Γράφει ο Αντώνης Λαζαρής στο FB:
«Η ιεροτελεστία της άνοιξης καλά κρατεί. Ένας ακόμα ερωδιός περνά για λίγο από το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
Ένας νεαρός νυχτοκόρακας με επιφύλαξη. Τα ανοιχτόχρωμα στίγματα, μάλλον, παραπέμπουν σε νεαρό νυχτοκόρακα. Ο Μαρτίνος Γκαίτλιχμ τελικά, το επιβεβαίωσε σε σχόλιό του.
Είναι όμορφο να βλέπεις δίπλα-δίπλα τα δύο συγγενικά είδη. Κοινές εξελικτικές σχέσεις, κοινοί πρόγονοι, κοινές συνήθειες και προσαρμογές. Παρόλο που ανήκουν σε διαφορετικά γένη οι ομοιότητες είναι πολλές.
Egretta garzetta (λευκοτσικνιάς) και Nycticorax nycticorax (νυχτοκόρακας).
Οι λίγες καλαμιές που απέμειναν στο Ρέμα προσφέρουν καταφύγιο στα πουλιά που αποφεύγουν την έκθεσή τους σε ανοικτό περιβάλλον. Μοιάζει απίστευτο πώς είναι δυνατόν να περνούν τόσα είδη πουλιών από ένα οικοσύστημα που έχει υποστεί τα πάνδεινα.
Τα πουλιά διαθέτουν μνήμη, σε αντίθεση με τον άνθρωπο.
Η μνήμη του οικότοπου… Η μνήμη της ζωής… Μικρά και μεγάλα καθημερινά θαύματα στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας».
Ευχαριστούμε Αντώνη που μας υπενθυμίζεις πόσο σημαντικός είναι ο υγρότοπος του Μ. Ρέματος Ραφήνας.
Αυτό και μόνο πρέπει να μας προβληματίσει και να ξεσηκωθούμε για τη διάσωση αυτού του θαυμαστού κόσμου που έχει απομείνει στο Μ. Ρέμα μας.
