμείς προς το καλύτερο;
Μάχη Δημοπούλου»
