Στη συνεδρίαση του περιφερειακού συμβουλίου Αττικής, την Πέμπτη 8/10/2015, υπερψηφίστηκε το σχέδιο της αναθεώρησης του ΠΕΣΔΑ από την πλειοψηφούσα παράταξη, από την παράταξη του κ. Κουμουτσάκου και κάποια μικρότερα περιφερειακά σχήματα.
Η παράταξη του κ. Σγουρού ψήφισε λευκό. Καταψήφισαν η «Λαϊκή συσπείρωση», η «Αντικαπιταλιστική ανατροπή στην Αττική», η «Ελληνική αυγή» και οι περιφερειακοί σύμβουλοι Νικολιδάκη, Βασιλάκη και Μαντάς, που διαφοροποιήθηκαν από τη στάση της παράταξης «Δύναμη ζωής».
Η έντονη κριτική που ασκήθηκε στο στάδιο της διαβούλευσης, οι παρεμβάσεις των κινηματικών πρωτοβουλιών στην ίδια τη συνεδρίαση, αλλά και οι ουσιαστικές παρατηρήσεις για τις σοβαρές παραλείψεις του σχεδίου της αναθεώρησης από τις αρμόδιες υπηρεσίες της περιφέρειας (περιβάλλοντος και χωρικού σχεδιασμού), του υπουργείου εσωτερικών και του υπουργείου ενέργειας και περιβάλλοντος έπεσαν στο κενό.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε η εισηγητική παρέμβαση της κ. Δούρου η οποία αξίζει να διαβαστεί, αφού αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αντιστροφής της πραγματικότητας. Η κ. Δούρου περιέγραψε μια εικονική πραγματικότητα και όχι το εξόχως προβληματικό σχέδιο αναθεώρησης, που όλοι μας διαβάσαμε.
Προκειμένου να καλύψει τις ανεπάρκειες του σχεδίου αναθεώρησης, προχώρησε σε μια ωραιοποίηση της διαδικασίας εκπόνησης τοπικών σχεδίων διαχείρισης από τους δήμους, που, ωστόσο, βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακό επίπεδο και ταλανίζεται από την απάθεια και την αδιαφορία σημαντικού μέρους αυτοδιοικητικών.
Με διασφαλισμένη την υποστήριξη ή την ανοχή στο σχέδιο της αναθεώρησης των παρατάξεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η κ. Δούρου επέλεξε να επιτεθεί σε όσους άσκησαν κριτική από τη σκοπιά της υπεράσπισης του μοντέλου της αποκεντρωμένης διαχείρισης, φωτογραφίζοντας σε πολλές περιπτώσεις την ΠΡΩΣΥΝΑΤ και κάνοντας το άσπρο μαύρο.
Επιβεβαιώθηκε η εκτίμηση της ΠΡΩΣΥΝΑΤ πως πρόκειται για «μη σχέδιο» και, ταυτόχρονα παραμένει αναπάντητο το ερώτημα αν, πότε και με ποιες διαδικασίες θα αποκτήσει την οριστική του μορφή ο ΠΕΣΔΑ.
Δυστυχώς, η πλειοψηφία του περιφερειακού συμβουλίου επέλεξε συνειδητά την επικύρωση ενός μη δεσμευτικού περιφερειακού σχεδιασμού, που σε συνθήκες έντονης μνημονιακής πίεσης είναι απολύτως σαφές ποια πλευρά θα ευνοήσει. Συνεπώς, θα πρέπει με πολιτικούς όρους να απαντηθεί το ερώτημα: ποιοι/ες και γιατί δε θέλουν δεσμευτικό σχεδιασμό;
