Μένουμε σπίτι! Έτσι απλά αγαπητοί αναγνώστες/στριες κι όσο δύσκολο κι αν είναι, είναι ο μοναδικός τρόπος για να φρενάρουμε τον covit 19, αυτόν τον αόρατο, ύπουλο εχθρό που τόσο απροσδόκητα μπήκε στη ζήση μας για να κάνει τη ζωή μας αβίωτη.
Ναι, ναι! Συμφωνώ ότι είναι δύσκολο ν’ αλλάξουμε τον τρόπο που ζούσαμε μέχρι χτες, όταν είμαστε ελεύθεροι να βολτάρουμε παντού, να πηγαίνουμε στις δουλειές μας, να βρισκόμαστε με φίλους, ν’ ανταλλάσσουμε επισκέψεις, ν’ αγκαλιαζόμαστε, να φιλιόμαστε, ν’ αθλούμαστε συλλογικά, να τρέχουμε παρεΐτσα, να πίνουμε καφεδάκι ο ένας δίπλα στον άλλο, να στριμωχνόμαστε σε κάθε ουρά ταμείου, να μαζευόμαστε στις παμπ, σε μαγαζιά εστίασης, στα θέατρα, στα σινεμά, στις συναυλίες, να ταξιδεύουμε, να κολυμπάμε σε πολυσύχναστες παραλίες…
Ναι αυτή είναι ζωή θα μου πείτε, πως ξαφνικά θα πάψουμε να ζούμε;
Κι όμως αγαπητές/οι αν δεν σταματήσουμε να «ζούμε» όπως πριν για λίγο, θα πάψουμε να ζούμε οριστικά βλέποντας τα ραδίκια ανάποδα! Αν δεν καταλάβουμε ότι πρέπει να μείνουμε σπίτι για κάποιο διάστημα, ότι δεν πρέπει να ταξιδεύουμε δεξιά κι αριστερά αφού δεν βρισκόμαστε σε διακοπές αλλά σε οικειοθελή κατ’ οίκον περιορισμό για να περιορίσουμε την διασπορά του ιού, ο ιός θα βγει νικητής και δεν πιστεύω ότι το επιθυμεί κανένας μας.
Μείνετε σπίτι λοιπόν, δείχνοντας υπευθυνότητα και αγάπη στον εαυτό σας και στους συνανθρώπους μας. Αντλήστε δύναμη απ’ τους συμπολίτες σας επικοινωνώντας μαζί τους απ’ τα μπαλκόνια και τις αυλές σας. Απολαύστε τη ζωή στο σπίτι παρέα με τους οικείους σας δημιουργικά, παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, διαβάζοντας, μαγειρεύοντας, συνομιλώντας, ακούγοντας ραδιόφωνο, βλέποντας τηλεόραση κλπ., αλλά προ πάντων μην επιτρέψετε στην κατάθλιψη να μπει στη ζωή σας. Μπόρα είναι θα περάσει…
Ας έρθουμε όμως στους τυχερούς του «μένουμε σπίτι», αυτούς που κατοικούν σε δήμους της αν. Αττικής, μιας ευλογημένης απ’ τη φύση περιοχής, μιας σχετικά αραιοκατοικημένης περιοχής όπου η φύση περιβάλλει τις κατοικίες. Όπου κάνεις τσουπ κι η φύση βρίσκεται δίπλα σου…
Εκεί όπου μπορεί ο καθένας να απολαύσει τον περίπατό του χωρίς να κινδυνεύει από συνωστισμό… Εκεί όπου μπορεί ο καθένας ν’ ανασάνει τις μυρωδιές της Άνοιξης με ασφάλεια… Εκεί που δεν υπάρχει δικαιολογία για ανυπακοή στα έκτακτα μέτρα που έχουν κατόπιν άνωθεν εντολής να εφαρμόσουν οι δήμοι.
Κι όμως…
Κι εκεί υπάρχουν οι ανεγκέφαλοι, απείθαρχοι, παραβάτες των κανόνων, που σε πολλές περιπτώσεις είναι και νέοι άνθρωποι – στους οποίους βασίζουμε την αλλαγή της κακής νοοτροπίας των μεγαλύτερων γενεών – οι οποίοι παραβιάζουν την απαγόρευση χρήσης των αθλητικών χώρων των οικείων δήμων, αναγκάζοντας στη λήψη επιπλέον μέτρων για την αποτροπή των κάθε είδους παρανομιών.
Αν θέλουμε, φίλες και φίλοι, να βγούμε μια ώρα αρχύτερα απ’ αυτόν τον εφιάλτη, χωρίς να γίνουμε Ιταλία, μένουμε σπίτι για λίγο ώστε να μπορέσουμε απόλυτα υγιείς αργότερα να πιάσουμε τη ζωή εκεί απ’ όπου την αφήσαμε, χωρίς περιττές ανθρώπινες απώλειες απ’ την απερισκεψία μας!
Μένουμε σπίτι για λίγο, για να μπορέσουμε να χαρούμε τη ζωή χωρίς περιορισμούς ξανά!
