Δυσβάσταχτη η πικρή αίσθηση όσων μένουν πίσω ν’ αποχαιρετούν αγαπημένα πρόσωπα που φεύγουν στο χωρίς επιστροφή ταξίδι σε μια άλλη, άγνωστη σε μας, διάσταση. Θλιβερό καθήκον, όταν αποχαιρετούμε έναν καλό άνθρωπο, έναν αγαπημένο φίλο, τον Σπύρο Ζούκα. Τον Σπύρο με τον οποίο έχουμε ζήσει τόσες όμορφες στιγμές, πριν τα προβλήματα υγείας κι η απόσταση που μας χωρίζει, μας απομακρύνουν, χωρίς ωστόσο να χαθεί η βαθιά φιλική αγάπη ετών που μας ένωσε.
Έφυγες καλέ μας Σπύρο ήρεμα, χωρίς προειδοποίηση. Χωρίς να δώσεις σημάδι στην μονάκριβη αγαπημένη σου σύντροφο, τη Ρίτα, που αφού φάγατε, πήγες ν’ αναπαυτείς κατά πως συνήθιζες. Που να φανταστεί η Ρίτα σου ότι αυτή η ανάπαυση θα ήταν παντοτινή, όταν λίγη ώρα μετά σε βρήκε χωρίς την ψυχή σου που ήδη ταξίδευε στον ουρανό.
Τα λόγια του αποχαιρετισμού δεν μπορούν να εκφράσουν τον ανείπωτο πόνο της αιφνίδιας απώλειας σου. Τα λόγια είναι φτωχά για να εκφράσουν τα συλλυπητήρια τα δικά μου και του Βαγγέλη, στην Ρίτα σου, τη σύντροφο μιας ζωής, γεμάτης αγάπης, συντροφικότητας και κοινών αναμνήσεων.
Ρίτα καλή κι αγαπημένη φίλη, ο Βαγγέλης κι εγώ εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια για την αβάσταχτη απώλεια του Σπύρου σου. Κουράγιο και υπομονή. Να είσαι σίγουρη ότι εκεί ψηλά, όπου δεν υπάρχει λύπη ή στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος, ο Σπύρος βρήκε την αιώνια γαλήνη που δικαιούται κάθε δίκαιος και καλός άνθρωπος όπως ο Σπύρος. Να ζήσεις να τον θυμάσαι με αγάπη, όπως τα τόσα χρόνια που σε συντρόφευσε στην επίγεια κοινή σας ζωή.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει αύριο, στη Λαυρεωτική γη, που λάτρεψε κι υπηρέτησε ως αστυνομικός, αλλά κι ως δημοτικός σύμβουλος επί σειρά ετών.
Καλό Παράδεισο αείμνηστε Σπύρο!
Βαγγέλης κι Αγγελική Ραγκούση
