Τη 20 Οκτωβρίου 1834
Μεγαλειότατε,
Ολίγος καιρός παρήλθεν αφ’ ότου είχα την υψηλήν τιμήν να λάβω την επιστολήν διά της οποίας η υμετέρα μεγαλειότης με ετίμησεν, ήδη δε λαμβάνω παρά του κ. Τρικούπη τα διάσημα τού λίαν διακεκριμένου τάγματος, εις τα οποία η επιστολή της υμετέρας μεγαλειότητος αναφέρεται.
Ούτω συμπίπτει την εβδόμην επέτειον της μάχης, την οποίαν η μεγαλειότης σας ευηρεστήθη να πανηγυρίση, να έχω το ευχάριστον καθήκον όπως υποβάλω προς αυτήν τας ταπεινάς αλλά και λίαν ευγνωμονικάς ευχαριστίας διά την προσγενομένην μοι τιμήν, προς τούτοις δε να διαβεβαιώσω την υμετέραν μεγαλειότητα ότι εξ όλων των ενθουσιωδεστάτων θιασωτών τής εν ευνομία ελευθερίας και εξ όλων των ενθερμοτάτων φίλων της Ελλάδος ουδείς υπάρχει ο ειλικρινέστερον επιθυμών να ίδη το ελληνικόν έθνος εις το ύψιστον της ευδαιμονίας μεταξύ των ελευθέρων κρατών της Ευρώπης από εκείνον όστις έχει την τιμήν να υπογράφεται.
Μετά βαθέος σεβασμού της υμετέρας μεγαλειότητος λίαν ευγνώμων, πιστός και ευπειθής θεράπων.
Αυτό είναι το κείμενο μιας αυτόγραφης επιστολής του βρετανού ναυάρχου και πολιτικού σερ Έντουαρντ Κόδριγκτον (Κόδριγκτων είναι η εξελληνισμένη μορφή του ονόματός του, εξ ου και οδός Κοδριγκτώνος), που είχε γραφτεί το 1834 και είχε ως αποδέκτη το βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα.
Η ευχαριστήρια επιστολή του Κόδριγκτον, γραμμένη στο Λονδίνο, φέρει ημερομηνία 20 Οκτωβρίου 1834. Αυτό δεν είναι ασφαλώς τυχαίο, καθώς την ημέρα εκείνη συμπληρώνονταν επτά ακριβώς χρόνια από την ιστορική ναυμαχία του Ναβαρίνου, που σήμανε την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό και άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους.
Ο Κόδριγκτον, τότε διοικητής του Βρετανικού Στόλου της Μεσογείου, ήταν επικεφαλής του αγγλικού (δώδεκα πολεμικά πλοία με ναυαρχίδα την «Ασία») αλλά και ολόκληρου του συμμαχικού στόλου (εν συνόλω 27 πλοία) που έλαβε μέρος στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, την τελευταία μεγάλη ναυτική σύγκρουση που έγινε με ιστιοφόρα πλοία.
Από την επιστολή καθίσταται σαφές ότι ο τότε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Λονδίνο, Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873), είχε ήδη εγχειρίσει το ελληνικό παράσημο (πιθανώς Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος) στον Κόδριγκτον, εκείνος δε ανέμενε την επέτειο της ναυμαχίας του Ναβαρίνου για να εκφράσει τις επί τούτω ευχαριστίες του προς τον Όθωνα, ώστε να προσδώσει ακόμα μεγαλύτερη σημασία στο γεγονός. Πέραν τούτου, ο Κόδριγκτον εκδηλώνει στην επιστολή του τα φιλελληνικά του αισθήματα, που δεν αποτελούσαν συνήθη φιλοφροσύνη, αλλά αλήθεια αποδεδειγμένη τόσο με λόγους όσο και με πράξεις.
Κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων ο Κόδριγκτον είχε προσφέρει ένα σοβαρό χρηματικό ποσό υπέρ αυτού, ενώ δεν έχανε ευκαιρία να εκφράσει με επιστολές του την οργή του για τα κακουργήματα του Ιμπραήμ και την αγανάκτησή του για τα «βορβορώδη μονοπάτια» που ακολουθούσε η διεθνής διπλωματία, η οποία τον ανεχόταν ή και τον υποστήριζε.
Ο σερ Έντουαρντ Κόδριγκτον (Edward Codrington) γεννήθηκε στο Dodington στις 27 Απριλίου 1770 και απεβίωσε στο Λονδίνο στις 28 Απριλίου 1851.
