Αδύνατον να πιστέψω, γνωρίζοντας προσωπικά τον Βαγγέλη Μπουρνούς από παιδί, ότι ως δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου θα πρότεινε την ονομασία ενός τόπου, μιας μικρής «αυλίτσας» δίπλα στο ταχυδρομείο Ραφήνας, που φέρει στα σπλάχνα της το αποτύπωμα προϊστορικής ζωής στην περιοχή, ως πλατείας «Ελ. Βενιζέλου».
Ένδοξος ηγεμόνας της νεότερης Ελλάδας ο Βενιζέλος, όμως τι σχέση έχει με μια πλατεία που ορατά, έστω και κάτω από σχάρες, διατηρεί προϊστορικά απομεινάρια;
Αδύνατον να πιστέψω αυτό που διαδίδεται ευρέως περί προεκλογικών δεσμεύσεων, περί αγάλματος του Βενιζέλου κι άλλα τέτοια κουτσομπολιά, ότι βρίσκουν έδαφος υλοποίησης σ’ έναν άνθρωπο, τον Βαγγέλη Μπουρνούς, που γαλουχήθηκε στον σεβασμό των αρχαιοτήτων απ’ την αείμνηστη αρχαιολόγο νονά του.
Αδύνατον να πιστέψω ότι ο Βαγγέλης βαθιά μέσα στην καρδιά του επιθυμεί να δοθεί αυτή η ονομασία, σ’ αυτόν ειδικά το χώρο… Και μόνο τιμώντας τη μνήμη της νονάς του, τιμώντας τις δικές του καταβολές, τιμώντας την αγάπη για τον τόπο του, δεν θα δεχτεί αυτή την κατάφορη παραβίαση της ιστορικότητας του μνημείου, γιατί περί μνημείου πρόκειται εν τέλει, αφού στα σπλάχνα του υπάρχει τόση απόδειξη προϊστορικής ζωής.
Προσωπικά ζητώ απ’ τον Βαγγέλη, που ζήσαμε μαζί χαρές, αλλά και λύπες…μεγάλες δυσβάσταχτες, κάνω έκκληση να ξανασκεφτεί την αγωνία που εκφράζεται από αρκετούς συμπολίτες του γι’ αυτή τη μικρή πλατεία με τ’ απομεινάρια της και την τιμή που τους αξίζει, δίνοντας το όνομα του αρχαιολόγου που τα έφερε στο φως ή κάποιο άλλο όνομα – στοιχείο που να συνάδει μ’ αυτά.
Αγγελική Ραγκούση
ΥΓ. Προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά με το δήμαρχο, αλλά η κλήση παραμένει αναπάντητη, σίγουρα λόγω υποχρεώσεών του, μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες.
