Μέλι, η τροφή των Θεών. Ειδικότερα όλοι οι Ολύμπιοι θεοί, τρέφονταν με νέκταρ (υδρόμελο) και αμβροσία (μέλι), ενώ ο πιο όμορφος θεός από όλους, ο Απόλλωνας, τρεφόταν αποκλειστικά με αυτά. Η χρησιμότητα, λοιπόν, και το όφελος της μέλισσας προς τον άνθρωπο έχει αναγνωριστεί από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς. Ιδιαίτερες αναφορές προς την μέλισσα υπάρχουν σε διάφορους μύθους της Αρχαίας Ελλάδας.
Στοιχεία για μελισσοκομία και εκμετάλλευση μελιού υπάρχουν σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Παλαιότερα το μέλι εκτός από τρόφιμο σαν αυτούσιο υλικό, είχε περίοπτο θέση στη λατρεία, στην κατασκευή φαρμάκων, αλοιφών, αρωμάτων, ποτών και αφεψημάτων.
Στην αρχαία Ελλάδα η μελισσοκομία βρισκόταν σε αρκετά υψηλό επίπεδο ήδη από την προϊστορική εποχή. Άλλωστε από την εποχή αυτή υπάρχουν τα γραπτά του Αριστοτέλη για τη μελισσοκομία. Τότε λοιπόν η μέλισσα, το μέλι και το κερί κατείχαν περίοπτη θέση σε όλες τις κοινωνικές τάξεις και ομάδες.
Επί πολλούς αιώνες το μέλι ήταν η μόνη γνωστή γλυκαντική ουσία. Ο Ησίοδος και ο Πίνδαρος αναφέρουν ότι ο Αρισταίος, γιος του Απόλλωνα, και της Κυρήνης, ήταν ο εισηγητής της καλλιέργειας των μελισσών, του σταφυλιού και της ελιάς, ο προστάτης των βοσκών και των κυνηγών, θεράποντας της ιατρικής και της μαντικής. Ο Αρισταίος γεννήθηκε στην Λιβύη και ο Ερμής τον πήρε και τον πήγε στη Γαία και στις Ώρες για να τον αναθρέψουν. Πρώτος σταθμός του Αρισταίου είναι η Κέα όπου δίδαξε τους κατοίκους του νησιού και τη μελισσοκομία. Πως πήγε στην Κέα; Πιθανώς από το Λαύριο αφού έμαθε την μελισσοκομία στους κατοίκους της Λαυρεωτικής (Δήμοι Θορικίων – Κεφαλής).
Το αρχαιότερο πρόσωπο, λοιπόν, το οποίο εμφανίζεται στο χώρο της μελισσοκομίας είναι ο Αρισταίος που υπήρξε η κυριότερη μορφή του μυθολογικού κύκλου της Κέας. Τα συγγράμματα του Αριστοτέλη (322 π.Χ.) αποτέλεσαν σπουδαίο σταθμό για τη μελισσοκομία τόσο της Αρχαίας Ελλάδας αλλά και όλου του τότε πολιτισμένου κόσμου.
Επιπρόσθετα οι γραπτές αναφορές στο μέλι ή στη μέλισσα είναι πάμπολλες. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποιους συγγραφείς, όπως ο Όμηρος, ο Ιπποκράτης, ο Δημόκριτος, ο Ξενοφώντας, ο Πυθαγόρας. Ο μέγας νομοθέτης των Αθηναίων Σόλων θέσπισε διάφορα νομοθετικά μέτρα για την μελισσοκομία της εποχής εκείνης. Επίσης, τα φτερά που κατασκεύασε ο Δαίδαλος ήταν από κερί κηρύθρας μελισσών.
Η Ρέα γέννησε τον Δία και ανέθεσε την προστασία και την ανατροφή του βρέφους στους Κουρήτες και τις Δικταίες Νύμφες. Οι νύμφες Αμάλθεια και Μέλισσα, κόρες του Μελισσέα που ήταν βασιλιάς της Κρήτης, γηραιότερος και αρχηγός των Κουρητών, τάιζαν τον Δία με γάλα, και μέλι. στο Δικταίο Άντρο (σπήλαιο στην οροσειρά Δίκτη της Κρήτης). Σύμφωνα με έναν αρκετά διαδεδομένο μύθο, η Ρέα αποφάσισε μετά από συμβουλή της Γαίας και του Ουρανού να γεννήσει τον Δία μακριά από τον Κρόνο, ώστε να μην τον καταβροχθίσει όπως έκανε και με τα πέντε προηγούμενα παιδιά τους. Ο Δίας αγάπησε το μέλι και μάλιστα ένα από τα ονόματά του είναι «Μελιττεύς» προς τιμήν της τροφού του Μέλισσας.
Για ποιο λόγο τα αναφέρουμε αυτά;
Θέλουμε να καταδείξουμε την ενασχόληση των κατοίκων της Λαυρεωτικής [Θορικός – Κεφαλή (Κερατέα)] με την μελισσοκομία εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αυτό το «διαμάντι», η φυσική τροφή που δεν δέχεται καμία επεξεργασία, αποτελείται από πολλά συστατικά που στο σύνολό τους ξεπερνούν τα 180. Αυτό το πωλούμε στην Λαυρεωτική μεμονωμένα σε τοπικό επίπεδο.
Εάν κάνουμε το κόπο και επισκεφτούμε το Αρχαιολογικό Μουσείο του Λαυρίου θα δούμε σε μια προσθήκη ένα πήλινο κάλυμμα κυψέλης για μελίσσι με την εγχάρακτη επιγραφή ΦΙΛΟΚΡΑΤΟΥ(Σ), το όνομα του ιδιοκτήτη της κυψέλης και βρέθηκε στον Θορικό. Ας σηκώσουμε ψηλά το κεφάλι. Παράγουμε μέλι εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ε και;
Φίλες και Φίλοι η Ισπανία παράγει και εξάγει λάδι από ελαιόδεντρα 500 ετών. Το πουλά σε υψηλή τιμή με την προτροπή να αγοραστεί για να σωθούν αυτά τα παλαιά ελαιόδεντρα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο πλανήτη που θέλουν να διατηρηθεί η παράδοση και η φυσική ομορφιά. Ας δούμε την δική μας περίπτωση. Έχουμε εξαιρετικό μέλι, μας εκπαίδευσε ο Αρισταίος, το αρχαιότερο πρόσωπο το οποίο εμφανίζεται στο χώρο της μελισσοκομίας, έχουμε κυψέλη χιλιάδων ετών που τεκμηριώνει την ύπαρξη μελισσοκομίας στην Λαυρεωτική εδώ και χιλιάδες χρόνια ενώ η Ανατολική Αττική διαθέτει ιδανικές συνθήκες για τη μελισσοκομία.
Τι περιμένουμε λοιπόν;
Πρέπει να συνεργαστούμε, παραγωγοί, ιδιώτες, δημοτικές και εθνικές αρχές, ευρωπαϊκά κονδύλια και να παράξουμε και να εξάγουμε επώνυμο, τυποποιημένο και πιστοποιημένο μέλι. Μπορούμε. Ποιο το όνομα του εγχειρήματος; Προφανώς ΦΙΛΟΚΡΑΤΗΣ το όνομα του προγόνου μας.
