Το «Uri», όπως ονομαζόταν το αεροσκάφος είχε ξεκινήσει από τη Γενεύη με τελικό προορισμό τη Βομβάη (σημερινό Μουμπάι) και ενδιάμεση στάση στην Αθήνα όπου θα αποβίβαζε κάποιους επιβάτες. Στο αεροσκάφος υπήρχαν 154 επιβαίνοντες, 142 επιβάτες και 12 άτομα πλήρωμα.

Οι περισσότεροι επιβάτες ήταν γιατροί που πήγαιναν σε κάποιο συνέδριο ιατρικής στην Κίνα.

Για λόγους που δεν είναι της παρούσης να εξηγήσουμε αναλυτικά και ανήκουν περισσότερο σε κάποιο ντοκιμαντέρ τύπου Μayday, το αεροσκάφος δεν κατάφερε να προσγειωθεί, τουλάχιστον όχι μέσα στο αεροδρόμιο.

Βγήκε από το διάδρομο και συνετρίβη στο δρόμο που χωρίζει το Ελληνικό από το γκολφ. Κόπηκε στα τρία, πήρε φωτιά και 14 άνθρωποι κάηκαν, ενώ άλλοι 30 τραυματίστηκαν.

«Ώρα 3 το πρωί. Καθώς οι προβολείς των συνεργείων φωτίζουν την άμορφη μάζα των σιδερικών, αρχίζει να διαγράφεται η τραγωδία σε όλη της την έκταση. Διαμελισμένοι σκελετοί απανθρακωμένων πτωμάτων, σκόρπιοι παντού, ανάμεσα στα συντρίμμια. Σε όλη την ατμόσφαιρα μια ανυπόφορη μυρωδιά καμένης σάρκας. Και κάπου, στο πίσω μέρος της ατράκτου, ένα ζευγάρι σκελετών, αγκαλιασμένοι», γράφει ρεπορτάζ της εποχής.

Οι Αρχές, αλλά και οι περίοικοι κινητοποιήθηκαν άμεσα, μην έχοντας την παραμικρή ιδέα ότι το αεροσκάφος μετέφερε ένα δεινητικά επικίνδυνο για όλους τους φορτίο. Ένας από τους γιατρούς είχε στις αποσκευές του μια ποσότητα πλουτωνίου, ενώ στο κάργκο βρίσκονταν και 450 κιλά ραδιενεργών ισοτόπων, κάπως καλύτερα αποθηκευμένων.

Η αεροπορική εταιρεία δεν είχε ιδέα για το πλουτώνιο, ο γιατρός δεν αισθάνθηκε την υποχρέωση να το αναφέρει σε κανέναν, ενώ η ύπαρξή του αποκαλύφθηκε πολλές ώρες μετά το δυστύχημα όταν οι άνθρωποι της Swissair στην Αθήνα ξεκίνησαν την καταγραφή των αποσκευών και ρωτούσαν τους επιζήσαντες επιβάτες τι είχε χάσει καθένας.

Ένας λογικός πανικός

Επτά επιστήμονες από το «Δημόκριτο» επιστρατεύονται προκειμένου να απομακρύνουν τα ισότοπα, αλλά και να εξετάσουν τους ανθρώπους που βρέθηκαν στο σημείο του δυστυχήματος, για πιθανή έκθεση σε ραδιενέργεια. ταυτόχρονα κάνουν αγώνα δρόμου για να βρουν το πλουτώνιο, καθώς η αποσκευή ήταν πολύ δύσκολο να εντοπιστεί μέσα στα συντρίμια.

Στο μεταξύ, η είδηση έχει διαρρεύσει και άπαντες βρίσκονταν σε πανικό για την πιθανότητα διασποράς ραδιενέργειας στην περιοχή. Τις επόμενες μέρες, Άγγλοι επιστήμονες ήρθαν για τα κιβώτια με τα ραδιοϊσότοπα και ανέλαβαν τη μεταφορά τους στο Λονδίνο.

Όσον αφορά την ποσότητα πλουτωνίου, οι αρμόδιες αρχές έσπευσαν να καθησυχάσουν τους πολίτες, ότι πρόκειται για πλουτώνιο που χρησιμοποιείται μόνο σε βιομηχανικές εφαρμογές και είναι κάπως διαφορετικό από εκείνο που χρησιμοποιείται σε αντιδραστήρες. Η αποσκευή βρέθηκε και επιστράφηκε στον ιδιοκτήτη της, ο οποίος πιθανώς τη φόρτωσε σε κάποια άλλη πτήση για να την πάρει στην πατρίδα του.

Στο αεροσκάφος είχαν φορτωθεί νόμιμα και διαμάντια αξίας τότε 70 εκατομμυρίων δραχμών, ποσό ιλιγγιώδες για την εποχή. Τα διαμάντια κάηκαν ολοσχερώς στη φωτιά και μεταφέρθηκαν, χωρίς καμία αξία πλέον, στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για να διαπιστωθεί εκεί εάν κάποιο είχε σωθεί.

Οι δυο πιλότοι, ο κυβερνήτης Φριτζ Σμουτς και ο συγκυβερνήτης Μάρτιν Ντέρινγκερ παραπέμφθηκαν σε δίκη για την τραγωδία. Τέσσερα χρόνια αργότερα κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε 5 χρόνια και 2μιση μήνες φυλάκισης έκαστος για 14 ανθρωποκτονίες εξ αμελείας.

Η Swisser από την πλευρά της υποστήριξε ότι το πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα προκλήθηκε από τα κατάλοιπα των ελαστικών από τους τροχούς των αεροσκαφών, τα οποία είχαν μείνει στο διάδρομο και προκάλεσαν την ολισθηρότητά του.

Ωστόσο, η διερεύνηση του δυστυχήματος κατέληξε ότι οι πιλότοι προσγείωσαν το αεροσκάφος στο διάδρομο αργοπορημένα και με υπερβολική ταχύτητα, μετά από μια μη σταθεροποιημένη τελική προσέγγιση. Μετά την καταδίκη τους, οι δύο πιλότοι άσκησαν έφεση που είχε ανασταλτική δύναμη και αφέθηκαν ελεύθεροι να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Σαν σήμερα: Η 7η Οκτωβρίου στην Ιστορία

1571. Η ναυμαχία της Ναυπάκτου. Ο χριστιανικός στόλος υπό τον Δον Χουάν της Αυστρίας καταστρέφει τον τουρκικό του σουλτάνου Σελίμ Β’, σταματώντας οριστικά την Οθωμανική επέκταση προς τη Δύση.

1940, Αϊντάχο. Μια πολύ σπάνια φωτογραφία του συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ με τους γιους του: τον 8χρονο Γκρέγκορι και τον 12χρονο Πάτρικ.

2020. Εγκληματική οργάνωση η «Χρυσή Αυγή», κρίνει το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Ένοχος ανθρωποκτονίας ο δολοφόνος του Παύλου Φύσσα, Γιώργος Ρουπακιάς.