Ο ήλιος έλαμπε στο ανοιξιάτικο βόρειο ημισφαίριο, τα προϊστορικά λουλούδια άνθιζαν και τα γιγάντια ερπετά βοσκούσαν ανέμελα. Μέχρι που ένας αστεροειδής χτύπησε τη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού και έβαλε τέλος στο βασίλειο των δεινοσαύρων.
Για πρώτη φορά, ευρωπαίοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι έχουν ενδείξεις για την εποχή του έτους κατά την οποία συνέβη η πλανητική καταστροφή πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια. Η μελέτη τους δημοσιεύεται στο έγκριτο περιοδικό Nature.
Μέχρι σήμερα οι εκτιμήσεις για το πότε συνέβη η πρόσκρουση απέκλιναν μεταξύ τους κατά μερικές χιλιάδες χρόνια, όμως η εποχή του έτους ήταν άγνωστη.
Οι ερευνητές μελέτησαν για πρώτη φορά απομεινάρια ψαριών που πέθαναν μαζικά εκείνη τη μέρα στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ, αναλύοντας με τομογραφία ακτίνων Χ στον επιταχυντή τα μοτίβα ανάπτυξης που είχαν αποτυπωθεί στα απολιθωμένα οστά τους. Σε συνδυασμό με την ανάλυση στοιχείων για τα ισότοπα άνθρακα στα οστά των ψαριών, η ετυμηγορία ήταν ότι η καταστροφή ήρθε την άνοιξη.
Μεταξύ άλλων, η πρόσκρουση δημιούργησε γιγάντια κύματα σε θάλασσες, λίμνες και στα ποτάμια, θάβοντας ζωντανά πολλά υδρόβια πλάσματα. Τα ψάρια είχαν θραύσματα από την πρόσκρουση μέσα στα βράγχια, όχι όμως και στο πεπτικό σύστημα, ένδειξη ότι ο θάνατος τους ήταν σχεδόν ακαριαίος και συνέβη σε λιγότερο από μία ώρα μετά την πρόσκρουση.
Η πτώση του αστεροειδούς την άνοιξη, την περίοδο αναπαραγωγής πολλών ειδών, πρέπει σύμφωνα με τους ερευνητές να μεγέθυνε τις επιπτώσεις.
Από την άλλη, τα είδη του νοτίου ημισφαιρίου, που βρισκόταν τότε στο φθινόπωρο, φαίνεται ότι ανέκαμψαν με διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με εκείνα του βόρειου ημισφαιρίου, σύμφωνα πάντα με τη μελέτη.
