Πατρίδα μου ηλιογέννητη και χιλιοξακουσμένη σαν αρμενίσεις κάποτε ξανά με περηφάνεια θα πω χαλάλι οι βραδιές που άδικα ξενυχτούσα για να σε δω αγέρωχη
ξανά τραγουδισμένη, μάνα ηρώων ζηλευτών χωρίς πληγές και δάκρυα, το μόνο που ποθούσα…
Να μην χτυπάς πόρτες κλειστές σε αυλές που ταπεινώνουν μα να διασχίζεις θάλασσες
ταξίδια ανδρειωμένων!
Ανθεκτικό σκαρί η χώρα μου! Το λένε ηλιογέννητη το βάφτισε ο ήλιος ….
Το θωρούσα σαν ξεκινούσε απ’ το νησί των λουλουδιών ν’ αρμενίζει ανέμελα στην γαλανή την θάλασσα με τα κατάρτια του γυμνά να αυθαδιάζουν, στου ήλιου την φωτιά, σκαρί αγέρωχο, σκληρό, διπλά ευτυχισμένο…
Kαι πως εφούσκωνε πανιά, περήφανα και χαίρονταν τα χάδια του ανέμου, γλιστρούσε και χανότανε στο απέραντο γαλάζιο, καΐκι καλοτάξιδο, σκαρί δοκιμασμένο, του φώναζε ο άνεμος, του μίλαγε ο ήλιος!
Για πες μου ηλιογέννητη, πόσοι λαθρεπιβάτες τάχατες, χωρούν στην ξενοιασιά, στου ονείρου το ταξίδι;
Και γω που δεν εζήλευα μα μόνο καρτερούσα, γλυκά μονολογούσα!
Αχ θα μείνω εδώ! Να σε θωρώ!
Πως τα γαλάζια κύματα η πλώρη σου ανοίγει παρέα με το φως του ήλιου, του ουρανού, του ανέμου το τραγούδι!
Να σε θωρώ στα ασημένια τα νερά, αγκαλιά με το ασημί του φεγγαριού, χίλια φιλιά των αστεριών κι ένα κόσμο μυστικό στης νύκτας την μαγεία… να εύχονται:
Καλό ταξίδι Ηλιογέννητη. Καλό ταξίδι στην ζωή στου χρόνου το γαλάζιο …Και μια γοργόνα, μια θεά ν’ αρχίζει το τραγούδι…
Θάλασσα μυριόκαλη και μυριοκυματούσα, καράβι κάνω την καρδιά και φάρο τα φιλιά μου, να στείλω με το κύμα σου μήνυμα στον καλό μου μην τον πλανέψει η ξενιτιά και να τον φέρεις πίσω!
Φαίδρα
ΥΓ. Τα λόγια του ποιήματος αλληγορικά….
Ο καλός μου; Τα χιλιάδες ξενιτεμένα παιδιά μας… Ελπίζω να μη ξεχάσουν την χώρα τους και όσους άφησαν να καρτερούν τον γυρισμό τους….
